Sinds enige tijd kunnen studenten diergeneeskunde ook een richting wildlife volgen. De interesse in wilde dieren en zeker ook de kennis over de verzorging en rehabilitatie van wilde dieren zit in een stroomversnelling. Waar vroeger goedbedoelende dierenvrienden hun best deden om op amateuristische manier de dieren op te vangen en te verzorgen, zijn tegenwoordig heel wat initiatieven uitgegroeid tot echte kenniscentra. Als studenten diergeneeskunde iets willen bijleren over wilde dieren en hun verzorging, dan is het Natuurhulpcentrum natuurlijk de geschikte plaats bij uitstek. De hulpbehoevende wilde dieren stromen hier aan de lopende band binnen en onze dierenartsen hebben heel wat kennis en ervaring om door te geven. Niet verwonderlijk dus dat we heel vaak studenten diergeneeskunde over de vloer krijgen voor een stage. En zeg nu zelf, waar kan je best gebroken vleugels leren spalken? Of waar kan je een gewonde bever (foto) verzorgen? Inderdaad, in het Natuurhulpcentrum. We hopen op deze manier heel wat toekomstige dierenartsen warm te maken om zich in te zetten voor wilde dieren. En dat lijkt aardig te lukken.