Direct naar artikelinhoud

De blote oksels zijn terug bij Nadal, maar de hoogwaterbroek gelukkig niet

Rafael Nadal speelt na een onderbreking van tien jaar weer met een mouwloos hemd, maar zonder hoogwaterbroek. De outfit van de nummer één bij de Australian Open nader bekeken.

Arno Kantelberg over het retrotenue van Nadal
Beeld AFP

Ook de niet-liefhebber zal moeten erkennen: van alle sporten levert het edele tennis de stijlvolste deelnemers. Dat was al zo voor de oorlog (René Lacoste, Fred Perry), waarna een hoogtepunt volgde in de jaren zeventig met Björn Borg en John McEnroe, met ook nog een eervolle vermelding voor Arthur Ashe die het gras van Wimbledon betrad met een hoornen zonnebril. De jaren tachtig waren voor Yannick Noah, die net als Ashe in Le Coq Sportif gehuld ging (Borg en McEnroe in Fila en Tenson).

Hoort André Agassi niet in dat rijtje thuis, hoor ik mopperende dertigers denken. Eh nee. Diens pruik oogde al potsierlijk nog voordat we überhaupt wisten dat het een pruik was. En de denim hotpants stonden Daisy Duke sowieso beter.

Geen Agassi dus. Maar Rafael Nadal, de tovenaar van de topspin, past die in dat rijtje stijliconen? Hm. Nadal heeft de pech dat hij al op jonge leeftijd werd gerekruteerd door Nike, het Amerikaanse sportmerk dat SUBTIEL schrijft met een Holly Hobbie-pen vol glitterinkt. Nike contracteerde indertijd ook Roger Federer, die weliswaar vijf jaar ouder is dan Nadal, maar toch zijn nemesis genoemd mag worden, de Borg voor zijn McEnroe.

Federer werd door Nike de baan opgestuurd in relatief sobere kleding, passend bij zijn Zwitserse karakter. Nadal werd gepositioneerd als een bandanadragende piraat die confronterende kleuren combineerde met de Donald Trump onder de broeken, de terecht verketterde Capribroek.

Zo elegant als het eiland waaraan het zijn naam ontleent, zo onthutsend onhandig oogt de Capribroek. In Nederland duiden we zo'n broek met hoog water, net als in Engeland trouwens (flood pants). Flood pants knippen je silhouet ter hoogte van je kuiten finaal doormidden. Het maakt een reus op lemen voeten van eenieder, daar helpt zelfs een imposante fysiek als die van Nadal geen lieve moedertje aan.

Rafael Nadal bereikt in de terecht verketterde Capribroek de kwartfinale van de Australian Open.Beeld reuters

Bij de Australian Open speelt Nadal na een onderbreking van tien jaar weer (na zijn knieblessure keert Nadal nu terug op de Australian Open) in een T-shirt dat zijn handelsmerk is geworden, het T-shirt zonder mouwen (dus feitelijk geen T-shirt). Deze keer met roze polsbandjes die zo lang zijn dat ze eigenlijk als autonome mouwen fungeren. Zijn broek draagt-ie inmiddels kort, wat de stijlpastoor in mij als een zegen van boven noteert.

Het blijft natuurlijk een mooie jongen, met die machtige manen waarmee hij alle textiele malligheid weet te camoufleren. Daarover gesproken: Nadal dreigde even dezelfde gang naar Canossa te moeten afleggen als André Agassi (er viel een serieuze uitdunning van de middenbegroeiing te constateren), maar de altijd betrouwbare Daily Mail wist te melden dat Nadal een tien uur durende Follicular Unit Extraction in een kliniek te Madrid heeft ondergaan. Dat biedt perspectief. Dick Advocaat won ook pas ná zijn haartransplantatie een Europese beker.

Arno Kantelberg is hoofdredacteur van Esquire.