Het restaurant Mirazur, gelegen in het Zuid-Franse Menton, prijkt dit jaar bovenaan de lijst van de World’s 50 Best Restaurants. Een hele eer voor Mauro Colagreco, de Argentijnse chef die er in de potten roert. In het restaurant, zo’n uurtje van Nice, kunt u gaan lunchen voor zo’n 160 euro. Voor een diner bent u al snel 260 euro kwijt. Colagreco verzamelde drie Michelinsterren - als enige buitenlandse chef in Frankrijk. Hij kookt vooral met seizoensproducten, zowel uit Frankrijk als uit Italië.

Mirazur eindigt voor het bekendere Noma, uit Kopenhagen. Mirazur is geen totale verrassing: het restaurant eindigde vorig jaar al op de derde plaats in de lijst. Op de derde plaats staat het Baskische restaurant Asador Etxebarri, in Axpe. Op de vierde plaats eindigt Gaggan, uit Bangkok.

Sterke stijging

Maar wat dan met de gerenommeerde zaken als Osteria Franscescana, Eleven Madison Park of The fat duck? De organisatie van de World’s 50 Best Restaurants heeft voor het eerst de regels gewijzigd. Alle voormalige nummers een worden opgenomen in een Hall of Fame, genaamd Best of the Best. Daardoor doen ze niet langer mee met de verkiezing.

En wat met de Belgische restaurants? Het Kruishoutemse driesterrenrestaurant Hof van Cleve komt opnieuw de top 50 binnen. Vorig jaar kwam het restaurant van Peter Goossens nog op plaats 63 terecht, dit jaar staat het op een knappe 43ste plaats. Minder nieuws is er voor het Antwerpse The Jane. The Jane zakt verder weg in de lijst: vorig jaar daalde het restaurant van Nick Bril van 74 naar 89. Dit jaar valt het nog net binnen de top-100: op plaats 99.

In de top 120 - zo ver gaat de lijst - staat nog één Belgisch restaurant. Op plaats 111 prijkt Chambre Séparée, het Gentse restaurant van Kobe Desramaults.

Kritiek op ranglijst

De top 100 World’s Best Restaurants is een lijst van het Britse vakblad Restaurant Magazine. De winnaars worden gekozen door de stemmen van de World’s 50 Best Restaurant Academy, een invloedrijke groep die bestaat uit meer dan 1.000 chefs, restauranthouders, foodcritici en gastronomen. De leden maken een selectie gebaseerd op hun restaurantervaringen van de voorbije achttien maanden.

Hoewel de awards wereldwijd heel wat weerklank vinden en een gastronomische graadmeter zijn die ondertussen niet meer voor de uitreiking van de Michelinsterren moet onderdoen, weerklinkt er ook jaarlijks kritiek op de ‘The World’s Best Restaurants’-ranking.

In 2015 werd zelfs nog door enkele chef-koks een petitie opgestart die het stemsysteem openlijk in vraag stelde. Zo zou de wedstrijd die wordt gesponsord door San Pellegrino en Acqua Panna volgens de criticasters vooringenomen, chauvinistisch en vooral zelfbedruipend zijn. Dat er een aparte categorie is voor Best Female Chef wordt bovendien door heel vrouwen in de industrie als seksistisch aanzien.