De vloek van Kane: doelpunten in overvloed, maar de prijzenkast is leeg

Met gemengde gevoelens zal Harry Kane (30) zondagavond naar de beelden van een feestvierend Bayer Leverkusen hebben gekeken. Op een historische wijze had de voetbalafdeling van chemieconcern Bayer AG een einde gemaakt aan de elf jaar durende hegemonie van Bayern München, de club waar de Engelse vedette afgelopen zomer onderdak vond. Na veertien jaren zonder een trofee, bij Tottenham Hotspur, wilde de spits eindelijk eens een beker vasthouden. Geen individuele prijs voor de meeste doelpunten maar een teamprijs. Een landstitel, bijvoorbeeld.

In Engeland wordt spottend gesproken over ‘de vloek van Kane’. Gretig werden vorig weekend de beelden gedeeld van Kane die wezenloos in de verte keek nadat Bayern, na 0-2 te hebben voorgestaan, met 3-2 onderuit was gegaan tegen middenmoter Heidenheim. Dat was het moment waarop de titelrace tegen het ongeslagen Leverkusen definitief werd verloren. “Je kunt de jongen wel uit Tottenham halen”, grapte een Engelse analist, “maar Tottenham niet uit de jongen.”

Zoals Shearer

In zijn Londense jaren speelde Kane vier finales, die alle vier verloren gingen. Met het tragikomische Tottenham verloor hij twee keer de League Cup-finale (tegen Chelsea en Manchester City), alsmede de finale van de Champions League tegen Liverpool. Met het Engelse team bereikte hij in 2021 de finale van het EK, maar die werd in het eigen Wembley op strafschoppen verloren tegen Italië. Het doet denken aan het lot van Alan Shearer, de topscorer-aller-tijden van de Premier League die maar één prijs won, een landstitel met Blackburn Rovers.

Kane was op weg het Premier League-record van Shearer te breken, maar hij koos voor een ander soort glorie. Een transfer naar Manchester City, een team waar hij zonder problemen een beker mee had kunnen winnen, werd tegengehouden door de club. Tottenham-voorzitter Daniel Levy liet hem wel naar Duitsland vertrekken, voor 100 miljoen pond. Hij nam op gepaste wijze afscheid door vier doelpunten te scoren in een 5-1-oefenzege op Sjachtar Donetsk. “He’s one of our own”, zongen de Spurs-fans, die het feit dat de jonge Kane een Arsenal-fan was gemakshalve hebben verdrongen.

Het was een sprong in het diepe. In het verleden hebben spitsen uit het Engelse voetbal wisselende ervaringen beleefd op het vasteland. Eind jaren tachtig verruilde de veelscorende spits Ian Rush Liverpool voor Juventus, maar de Welshman had meteen heimwee, kon niet wennen aan het catenaccio en keerde na een seizoen weer terug. Frank Stapleton was halverwege de jaren tachtig geen succes bij Ajax. Beter was het Kevin Keegan vergaan bij Hamburger SV en Gary Lineker bij Barcelona. Maar in vergelijking met de jaren tachtig zijn de verschillen tussen de Europese topcompetities veel kleiner.

De vloek van Kane sloeg reeds toe in zijn debuutwedstrijd. In de eigen Allianz Arena verloor Bayern München de strijd om de Duitse supercup met 0-3 van RB Leipzig. Het was voor het eerst dat Leipzig deze prijs won. Dat was de eerste verloren prijs. De tweede volgde begin november toen Bayern München in de tweede ronde van de DFB Pokal met 2-1 verloor van derdeklasser FC Saarbrücken. Kane moest Bayerns grootste vernedering sinds het 1-0-verlies dertig jaar eerder tegen TSV Vestenbergsgreuth lijdzaam toezien want trainer Thomas Tuchel had hem rust gegund.

Ondertussen deed Kane wat hij altijd doet: scoren. De teller staat, in alle competities, inmiddels op 39 doelpunten in 39 wedstrijden. Voorlopig hoogtepunt was een doelpunt vanaf de middenlijn tegen Darmstadt ’98, maar doorgaans is Kane een afmaker zonder opsmuk. Dat is een weerspiegeling van de persoon Kane. Geen tattoos, geen schandalen. Zijn vrouw is zijn jeugdliefde; zijn broer is zijn makelaar. De game gaat boven de fame voor de man die op het wijsje van Boney M’s ‘Rasputin’ wordt bezongen. “Ra Ra Rasputin, England’s got a goal machine, he’s Harry Kane and he’s gonna score.”

Kronkelpad

Maar zijn transfer naar ‘FC Hollywood’ had ook te maken met zijn wil om op het allerhoogste niveau te spelen. Dat verlangen zal te maken hebben met het kronkelpad dat hij heeft afgelegd. In zijn eerste jaren bij Tottenham Hotspur werd Kane uitgeleend aan Leyton Orient, Millwall, Norwich City en Leicester City. Een groot verschil met collega-aanvallers Phil Foden en Bukayo Saka, die nooit op deze wijze zijn ‘ontgroend’. Tottenham was trouwens zijn tweede keuze. De jonge ’Arry zat in de jeugdacademie van rivaal Arsenal, maar op zijn twaalfde kreeg hij te horen niet goed genoeg te zijn.

Uitgerekend Arsenal staat nu in de weg naar Europese glorie, zijn droom om met Bayern eind mei de Champions League te winnen op Wembley, het stadion dat Kanes tweede huis is. In de heenwedstrijd scoorde hij, vanaf de elf meter, zijn vijftiende doelpunt in twintig wedstrijden tegen Arsenal. Kane kwam goed weg toen hij slechts geel kreeg voor een ogenschijnlijke elleboogstoot, al vond hij zelf de gele kaart onterecht. Na de wedstrijd reageerde hij tijdens een televisie-interview langs het veld op zijn Kanes op de plagerijen van nagebleven Arsenal-fans. “Ik denk dat ze een zwak voor me hebben”, zei hij.

Mocht Bayern zegevieren tegen Arsenal, dan wachten nog twee zware opponenten. De eerste is mogelijk Manchester City, waar manager Pep Guardiola een grote liefhebber is van Kane. Hij noemde Tottenham ooit ‘The Harry Kane Team’. Wanneer Bayern er ondanks Kanes doelpunten niet in slaagt om voor de zevende keer Europees clubkampioen te worden, dan volgt voor Kane een herkansing op EK, waar Engeland een van de topfavorieten is. Een Engelse titel op Duitse bodem, dat zou een waar Hollywood-einde vormen van Kanes zoektocht naar zilverwerk.