Thomas (34) neemt adembenemende onderwaterfoto’s. En hij heeft een missie

15 jaar is hij er intussen mee bezig en de – bekroonde – foto’s op zijn website en sociale media getuigen van talent. Daar wil hij iets mee doen. “Veel mensen hebben er geen idee van wat er zich allemaal onder het wateroppervlak afspeelt”, vertelt hij. “Ik wil laten zien hoe mooi het daar is en meteen ook vragen om respect te hebben voor die natuurpracht en ze mee te beschermen.”

Bij sommige van de prachtige beelden post hij leuke weetjes. Over hoe het met een bepaalde diersoort gesteld is bijvoorbeeld, en wat mensen kunnen doen om die te helpen. “Als ik in de Zoo uitleg geef over de vissen in de aquaria, trekken bezoekers vaak grote ogen”, klinkt het. “Er bestaan veel misvattingen over dieren. Zeker over haaien.”


En laat dat nu net de dieren zijn waar Thomas een zwak voor heeft. “Ik noem mezelf grappend de ‘advocaat van de haaien’”, zegt hij. “Die dieren zijn helemaal niet zo gevaarlijk als iedereen denkt. Wist je dat het risico om te sterven door een blikseminslag veel groter is? (Elk jaar vallen gemiddeld 6 doden door aanvallen van haaien, volgens de International Shark Attack File. Het risico om zo te sterven is volgens recente cijfers 1 op 3.748.067. Ter vergelijking: het risico om te sterven door een blikseminslag is 1 op 79.746, bij een ongeluk met de fiets 1 op 4.919 en aan een hartziekte 1 op 5, red.) Haaien zullen pas mensen aanvallen als ze zich bedreigd voelen. Of soms door een spijtig misverstand. Maar dat is ook zo bij honden. En die vindt iedereen toch niet eng?” (lees hieronder verder)

Ook over dieren dichtbij huis zijn er misconcepties. “Neem nu padden. Mensen halen daar vaak hun neus voor op en vinden dat ‘vieze beesten’. Door ze mooi in beeld te brengen en erover te vertellen, probeer ik ze te rehabiliteren. En te wijzen op het gevaar dat ze lopen tijdens hun jaarlijkse trek, die weer op gang komt. Als ze wegen moeten oversteken.” (lees hieronder verder)

Zijn foto’s tonen dat hij de hele wereld al gezien heeft. Wat de meest betoverende plek is waar hij al gedoken heeft? “Geloof het of niet: de Oosterschelde in Nederland”, zegt hij. “Het onderwaterleven is er zo uitbundig. Wist je dat er zelfs zeepaardjes zitten? Maar ook kleurrijke naaktslakjes.”

Een exotischer plek waar hij zijn hart aan heeft verloren, zijn de Bahama’s. En daar is een bijzondere reden voor. “Als haaienfreak heb ik het geluk gehad stage te kunnen lopen bij ‘shark whisperer’ Cristina Zenato”, klinkt het. “Tom Waes ging ook ooit bij haar langs voor zijn programma Tomtesterom. Het vrij kunnen duiken en werken met die indrukwekkende dieren, was onvergetelijk.” (lees hieronder verder)

Volgende maand trekt hij trouwens naar Zuid-Afrika, waar hij met witte haaien gaat zwemmen en hen zal fotograferen. “Dat zal wel vanuit een kooi zijn, omdat je in Zuid-Afrika niet vrij mag duiken met witte haaien. Een primeur voor mij. Met andere haaien ben ik wel al honderden keren zonder kooi in het water geweest. Het is mijn grote droom om dat ook eens te doen met witte haaien. Gewoon met snorkel en vinnen. En dan de rust en de connectie tussen de dieren en mezelf te ervaren”, zegt hij. “En laten zien dat je dat perfect kan doen zonder opgegeten te worden.”

Ook met de foto’s van zijn Zuid-Afrikaanse avontuur wil hij aantonen dat witte haaien geen monsters zijn. “Ik wil hen op een mensvriendelijke manier in beeld brengen”, klinkt het. “Ik wil dat mensen echt zeggen: ‘wat een mooi dier is dat’. Daar leg ik ook de nadruk op in de workshops die ik geef. Ik toon hoe je een haai fotografeert in zijn natuurlijke omgeving zonder dat er meteen een beeld van Jaws opdoemt en het agressie uitstraalt. Tijgerhaaien bijvoorbeeld zijn prachtige dieren, hun tekeningen op zich zijn geweldig. Die agressie is voor niets nodig.” (lees hieronder verder)

Het is jammer genoeg niet alleen schoonheid die Thomas op zijn reizen tegenkomt. De schade die de mens aan het milieu heeft aangebracht, is intussen echt overal te zien, vertelt hij. “Ik duik 15 jaar en in die tijd heb ik het al heel erg zien veranderen. Neem nu de Oosterschelde. Het visbestand daar gaat snel achteruit. Er komen wel enkele soorten terug, maar de zeekat bijvoorbeeld heeft het enorm zwaar te verduren door de visserij. Vroeger zag je er tijdens het paarseizoen 20 of 30 bij één duik, nu heb je al heel veel geluk als je er 1 of 2 ziet. Zelfs bij ons merk je de impact dus.”

Ook Bali heeft hem getroffen. “Dat is een prachtig eiland, maar onderwater drijft het vol plastic. Schrijnend om zien. Er zijn nog maar weinig plaatsen die ongerept zijn, geloof me.”

Thomas kijkt echter niet werkloos toe als hij sporen van vervuiling en bevissing ziet. Vorig jaar was hij op Curaçao in de Caraïben en op de riffen daar haalde hij massa’s vislijnen en vishaken weg. “Vissen zwemmen zich anders vast en verwonden zich aan de haken. Die roesten soms, waardoor ze infecties kunnen oplopen en sterven”, zegt hij. (lees hieronder verder)

“Ik vind dat trouwens iets wat elke duiker zou moeten doen. Als je aan het duiken bent en je komt vuilnis tegen, neem dat gewoon mee”, gaat hij verder. “Dat is een kleine moeite. Iedereen heeft wel ergens plaats om iets op te bergen. Ik heb in mijn jacket altijd ruimte om afval te stoppen. Je kan dat dan boven water gewoon in de vuilnisbak gooien.”

Want elke kleine inspanning, maakt een verschil. Daar is hij rotsvast van overtuigd. En dat geldt voor iedereen. “Er zijn zo veel dingen die je kan doen. Neem nu plastic zakjes: gebruik gewoon een herbruikbare tas. En neem eens niet de wagen als je naar de winkel gaat. Of zet de verwarming een graadje lager. Allemaal kleine dingen, maar opgeteld hebben ze een echte impact.”