Lieven Scheire helpt Carmen, die haar broer verloor in verkeersongeluk: “Niet meer gefietst sinds dat ongeluk”

Boris Lauwers had zich nog maar net voorgenomen om de auto te laten staan en voortaan met de elektrische fiets naar zijn werk in Merksem te fietsen wanneer hij in de Lange Dijkstraat (een straat die nu wordt ingericht als fietsstraat) met zijn fiets werd aangereden door een vrachtwagen en overleed. De zussen van Boris, maar ook zijn moeder en vriendin, voelen zich sinds die dag niet meer veilig op de fiets in het Antwerpse verkeer. Ook de papa van Boris schrikt telkens erg als hij een ambulance hoort onderweg.

“Onze jongste zus, die nu 18 is, fietst niet meer. Ik neem sinds het ongeluk veel vaker de wagen en fiets nooit meer alleen. Als ik wel nog fiets, is mijn alertheid en concentratie tien keer hoger dan vroeger”, vertelt Carmen, die in het centrum van de stad woont.

Team Scheire, het programma waarin Lieven Scheire concrete oplossingen zoekt voor dagdagelijkse problemen met de hulp van wetenschappers, bracht Carmen in contact met Maarten Weyn. Maarten is professor aan de UAntwerpen en specialist in draadloze communicatie. Hij kreeg de opdracht om Carmen te helpen haar angst te overwinnen en om iets te doen rond fietsveiligheid in het algemeen. Een opdracht die uiteindelijk zo’n halfjaar lang avond- en weekendwerk betekende voor Maarten. “Carmens wens was om zichtbaarder te zijn als fietser in het verkeer. Daarom maakte ik voor haar een groot en fel fietslicht. Die bestaan al voor bijvoorbeeld elektrische fietsen, maar zijn veel moeilijker te gebruiken door gewone fietsen die geen batterij hebben. De fietslamp van Carmen werkt op zonne-energie omdat haar fiets toch altijd buiten staat. Verder installeerde ik ook richtingaanwijzers op de fiets. Je hand uitsteken bij het afslaan op de fiets is niet veilig, want dan moet je je stuur loslaten.” Carmens fiets kreeg ook een luide toeter, omdat een fietsbel vaak niet gehoord wordt door wagens in het verkeer.

Stress

“Ik heb in mijn carrière al heel veel demo’s gegeven, maar ik heb nog nooit zoveel stress gehad dan op de dag dat ik de vernieuwde fiets voor het eerst aan Carmen moest tonen. Ze was er heel gelukkig mee en gebruikt hem vandaag nog. Ik rijd nu, weken na de opnames, nog steeds soms langs Carmen om de fiets te controleren”, zegt Maarten.

Carmen rijdt vandaag al iets vaker rond met haar vernieuwde fiets in de stad. “De allerlaatste route ooit voor Boris langs het Sint-Jansplein vermijd ik nog altijd. Omdat het geen veilige route is, maar vooral omdat het me nog elke keer terugbrengt naar het ongeluk. Dan denk ik na over wat Boris in zijn laatste momenten zou gedacht hebben. Maar mijn vernieuwde fiets doet me wel veel veiliger voelen. Iedereen kijkt als ik passeer met mijn grote felle fietslamp en toeter. Ik heb wel nog tijd nodig. Mijn angst als fietser in het verkeer is niet volledig op te lossen met een applicatie of een snufje. Met de tijd zal het me hopelijk wel lukken”, aldus Carmen.