“We zijn op zoek gegaan naar het DNA, de ziel van onze school”, vertelt Marleen Beernaert. De nestrix van het kwintet historici dat de redactie verzorgde van Impressies: 75 jaar Vita et Pax, in vrijheid en verantwoordelijkheid.

“We zijn op zoek gegaan naar het DNA, de ziel van onze school”

Marleen Beernaert

Geschiedenisleerkracht

De andere leerkrachten die mee hun schouders onder dit project hebben gezet zijn Delphine Broes, Christophe Petit, Johan Steynen en An Van De Meirssche. Ze tonen me trots het boek dat officieel werd voorgesteld. Zowat de volledige oplage van vijfhonderd exemplaren werd al in voorverkoop gereserveerd.

Interviews

Vijfenzeventig jaar samenvatten in slechts honderdtwintig pagina’s lijkt een onmogelijke opdracht. “Eerder dan een strikt historisch overzicht te maken, hebben we er dan ook voor gekozen om impressies uit het schoolleven te tonen”, aldus Beernaert.

“De thema’s hebben we geselecteerd na analyse van de interviews, die onze leerlingen zelf hebben afgenomen. Niet door zomaar lukraak wat vragen te stellen. Hun aanpak was doordacht en gebeurde met het einddoel in het achterhoofd: achterhalen waar het in het Vita et Pax-college écht om draait. Ook het maken van dit boek hebben we geïntegreerd in ons educatief project. Ook de huidige generatie leerlingen heeft er heel wat van opgestoken.”

“De thema’s hebben we geselecteerd na analyse van de interviews, die onze leerlingen zelf hebben afgenomen. Niet door zomaar lukraak wat vragen te stellen”

Marleen Beernaert

Geschiedenisleerkracht

Benedictijnse inspiratie, Montessori, Huma(a)niora, stijl en soberheid, vrijheid en verantwoordelijkheid, groene school, respect, dialoog en tot slot feest. Oud-leerlingen van Vita et Pax zullen zich vast herkennen in de hoofdstukken. Leuk zijn de oude foto’s en de richtlijnen voor het blauwe uniform, al is dat in de loop der jaren zelfs in het Vita et Pax-college wel wat geëvolueerd. Elke bijdrage kreeg een bijpassende Griekse of Latijnse tekst. “We zijn tenslotte een klassieke humaniora”, knipoogt Delphine Broes.

Archieven

Niet alleen minister Van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) en andere bekende ‘producten’ van Vita et Pax werden aan de tand gevoeld over hun ervaringen met de Benedictinessen en hun onderwijsmissie.

“We zijn ook in de weinig geordende archieven gedoken”, vult Johan Steynen aan. “Om daar wijs uit te geraken, lieten we ons bijstaan door specialisten van het Documentatie –en Onderzoekscentrum voor Religie, Cultuur en samenleving van KULeuven en Erfgoed Voorkempen. Samen met de leerlingen hebben we vele uren gewerkt aan vergeten documenten vanop de onderste planken van kasten of uit oude dozen werden opgediept. Een titanenwerk, maar er ligt nu wel iets waar onze opvolgers in Vita et Pax op verder kunnen werken.”

Fotografisch geheugen

De auteurs kozen tot slot voor een insteek die hun missie ook artistiek waardevol maakt. An Van De Meirssche: “Leerlingen uit het tweede en zesde jaar en enkele collega’s kregen een getekende plattegrond van de school waarop ze hun beleving van deze school beeldend kwijt konden. Ze mochten tekenen, schilderen, kleven, schrijven,… We hebben die ‘footprints’ her en der in het boek opgenomen.”

Natuurlijk werden ook enkele van de zusters benedictinessen aan de tand gevoeld tijdens de research voor het boek. Pionier zuster Lucia is al lang overleden, maar er wonen in het bij de school horende klooster vandaag nog altijd acht zusters, die het wel en wee in ‘hun’ college nog altijd van dichtbij volgen.