Memphis Depay is blij dat het goed gaat, maar of hij ervan geniet? ‘Ik geef mezelf niet snel schouderklopjes’

Met twee doelpunten en twee assists voor zijn Franse club Olympique Lyon afgelopen weekeinde tegen hekkensluiter EA Guingamp steeg Memphis Depay met stip in de lijstjes van spelers die direct betrokken zijn bij doelpunten. En dus is de boot aan rond de spits op de mediadag in Zeist, waar het Nederlands elftal dezer dagen traint in aanloop naar de wedstrijden tegen de grootmachten Frankrijk (vrijdag) en Duitsland (maandag) in het kader van de Nations League: Depay is veruit de meest aangevraagde speler.

Na de lange fase van pessimisme rond het Nederlands elftal, vooral wat betreft het aanvallende potentieel, kent het gedweep van de vaderlandse pers met de Moordrechter even geen grenzen. De Franse Ligue 1 is voor het gemak opgeschaald tot topcompetitie. Zodoende wordt Depay, niet lang geleden nog bankzitter in Lyon, gerangschikt vlak achter Messi, Suarez en Ronaldo op basis van doelpunten plus assists over het kalenderjaar 2018.

Meer scoren

Het is voorwaar een hele klus voor Depay om de lofzangen te temperen. Een door een journalist meegebracht krantenknipsel vol fraaie cijfers draait hij vlot om. ‘Hier kijk ik dus niet naar. Ik ben blij dat het goed gaat. Maar het is niet dat ik er nou heel erg van geniet. Het seizoen is nog lang. Aan de top komen, is makkelijker dan er blijven. Als ik me focus op zo’n lijstje dan lukt dat juist niet, dat weet ik inmiddels voor mezelf.’

Vroeger dacht hij: het gaat goed, maar ik moet nóg meer scoren, vertelt hij geamuseerd. ‘Dat zit in de mens, we willen altijd meer. Als je er veertig maakt, wil je er zestig. Nu weet ik: als ik doe wat ik moet doen, dan komt het vanzelf.’

Blije berichten met doelpuntenklassementen van vrienden, negeert hij. Apps van voetbalmedia op zijn telefoon laat hij ongeopend. ‘Sommige spelers vinden het geweldig om dingen over zichzelf te lezen, ik heb daar niks mee. Ik geef mezelf niet snel schouderklopjes. Vrienden zeggen: je mag trots zijn op jezelf. Maar daar is het nu niet de tijd voor.’

Een leeg hoofd

De 24-jarige Depay ondergaat een ontwikkeling die erg doet denken aan die van Robin van Persie, zijn voorganger in de spits bij Oranje. Van een grillige, reactieve, op zichzelf gerichte puber tot een meestal openhartige, veelzijdige jongeman die op creatieve wijze en een beetje van de hak op de tak uitweidt over zijn eigen ontplooiing, en steeds meer oog krijgt voor die van anderen.

Van Persie, 35 nu, vertelde ongeveer tien jaar geleden dat hij op zeker moment een aantal telefoons had weggedaan om meer rust in zijn lijf te krijgen. Ook Depay weet inmiddels dat hij vooral baat heeft bij een leeg hoofd. ‘Sinds januari van dit jaar heb ik tijdens 99,9 procent van de wedstrijden aan niets gedacht, gewoon puur genoten. Niet eens van doelpunten of assists, maar van lekker voetballen. Dat werkt voor mij.’

Inspiratie

De voormalige aanvaller van PSV en Manchester United is nog even ambitieus, maar op een andere manier. ‘Uiteindelijk heb je altijd in je hoofd dat je de beste wil zijn. Het speelt alleen niet meer op de voorgrond. Ik kan heel erg genieten van een Frenkie de Jong, van een Iniesta. Messi, Ronaldo. Dat zijn allemaal geweldige voetballers waarvan ik blij ben dat ik soms met ze op het veld sta. Terwijl vroeger… wilde ik de competitie met ze aan.’ Hij lacht. ‘Dat is veranderd.’

Hij vertelt uit zichzelf over zijn ‘band met God’ die hem rust geeft, zijn toenemende behoefte om minderbedeelden te helpen en liefde voor het produceren van muziek (‘dat is voor mij therapie, ik ben er ook goed in’).

Bloedserieus stelt de 42-voudig international dat hij graag een inspiratie wil zijn. ‘Voor jongeren die met dingen worstelen. Dat heb ik zelf ook gedaan. Dat ze zien: wat heeft hij veranderd aan zichzelf? Waar komt hij vandaan en waar is hij nu? Maar ik wil ook graag herinnerd worden als die speler die gekke, bijzondere dingen deed op het veld.’

Hij voelt zich niet meer ‘aangevallen’ als er commentaar komt op zijn opvallende gebaren, woorden en denkbeelden. ‘Ik kom er steeds meer achter wat mijn doel in het leven is en dat is meer dan alleen voetbal. Dat probeer ik de buitenwereld ook te laten zien. Als er commentaar op komt, denk ik: het is hun mening en het is mijn leven. Door mijn positie kan ik aandacht besteden aan bijvoorbeeld blinden en doven en ook echt iets doen via mijn foundations. Dat is wat ik wil.’

Complimenten van Koeman

Wat hij toch ook zeker wil: belangrijk zijn voor het Nederlands elftal. Dat lukt de laatste interlands uitstekend met sterk spel en zes goals en twee assists in de laatste tien interlands. Ronald Koeman, voor zijn aantreden als bondscoach nog wel eens kritisch op Depay, komt complimenten te kort om zijn frontsoldaat te prijzen. Ja, de Memphis-hype bij de media dezer dagen is heus wel ergens op gebaseerd. ‘We mogen niet meer omlaag na de goede wedstrijden tegen Duitsland en België,’ vindt Depay. ‘Zelfs als het minder gaat, moet je op bepaalde spelers kunnen leunen. Moet er altijd een zijn die het verschil maakt.’

Hij looft op zijn beurt Koeman, die feitelijk de eerste coach was die hem van de linkerflank haalde en hem de centrale aanvallersrol toebedeelde. ‘Dat is heel belangrijk voor me geweest. Ik hoef niet meer achter een back aan, kan lopen waar ik wil. Al speel ik nog liever op tien met het spel echt voor me. We hebben een groei doorgemaakt, er is duidelijkheid, we bouwen aan meer vastigheid, we weten hoe we willen spelen. Achter de schermen zijn we nog heel erg bezig met details.’

Het Nederlands elftal heeft weer aanzien verworven, merkt hij in Frankrijk. ‘Ze zien ons als een goed team, merk ik bij de club. Ze weten dat wij kracht hebben.’

Hij lacht. ‘Mijn teamgenoten zijn er relaxed onder, ze zijn wereldkampioen. Ze hebben daarachter heel veel talent. Maar wij ook, hoor!’