Geen kat is nog geïnteresseerd in vinken en dus gooit vinkeniersclub noodgedwongen handdoek in de ring

© sdi

© sdi

1 / 2
thumbnail: null
thumbnail: null

Na 83 seizoenen gooit vinkeniersclub De Trage Zangers eind dit jaar de handdoek in de ring. Heel wat leden zijn ondertussen tachtigplussers en er komen geen jonge meer bij. “De jonge gasten weten niet wat dat is. Ze mogen geen vogels meer houden.”

Stephanie Demasure

De Trage Zangers werd opgericht in 1934. In de topjaren ‘60 waren er tot zeventig leden uit Sint-Eloois-Winkel die hun vogeltjes graag lieten zingen. Maar vanaf de jaren ‘80 begon het ledenaantal te dalen. Nu zijn er nog 28 actieve, maar ook heel wat steunende leden. Door de gevorderde leeftijd van de leden - velen zijn de tachtig voorbij, - ziet de club zich gedwongen om eind dit jaar de boeken dicht te doen. Voor het zover is, zetten ze dit weekend hun laatste kampioenen wel nog eens in de bloemetjes.

Geen kostelijke liefhebberij

Een dertigtal jaar geleden waren er nog ruim tweehonderd vinken op de Winkelse zettingen. In die jaren moest de club tijdens een zetting verhuizen naar het zaaltje boven De Gilde, omdat het café gewoon te klein was. “Maar dat is jammer genoeg al lang geleden”, zegt ondervoorzitter Maurice Buyse (85). “Onze jongere generaties hebben geen interesse meer in de vogels. De meeste mogen thuis zelfs geen vogels meer houden. Het is nochtans een mooi bezighouding. Geen kostelijke liefhebberij, waar je toch gepassioneerd mee bezig kan zijn.”

Ook het verbod op het wild vangen, speelt een rol in de dalende ledenaantallen, volgens Eddy (60), de zoon van Maurice. “Daardoor hebben veel minder jongeren een vogeltje thuis.”

Luide cimbalen

Waarnemend voorzitter Nico Espeel (50) is de jongste van de club. “Ook in de clubs in de regio vind je zelden vinkeniers jonger dan vijftig. In Rollegem-Kapelle is er nog een jongere actief, maar verder heb ik ook geen weet van jongere vinkeniers”, zegt Nico. “Vroeger was er ook veel meer sfeer. Na de zetting, waar het stil moest zijn, werd er gepraat en gelachen bij enkele pintjes. Er werd altijd veel plezier gemaakt bij De Trage Zangers.” Zoals die keer dat Robert Defauw kampioen werd, vele jaren terug.

“Toen ging een stoet met fanfare hem thuis ophalen. Zijn vrouw had een heleboel mooie vaasjes op de schouw staan. Hoe harder de cimbalen klonken, hoe meer de vaasjes trilden. “Tot ze van de schouw vielen natuurlijk”, herinnert Maurice zich lachend. “Toen kon dat nog.”

Nico en Eddy zijn van plan zich bij een andere club in de buurt aan te sluiten om hun hobby te kunnen blijven beoefenen. Maurice houdt zijn vogels, maar gaat zelf niet meer deelnemen aan de zettingen. “We zullen veel clubleden nog wel geregeld terugzien op vinkenzettingen van andere clubs. En onze vlag: die ga ik zeker goed bewaren!”, besluit de waarnemend voorzitter.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen