De uitverkoop zal wellicht nog tot het najaar duren, schat Els Dierck. “Ik heb nog een redelijke stock, die ik altijd goed heb bijgehouden”, vertelt ze. In het pand was vroeger nog café Trapken Op gevestigd, dat zijn naam dankte aan het feit dat je enkele trappen moest doen om binnen te geraken. Louis Steylaerts, nonkel van kunstbiljartkampioen Raymond Steylaerts, hield dit café open. Nadien was er een kapperszaak gevestigd, tot Armand Dierck en Lia Nijsmans het gebouw helemaal opnieuw lieten optrekken om er een schoenwinkel te maken die in 1965 opende. De originele winkeltoog vormt nog steeds de blikvanger en staat te koop voor de vintagefans.

Els’ grootvader was schoenhersteller. Het zit dus in het bloed. De familie met haar nonkel Marcel hadden een schoenwinkel in Hoevenen, die daar in 2019 sloot.

“Mijn moeder deed de winkel, terwijl mijn vader buitenhuis bleef werken”, vertelt Els. “Ik ben zelf eerst acht jaar voor een werkgever gaan werken, tot ik in 1996 de winkel overnam van mijn moeder. Moeder heeft in het begin nog wat geholpen, maar ze waakte erover dat ik snel helemaal zelfstandig was.”

Degelijk en betrouwbaar

Haar collecties kocht Els Dierck in Brussel in. “Ik heb altijd voor degelijke, betrouwbare merken gekozen, met een goede prijs-kwaliteit. Mode en functionaliteit gaan hand in hand, was mijn slogan.”

Els Dierck heeft niet de grootste winkel, tóch vonden de mensen er bijna altijd hun perfect passende schoen. Alle Broechemse schoolkindjes kochten hun turnpantoffels bij Dierck. Broeksriemen, paraplu’s, portemonnees: bij Els Dierck geraakten de mensen gesteld. Zeker haar handtascollectie is legendarisch. Ook hier weer hetzelfde: mode en functionaliteit.

“In het begin deed ik ook nog rubberen laarzen, ‘galoshes’ om te poetsen en van die Jolly-tuinklompjes erbij. De mensen komen van ver. Ik heb fichebakken met 6.602 klanten, waarin ik als service hun klantenkaarten bewaar. Niet dat de tijd hier is blijven stilstaan. Ik heb al die gegevens ook op de computer digitaal staan en verkoop ook via bol.com.”

De prachtige vintage-toonbank lag vroeger vol maroquinerie of lederwaren. Els doet het na meer dan 28 jaar nog altijd graag. Ze heeft altijd een luisterend oor voor haar klanten en vervulde zo in het dorpsleven een sociale functie. Met tips strooit ze altijd gul. “Zo’n velcro kan je altijd laten vervangen bij een schoenhersteller”, adviseert ze als we een paar gemakkelijk pantoffels voor onze moeder kopen.

“Ik heb fichebakken met 6.602 klanten, waarin ik als service hun klantenkaarten bewaar. Niet dat de tijd hier is blijven stilstaan. Ik heb al die gegevens ook op de computer digitaal staan en verkoop ook via bol.com”

Els Dierck

Uitbaatster

Els Dierck is 48 uur open per week, ook op zaterdag en zondagvoormiddag. Tel daar de online-verkoop bij, de inrichting van de etalage, het bijhouden van boekhouding en voorraden, en in de praktijk ligt dat aantal werkuren nog veel hoger. “Het is eigenlijk niet in verhouding tot wat je verdient. Ik ga na de sluiting in dienstverband werken . Een 38-urenweek zal voor mij een beetje als een parttimejob voelen. Ik voel nood aan wat regelmaat in mijn uren en in het weekend wat vrije tijd. Ik kijk er ook naar uit om opnieuw samen te kunnen werken met collega’s rondom mij.”