Regisseur Jean-Stéphane Sauvaire over beenhard gevangenisdrama: "Op extreme locaties voel ik me op mijn gemak"

Jean-Stéphane Sauvaire is niet het type regisseur dat het zichzelf graag makkelijk maakt. Voor de opnames van zijn vorige film, het kindsoldatendrama Johnny Mad Dog, trok de Franse filmmaker naar Liberia. Zijn recentste film, het brute gevangenisdrama A Prayer Before Dawn, draaide hij op locatie in een Thaise gevangenis.

Logisch, op het eerste zicht: de film vertelt het waargebeurde verhaal van Billy Moore, een Britse drugsverslaafde die in Thailand wordt gearresteerd en het respect van zijn van kop tot teen vol getatoeëerde celgenoten probeert af te dwingen in een boksring. Maar vanzelfsprekend is het niet. Zeker niet als je bedenkt dat Sauvaire ook het liefst met echte (ex-)gevangen wilde werken.

Gewoon met je camera gaan aankloppen bij een Thaise gevangenis, behoorde niet echt tot de mogelijkheden. "Dat kan, maar ze zullen niet opendoen”, lacht Sauvaire. “Thailand is een essentieel onderdeel van de film: het zou heel moeilijk zijn om zo'n Thaise gevangenis na te bouwen in een ander land. Dat had nooit authentiek aangevoeld, en authenticiteit was voor mij heel belangrijk bij het draaien van deze film."

Dankzij een Thais productiehuis kreeg Sauvaire dan wel toestemming om in Thailand te filmen, maar zelfs dan moest hij nog de geschikte locatie vinden. En rekening houden met de wensen van de Thaise censor. "We hebben de film niet kunnen opnemen in een gevangenis die nog in gebruik is. Dat was simpelweg niet mogelijk: zo'n gevangenis bezoeken is al heel moeilijk. Uiteindelijk hebben we een gevangenis gevonden die sinds kort leegstaat, dichtbij Bangkok. Daar hebben we vrijwel heel de film opgenomen. Er was ook elke dag een censor op de set, die controleerde wat we juist opnamen. Zolang dat aansluit bij het script dat we op voorhand hadden getoond, en zolang we respect toonden voor de koning, was er geen probleem. De koning beledigen is verboden in Thailand, maar het geweld in de gevangenis tonen, daar hebben ze geen enkel probleem mee: ze weten dat het simpelweg de realiteit is, en dat ze daaraan niets kunnen veranderen."

Zware jongens

Dat A Prayer Before Dawn de realiteit toont, mag u behoorlijk letterlijk nemen. Niet alleen ging hoofdrolspeler Joe Cole inspiratie opdoen bij de echte Billy Moore, maar hij werd door Sauvaire ook op bokskamp gestuurd. “Hij trainde elke dag, in zware, harde omstandigheden, zoals echte boksers die zich op een gevecht voorbereiden.”

Daarnaast selecteerde de regisseur ook opvallende tegenspelers voor Moore: de gevangenis uit de film wordt bevolkt door zware jongens met een echt gevangenisverleden. “De casting heeft me bijna een jaar gekost. Het was belangrijk om de juiste mensen te vinden, opdat je de gevangenis echt kunt voelen.

Het kostte wel wat tijd om hun vertrouwen te winnen. Maar als jij hen vertrouwen geeft, als je hen niet veroordeelt, als je hen respecteert en uitlegt dat je wil tonen hoe het leven eraan toe gaat in de gevangenis, komen ze elke dag opnieuw naar de set. Ik had de indruk dat zij het ook belangrijk vonden om dit verhaal te vertellen.”

Hij houdt ervan om zo te werken, besluit de Fransman. Het is voor hem het hoogste goed “als de opnames een echte levenservaring worden”. Voor zijn volgende film, over een oorlogsfotograaf, plant hij opnames in conflictgebieden als Afghanistan en Syrië – weer vragen om problemen, denken wij dan. “Als je zo'n extreme locaties opzoekt, vind je zo veel energie, energie die je niet meer tegenkomt in Parijs, waar iedereen een beetje een zombie is geworden, omdat alles er zo comfortabel en vanzelfsprekend is”, besluit Sauvaire na even nadenken. “Als ik in Parijs zou moeten opnemen, zou ik waarschijnlijk beginnen te flippen. Ik voel me meer op mijn gemak op locaties als Thailand of Liberia, dat is mijn comfortzone.”

Lees ook de recensie: 

'A Prayer Before Dawn' slaat zijn publiek (te) murw ★★★☆☆