Koning Filip op bezoek in Antwerpse koffiebar...maar hij drinkt bruiswater: “Anders kan ik niet slapen vannacht”

De koning was dan misschien niet zenuwachtig, de medewerkers van koffiebar Amici, waar mensen met een mentale beperking werken, waren dat eigenlijk wel. “Ik heb stress. Ik heb hem alleen nog maar op tv gezien en nog nooit in het echt”, zegt Cindy Slagmolen. Met een paar collega’s zit ze te wachten in een zaaltje achter de bar. Als ze een sirene hoort, steekt ze opgewonden een vinger in de lucht. “Hij is er! Hij is er!”

Via de koffiebar wordt de koning naar het zaaltje gebracht. Onderweg gebeurt er al een klein drama: de koning bestelt geen koffie, maar gewoon bruiswater. “Ik neem het onze sire niet kwalijk”, zegt Cindy.

Marina mag de koning verwelkomen. “Sire, welkom koningin”, zegt ze plechtig. Waarop ze vriendelijk te horen krijgt dat de koningin thuis is gebleven om bij de kinderen te zijn. “Drinken jullie ook koffie?”, vraagt de koning. “Zeker, hier vind je de beste die er is”, zegt Johan Van Buel. “Ik drink ook graag koffie”, zegt de koning. Maar vanmiddag dus even niet. “Anders kan ik niet slapen vannacht.”

Hoe dan ook, Johan vindt dit hoog bezoek absoluut de moeite. “We vertelden hem dat we ook Engels en Frans leren om toeristen te woord te kunnen staan. Bezoek van de koning is goede reclame, hé. Dan komen er straks zeker en vast nog meer mensen naar onze koffiebar.”

Glunderende gezichten

Na het gesprek met de barista’s, gaat de koning via een smal gangetje vol toeschouwers naar een Syrisch gezin, de ouderen van het rusthuis en jongeren met wie hij erna ook in gesprek gaat. Op de binnenplaats verdringen fotografen en cameramensen zich om alles goed in beeld te brengen. Het tot voor kort keurig aangeharkte bloemenperkje zal er straks niet meer zo florissant uitzien. Maar dat kan voorlopig niemand iets schelen. Overal zijn stralende gezichten te zien. “Dit bezoek van de koning voor onze vijftigste verjaardag is een extra erkenning van ons werk”, zegt Hilde Kieboom, bezielster van Sant’Egidio. “Voor mensen die het niet gemakkelijk hebben, is het waardevol om te zien dat wat zij hier doen heel belangrijk is.”

Simone Kips (87) ziet de koning naderen, krijgt een hand met en roept snel “Brasschaat”, omdat ze gehoord heeft dat de mensen voor haar ook hebben verteld waar ze vandaan komen. “Dan heb ik ook iets kunnen zeggen.”

Anna Voet (84) hoopt de koning wat langer te kunnen spreken om te vertellen dat haar twee zonen, Dirk en Frank De Boidin, Filip en Laurent hebben leren parachutespringen in het leger. Maar hij is te snel weer verder gewandeld om verderop ook nog handjes te schudden.

De jonge generatie krijgt meer tijd. Een groepje jongeren legt uit met welke projecten zij bezig zijn. Laura vertelt de koning bijvoorbeeld over Linkeroever, waar groepjes jongeren oude mensen in het rusthuis bezoeken. “We organiseren ook wijkfeesten en huiswerkbegeleiding. Door al die activiteiten willen we jongeren van straat houden om te voorkomen dat ze in de criminaliteit belanden.”

Voor hij weer vertrekt, krijgt koning Filip een miniatuurversie van het beeld Homeless Jesus van de Canadese kunstenaar Timothy P. Schmalz, dat hij even daarvoor in groot formaat heeft kunnen bewonderen. Het beeld stelt Jezus voor als dakloze op een bankje met nog wat plaats naast hem om ernaast te komen zitten.

Parachutespringen

De Kammenstraat wordt ondertussen volledig in beslag genomen door een colonne zwaantjes. Erna rijdt de auto met nummerplaat 1 voor, zodat de koning meteen kan instappen.

Op een of andere manier is Anna Voet erin geslaagd om precies op het juiste moment bij de auto te komen om de koning toch nog even aan te spreken over haar zonen, die hem hebben leren parachutespringen. “Hij wist het nog, ook dat mijn zoon wereldkampioen was”, vertelt Anna trots. Missie geslaagd.

Ook voor de barista’s van Amici. “We hebben hier al meer bekende mensen over de vloer gehad”, vertelt Saskia. Wie dan? “Axel Daeseleire, Josje, en de pastoor van Sint-Andries. Die komt iedere week koffiedrinken en soep eten.”

Maar de koning was toch van een ander kaliber. Die komt niet elke week. Tim Buchot knikt. “De koning is nen toffe. En hij zorgt goed voor zijn volk. De rest moet je maar aan mijn goede vriend Johan vragen.”

Die knikt verlegen als er camera’s op hem worden gericht. “Komaan, Tim. Nu weet ik niet wat ik moet zeggen.” Snel maar weer koffie serveren aan de klanten die, ondanks het warme weer, toch een kop koffie kunnen smaken.