Wallonië deelt meer sancties uit aan werklozen dan Vlaanderen

Het kabinet van Vlaams minister van Werk Philippe Muyters hecht weinig belang aan de cijfers omdat zomaar vergelijken tussen de gewesten niet kan. Het beleid is immers anders. Vlaanderen neemt de sancties niet als graadmeter, maar de werkloosheid. En die daalt al meer dan 3 jaar in Vlaanderen, meldt de woordvoerder.

Het gaat hier om sancties in de strikte zin: geen verwittigingen, maar tijdelijk een lagere uitkering of een schorsing van de werkloosheidsuitkering tot een permanente uitsluiting toe. Waar er in de eerste helft van 2015 - toen het nog federale materie was - 2.171 dergelijke sancties waren in Vlaanderen, waren er dat in de eerste helft van 2018 nog 670, blijkt uit RVA-gegevens.

In Wallonië was er een daling van 6.119 naar 2.707, in Brussel van 1.933 naar 146. Voor heel België, inclusief de Duitstaligen, geeft dat een daling van 10.279 in de eerste helft van 2015 naar 3.571. In de eerste helft van 2017 lag het ook hoger: 3.602.

De cijfers handelen over de mensen in de actieve beschikbaarheid. Zij krijgen een werkloosheidsuitkering, maar moeten zelf ook actief op zoek naar werk en dus solliciteren. Wie enkel in de passieve beschikbaarheid zit, moet niet solliciteren, maar mag een aangeboden job door de gewestelijke arbeidsbemiddelingsdiensten (VDAB, Forem en Actiris) niet weigeren.

“De federale regering heeft beslist om de uitkeringen niet in de tijd te beperken. Dat is een politieke keuze. Dit zou wel moeten betekenen dat de controle op het zoekgedrag en de arbeidsbereidheid van werkzoekenden heel efficiënt moet gebeuren, wat de cijfers niet laten vermoeden”, reageert Monica De Jonge, directeur-generaal van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO). 

Het VBO kijkt nu naar de gewesten, omdat de sanctionering na de staatshervorming sinds 2016 een regionale bevoegdheid is. Voor de werkgeversorganisatie moet de overgangsperiode stilaan achter de rug zijn. “Er zijn in België maar liefst 145.000 openstaande vacatures. Een goede opvolging moet samengaan met een goede begeleiding. Maar men moet erover waken dat de balans tussen beide niet verloren gaat. Het activeringsbeleid moet verder geactiveerd worden”, zegt De Jonge.

Dat een verdere activering van het activeringsbeleid nodig is, spreekt de woordvoerder van Vlaams minister van Werk Muyters tegen. “Dat is de werkelijkheid ontkennen”, klinkt het. “Al meer dan drie jaar op rij daalt de werkloosheid in Vlaanderen, en dat in alle categorieën op de 60-plussers na.”

Het Vlaamse activeringsbeleid grijpt sneller en proactiever in, zegt de woordvoerder. “Alleen de sancties als graadmeter nemen voor het werkgelegenheidsbeleid is absurd.” De gewesten met elkaar vergelijken kan ook niet, vervolgt hij, omdat de VDAB anders werkt.

Het kabinet voegt eraan toe dat de aangehaalde cijfers niet kloppen en dat er niet minder gesanctioneerd wordt. “Er is een stijging van de sanctionering en daling van de werkloosheid in Vlaanderen.” Federaal minister van Werk Kris Peeters vraagt tekst en uitleg van de regionale ministers van Werk omwille van de daling van het aantal sancties van werklozen.

Begin september meldde de VDAB nog dat er een derde meer signalen en sancties werden uitgedeeld aan werklozen in de eerste jaarhelft. De sancties (verwittigingen, verminderingen, schorsing, uitsluiting) stegen met 11 procent.