Binnen de tennisclub in Westerlo worden ze de Oldies genoemd. Een groep van een twintigtal spelers met behoorlijk wat jaren op de teller. Ze ontmoeten elkaar steevast op donderdagvoormiddag. Tijdens de wintermaanden spelen ze indoor, maar sinds een paar weken weer gewoon buiten op de terreinen aan Broekstraat. De gemiddelde leeftijd van de Oldies hebben ze in Westerlo al even niet meer berekend, maar die schommelt wellicht rond de 75.

Eén actieve speler van 90 trekt die gemiddelde leeftijd alleszins wat omhoog. Voor Roger Luyten waren er felicitaties en een fruitmand. “We spelen wekelijks één tot twee uur”, legt de jarige uit. “Voor we op het terrein gaat, is er een soort van loting die bepaalt wie met wie speelt. Er zijn dus geen vaste koppels.”

“We kijken hier allemaal uit naar de donderdagen. Eén of twee uur sportief bezig zijn, dan een doucheke pakken en op het terras genieten van een biertje. Meer moet dat niet zijn”

Georges Ceuppens (85)

Voorzitter Oldies

“Soms speel je samen met een sterke speler en later weer met iemand op wie de jaren al meer vat hebben. Het leuke aan deze groep is dat iedereen iedereen aanvaardt. Al wordt er nog wel gepeeld om punten.” Het oude vuur onder de Oldies is zeker nog niet helemaal gedoofd. Dat merk je als toeschouwer. Soms weerklinkt zelfs nog een vloek na een gemiste return. “Vroeger had je die gehad”, klinkt het van aan de overkant van het net. Maar het plezier overheerst.

Vergunningen

Roger Luyten was er bij van in de absolute beginperiode. “In 1977 zijn we gestart in de Blaas in Westerlo. Daarna zijn de buitenterreinen gevolgd.” Roger verklapt nog een anekdote uit die tijd. “Toen we begonnen met de werken waren alle vergunningen nog niet helemaal in orde. Ik was volop aan het helpen terwijl ik beroepshalve een functie had waarin ik er eigenlijk op moest toezien dat zulke dingen niet gebeurden. Nadien is dat administratief wel allemaal in orde gekomen.”

De band met tennis heeft Roger aan zijn nakomelingen doorgegeven. Ondertussen hebben al drie jongere generaties kennis gemaakt met de sport. “Het gaat natuurlijk niet meer zo snel als vroeger, maar het blijft heel plezant om te doen”, meent de stamvader. De sportvrienden van Roger denken er net zo over.

“We hebben allemaal de capaciteit om respect te hebben voor elkaar”, meent Jef Dresselaers (84). “Soms zijn we zelf verrast door de kwaliteit van ons spel. Alleen van de tennissers op tv durven we wel eens te zeggen wat doet die nu.”

Georges Ceuppens (85) is de voorzitter van de Oldies. “We kijken hier allemaal uit naar de donderdagen. Eén of twee uur sportief bezig zijn, dan een doucheke pakken en op het terras genieten van een biertje. Meer moet dat niet zijn.”