Direct naar artikelinhoud
Politiek

Opvolger Benoît Lutgen moet cdH in regeringen loodsen

Benoît Lutgen (rechts) en zijn gedoodverfde opvolger Maxime Prévot.Beeld BELGA

Benoît Lutgen stopt als voorzitter van cdH. De timing van die aankondiging, enkele maanden voor de parlementsverkiezingen, is verrassend. Al opent zijn vertrek wel perspectieven.

Lutgen staat sinds september 2011 aan het hoofd van de Franstalige humanisten. Normaal liep zijn mandaat pas af na de verkiezingen van mei, maar volgens Lutgen is het nu een goed moment om de fakkel door te geven. Zo kan zijn opvolger vanaf februari zelf de lijsten samenstellen, klinkt het in Le Soir.

Maar die timing doet de wenkbrauwen fronsen. “Normaal leidt een voorzitter zijn troepen naar de verkiezingen, en trekt hij achteraf zijn conclusies”, zegt ULB-politicoloog Pascal Delwit. “Dit geeft het beeld van een kapitein die het schip verlaat vlak voor het schipbreuk leidt.”

Waarom Lutgen werkelijk opstapt – of dat op eigen initiatief is dan wel of hij naar de uitgang is geduwd door zijn partijgenoten – is onduidelijk. Zeker is dat niet iedereen bij cdH akkoord gaat met de koers die hij gekozen heeft, vooral omdat de resultaten niet volgen.

‘Dit geeft het beeld van een kapitein die het schip verlaat vlak voor het schipbreuk leidt’
Pascal Delwit, politicoloog (VUB)

In juni 2017 kondigde Lutgen aan dat hij de PS op alle niveaus buiten wou, maar dat lukte enkel in de Waalse regering, waar cdH een nieuwe coalitie vormde met MR. 

In de Brusselse en de Franse Gemeenschapsregering bleef de PS wel de dominante coalitiepartner. “Zijn zet van anderhalf jaar geleden heeft de partij geen goed gedaan”, zegt Alain Gerlache, zelfstandig journalist bij onder meer de RTBF. “Daardoor zit cdH in een moeilijke positie: op het ene niveau is de PS de vijand, op het andere besturen ze samen.” Dat bleek ook bij de lokale verkiezingen, waar cdH erg slecht scoorde.

Bruggen verbrand

Lutgens vertrek mag dan verrassen, het opent wel perspectieven. Lutgen maakte de afgelopen jaren heel wat vijanden. Met de N-VA sloot hij elke samenwerking uit. Zo weigerde hij in 2014 om opnieuw aan de onderhandelingstafel te komen zolang N-VA daar zat. 

Maar vooral met de PS is de relatie de afgelopen jaren vertroebeld. Paul Magnette, die door Lutgens toedoen moest opstappen als Waals minister-president, heeft zelfs gezworen nooit meer met Lutgen in een coalitie te stappen.

“Als kleine partij heb je alleen kans om te wegen op het beleid door in een meerderheid te stappen, maar tussen Lutgen en de PS, toch nog steeds de belangrijkste partij in Franstalig België, waren de bruggen helemaal verbrand”, zegt Gerlache.

CdH opnieuw in de regeringen loodsen wordt dan ook de voornaamste opdracht van de nieuwe voorzitter. Wellicht wordt dat Maxime Prévot, burgemeester van Namen en tot 2017 viceminister-president. 

Prévot kan nog met iedereen door één deur. Delwit: “Hij bevindt zich eerder aan de rechterzijde van de partij, en zou de ideale persoon zijn om de alliantie met de MR voort te zetten. Anderzijds heeft hij ook jarenlang goed samengewerkt met Magnette in de Waalse regering, dus ook een coalitie met de PS zou mogelijk zijn.”

Dat Prévot de cdH ook opnieuw kan doen groeien, is minder waarschijnlijk. “Hij kan misschien de meubelen redden voor de volgende verkiezingen, maar een echt keerpunt zal hij niet kunnen creëren. Daarvoor is de neerwaartse evolutie al te lang bezig”, besluit Gerlache.

‘Prévot kan misschien de meubelen redden voor de volgende verkiezingen, maar een echt keerpunt zal hij niet kunnen creëren’
Alain Gerlache, journalist