De Brexit is magnifiek topamusement: thanks!

Op de livestream van de BBC was gisteravond heel lang het beeld te zien van de fraai zwart gelakte voordeur van Downing Street 10, de ambtswoning van de Britse premier Theresa May. Het wachten was op het moment dat May naar buiten zou komen om de pers iets te vertellen over de voorgenomen deal met de EU over het vertrek van het Verenigd Koninkrijk. Achter de deur had May urenlang overlegd met haar kabinet over de afspraken en nu was de beurt aan het volk.

Er gebeurde lange tijd niets, de camera zwenkte zo nu en dan even naar de eenzame microfoon op de stoep. Op de achtergrond hoorde je het gelach en de zieke humor van de Engelse hacks, een beroepsgroep die tot ’s werelds grootste cynici moet worden gerekend. Vanaf Whitehall kwam luid geschreeuw door. Het was niet goed te horen wat er werd geroepen, maar er zat ‘Brexit!’ bij.

Het was toptelevisie op een dag dat er toch al zoveel moois voorbij was gekomen.

Het fantastische Brexit-theaterspektakel zal de komen-de maanden tot een hoogtepunt komen, maar de episode van gisteren mocht er wezen. May moest eerst naar het Lagerhuis om de voorgenomen deal toe te lichten, en dat was puur topamusement. Op zeker moment riep speaker John Bercow met stemverheffing dat er ‘bezoekers uit het buitenland’ op de tribune zaten, en of de afgevaardigden zich daarom een beetje wilden gedragen en konden ophouden met schreeuwen naar de prime minister.

De deal met de EU komt erop neer dat Groot-Brittannië voor onbepaalde tijd deel blijft uitmaken van een douane-unie waar het alleen uit kan als Brussel daarmee instemt. De Britten moeten straks blijven voldoen aan de regels van de EU, ze tikken 39 miljard euro af bij de uitgang, ze verdwijnen uit het Parlement, de Commissie en de Raad van regeringsleiders en leveren elke vorm van invloed in.

Een meesterlijk onderhandelingsresultaat, voor de EU dan. De eeuwige dwarsliggers eruit maar wel onder controle, de export intact en een mooi bedrag op de koop toe.

Voor de voormalige heersers van de golven is het een drama. Al het geblaas over de Brexit voor niks -  lidmaatschap ingeruild voor gehoorzaamheid, congratulations! ‘Het is een capitulatie’, zei voormalig premier Tony Blair - pro-Europees gisteren. Boris Johnson (brexiteer) vond het in zijn column ook een capitulatie. ‘Dit zijn voorwaarden die je oplegt aan een kolonie’, voegde hij eraan toe - de Britten hebben daar veel ervaring mee. Jacob Rees-Mogg (Eurohater) meende dat Groot-Brittannië een ‘slavenstaat’ zal worden, elders viel het mooie woord ‘vazalstaat’.

‘It’s a dog’s breakfast’, schreef The Telegraph een complete puinzooi. Dat was ook een formidabele typering.

Om 20.21 uur (onze tijd) kwam May eindelijk naar buiten. Ze droeg een veelkleurig hip horloge - mogelijk een cadeautje van EU-onderhandelaar Barnier. Ze werd bijna ondersteboven geflitst. De deal was in het nationaal belang, zei ze. Haar kabinet was akkoord gegaan. Nu het parlement nog. Daarna ging May gauw weer naar binnen.

Godzijdank is het Brexit-spektakel nog lang niet afgelopen (spoiler alert). Morgen gaat het weer los in het Lagerhuis, er gaan ministers opstappen en parlementsleden muiten. Ze gaan May beschuldigen van landverraad. De Noord-Ieren gaan dwarsliggen en Boris gaat proberen May een dolk in de rug te steken. Het wordt smullen.

De verzameling dwazen die 29 maanden geleden vóór een Brexit stemde, had heel iets anders in gedachten dan dit fiasco, maar we mogen ze best dankbaar zijn.