Wat is het effect van isolatie van ouders?

Zo’n 2.000 kinderen zijn de voorbije weken van hun ouders - die illegaal de Verenigde Staten binnenkwamen - gescheiden door de grenspolitie. Alleen baby’s zouden bij hun ouders mogen blijven, volgens de administratie van Trump. ‘Dat is goed, maar de gevolgen voor een tweejarige kunnen even erg zijn’, waarschuwt psycholoog Bernard Van Steenkiste. En dat gebeurt. Ook kinderen onder de vier jaar worden opgesloten, volgens The New York Times. Persbureau AP bracht vandaag het verhaal uit dat erg jonge kinderen in drie aparte detentiecentra in Zuid-Texas worden ondergebracht. Volgens dokters en parlementsleden die de centra bezochten werd goed voor de jonge kinderen gezorgd, maar 'ze waren hysterisch, en ze weenden'.

‘Moeilijk te boven te komen’

Wat is het gevolg van isolatie voor zo'n jonge kinderen? ‘De eerste twee à drie jaar van een leven zijn erg belangrijk voor de hechting van een kind’, legt Van Steenkiste uit. ‘Ze hebben weinig begrip van wat gebeurt en zijn erg kwetsbaar. Een veilige hechting wordt plots onveilig. Je kunt het vergelijken met kinderen die vanaf babyleeftijd in een ziekenhuis verblijven, waar ze alle zorg krijgen, maar door veel verschillende personen worden verzorgd. Zij kunnen doodgaan door emotionele onthechting. Dat heet het hospitalismesyndroom. De eerste jaren zijn essentieel om vertrouwen te stellen in de omgeving en zelfvertrouwen op te bouwen voor later. Heel jonge kinderen zullen het moeilijk hebben om zoiets te boven te komen.’

‘Als een natuurramp’

Ook oudere kinderen riskeren grote gevolgen. ‘Kinderen zijn per definitie getraumatiseerd. Dat leidt tot slapeloze nachten, angsten, paniekaanvallen, de ouders niet willen loslaten’, merkt Van Steenkiste op. ‘Kinderen worden niet voorbereid op de situatie, ze worden plots gescheiden. Voorbereiding is nochtans erg belangrijk. Wat hen nu overkomt, is te vergelijken met ouders die plots overlijden. Sommige ouders keren ook al terug naar Mexico, zonder hun kinderen. Alsof het om een natuurramp gaat, waarbij ouders en kinderen elkaar niet kunnen terugvinden.’

Van Steenkiste wijst er ook op dat de scheiding niet het enige is wat de kinderen meemaken. ‘Ze zijn al op de vlucht. Het enige wat ze nog hebben, zijn hun ouders. Ze zijn hun knuffel, hun bed, hun huis ook kwijt. De emmer was al vol, en dan komt er nog een vloedgolf bij.’