“Toch wel. We bekijken thuis samen nog regelmatig de video van de wedstrijd. Het was eigenlijk niet de bedoeling om het toenmalige Belgische record van Regine Berg (2.00.43, 1987, nvdr.) te breken. Ik had tot dan nog maar één keer onder de 2.01 gelopen en had vóór de wedstrijd 1.59.50 in de binnenkant van mijn spike geschreven. Dat was het minimum om me te plaatsen voor de Olympische Spelen van 2000 in Sydney. Maar die dag viel alles in de plooi. Perfecte omstandigheden, concurrentie van wereldtoppers als Mutola, Vriesde en Djaté en een fantastisch publiek dat heel dicht bij de piste stond en voor een geweldige sfeer zorgde.”

“Eigenlijk wel. Zeker omdat de trainingsmogelijkheden en de begeleiding vandaag een stuk beter zijn dan in mijn tijd. Met 2.00.00 is alleen Renée Eykens twee jaar geleden enigszins in de buurt gekomen. Maar een kloof van anderhalve seconde dichten is niet evident. Zij moet het van de macht hebben, terwijl ik meer snelheid had. Mijn snelste chrono in de 400m was 52.15, die van haar 54.56. Ik vind trouwens dat er vandaag voor de 800m te veel op uithouding en te weinig op snelheid getraind wordt. Haar tijden in de 1500m zijn dan weer veel beter dan de mijne. En zij is ook een kampioenschapsloopster, wat ik dan weer niet kon. Om mijn record te verbeteren, zal ze een wedstrijd nodig hebben met een gelijkmatig hoog tempo, met rondjes van ongeveer 58 seconden. Buiten Eykens en misschien het jonge Waalse talent Elise Vanderelst zie ik de eerste drie à vier jaar in elk geval niemand in staat mijn record te breken.”

Die dag viel alles in de plooi. Perfecte omstandigheden, concurrentie van wereldtoppers en het publiek dat voor een geweldige sfeer zorgde Sandra STALS

“Wallonië biedt niet alleen een betere financiële ondersteuning, de atleten krijgen er met contracten van langere duur ook meer krediet. Als je in Vlaanderen een minder jaar hebt of door een blessure niet kan presteren, verlies je meteen zo goed als alle steun. Zoals bijvoorbeeld Eline Berings overkomen is. In die zin is het jammer dat het tewerkstellingsproject Atletiek Vlaanderen opgedoekt is. Dat was een uitstekend initiatief om beloftevolle atleten vanaf hun 18de de nodige ondersteuning te geven. Positief zijn dan weer de studentencontracten. Zelf ben ik nu maar wat tevreden dat ik de wijze raad van mijn ouders gevolgd heb en mijn opleiding tot kinesist afgerond heb , in plaats van alles op atletiek te zetten.”

“Ik ben moeten stoppen omdat ik maar bleef sukkelen met een chronische ontsteking van de aanhechting van de hamstrings. En ik had ook een kinderwens. Mocht het vandaag geweest zijn, ik zou zeker nog een jaar doorgegaan zijn als haas. Zoals Bram Som nog altijd doet. Ondertussen heb ik ook mijn A-diploma als trainster behaald en geef ik training aan West-Vlaamse talenten als Helena Ponette, Charlotte Van Laethem en Céline Roelens. En uiteraard volgen we ook onze dochter Sterre.”

“Ze heeft eerst aan turnen en zwemmen gedaan, maar ze kwam zelf met de vraag om bij een atletiekclub aan te sluiten. Ik zie haar uiteraard het liefst op de 800m terechtkomen. Haar grote droom is mijn Belgisch record verbeteren. Zoals ze het zelf zegt: ‘mama, zou dat niet mooi zijn?’”