Alleen nog kunstschaatsen en dan heeft Olympisch kampioen Seung-hoon Lee ‘écht alle disciplines gehad’

Onlangs liet Seung-hoon Lee zijn teammanager een filmpje zien. De Zuid-Koreaan was gewapend met een mondkapje, een zonnebril en een pet de straat opgegaan in Seoul, maar werd toch herkend. Overal moest hij handtekeningen uitdelen en voor telefoontoestellen poseren. Teammanager Teun Breedijk verzucht: ‘Die man is echt een grootheid in Azië.’

Maar op deze zaterdagavond, in ijsstadion Thialf in Heerenveen, is er niemand die op- of omkijkt als Lee om kwart over acht het ijs op glijdt voor een paar opwarmrondjes. De Zuid-Koreaan maakt zijn debuut in het marathoncircuit, bij de in groene pakken gestoken AB Vakwerkploeg van coach Roy Boeve. Hij is olympisch kampioen massastart (2018), olympisch kampioen tien kilometer (2010) en wereldkampioen shorttrack (2008). ‘De beste schaatser van de wereld’, aldus Boeve.

Maar wat doet de 30-jarige Aziatische ster in hemelsnaam bij een Nederlandse marathonploeg vol knoestige mannen? ‘Heel simpel eigenlijk’, legt Boeve uit. ‘Lee is verliefd op schaatsen. Op de langebaan heeft hij alles gewonnen wat er te winnen valt. Hij zocht een nieuwe uitdaging. En er zijn twee dingen die hij nog niet heeft gedaan: marathonschaatsen en schaatsen op natuurijs.’

Lachend: ‘Hij hoeft hierna alleen nog te gaan kunstschaatsen, dan heeft hij écht alle disciplines gehad.’

Vakantiehuisje op de camping

Het peloton marathonschaatsers sloot al veel exoten in de armen: van Finnen en Russen tot Fransen en een Nieuw-Zeelander, maar een Zuid-Koreaan op de baan is een noviteit. Via een gezamenlijke sponsor, kledingspecialist Bioracer, legde Lee contact met AB Vakwerk. Zijn voorwaarden waren bescheiden: hij vroeg een leaseauto, huisvesting en een plekje in de ploeg. Zijn persoonlijke sponsor, luchtvaartmaatschappij Korean Air, betaalt zijn salaris door.

Engels spreekt hij nauwelijks. Bij aankomst, op 16 oktober op Schiphol, verkeerde Lee nog in de veronderstelling dat hij in een flat in Heerenveen zou worden ondergebracht, maar die was nog niet geregeld. In de tussentijd regelde een sponsor dat hij een vakantiehuisje op camping De Veenhoop in Friesland kon betrekken.

Ploeggenoot Gary Hekman begint te lachen: ‘Lee komt uit Seoul, een stad met bijna tien miljoen inwoners, waar 24 uur per dag bedrijvigheid is. Op De Veenhoop heb je drie zeilboten, vijf huizen en verder niks. Hij arriveerde ’s avonds om tien uur op de camping. Compleet in shock, vertelde hij me later. Hij had het nergens op de wereld zo donker gezien als daar.’

Het volgende misverstand diende zich vier dagen later aan: zijn eerste wedstrijd in Nederland, in Amsterdam. De ploeg vroeg hem naar de Jaap Edenbaan te komen, zodat hij alvast een beetje kon wennen. Ze hadden hem er alleen niet bij verteld dat hij ook zijn schaatsen mee had moeten nemen. Lee kwam naar Amsterdam als toeschouwer.

Statusdingetje

Heel erg was dat overigens niet. Na het behalen van zijn olympische gouden medaille had hij meer op de golfbaan dan op het ijs gestaan. Boeve: ‘Dat is een statusdingetje. Als je in Zuid-Korea golft, stel je echt iets voor.’ Het gevolg was dat hij met een flinke trainingsachterstand startte. ‘Bij de eerste training lag-ie al na zeven rondjes voor apegapen op de kussens.’

Logisch dat de verwachtingen omtrent Lee zaterdag niet al te hoog zijn. De marathonrijders schaatsen 125 rondjes. Teammanager Breedijk: ‘Het zou mooi zijn als Lee er bij de laatste 16 ronden nog bij zit. In de sprint is hij de snelste van allemaal.’ Maar na 43 ronden plaatst Lee zijn handen al op zijn knieën om zijn spieren rust te gunnen. Twintig ronden later meldt hij zich langs de kant bij Boeve. Na iets meer dan de helft van het aantal ronden besluit hij dat het mooi is geweest.

Na afloop van de wedstrijd, die wordt gewonnen door Mats Stoltenborg, meldt Lee zich, vergezeld door een tolk en zijn vriendin, in de sponsorruimte van AB Vakwerk. Daar vertelt hij aan een tafeltje bij het raam dat hij zijn seizoen rustig wil opbouwen. ‘Marathonschaatsen vergt een heel andere manier van schaatsen. Het heeft tijd nodig om dat onder de knie te krijgen.’

Boeve: ‘Hij maakt een enorme progressie, dus daarover maak ik me geen zorgen. We moeten alleen niet te snel willen. We zijn überhaupt al trots dat we erin zijn geslaagd om zo’n jongen binnen onze sport te krijgen.’

AB Vakwerk heeft Lee inmiddels lid gemaakt van de vereniging De Friesche Elf Steden. Mocht de tocht der tochten worden verreden, dan is hij van de partij. Een Zuid-Koreaan als winnaar van de zestiende Elfstedentocht? Teammanager Breedijk: ‘Niet is onmogelijk, maar laat hij eerst maar eens een wedstrijd uitrijden.’