© Tom Palmaers
Josip Skoko terug in Genk: “Bijna weer weg zonder één match te spelen”
Hij genoot zondag zichtbaar van de flashback naar 2002, het jaar dat KRC Genk zijn tweede landstitel vierde. “Het was zo mooi omdat niemand het verwacht had”, glimlacht eregast Josip Skoko, die speciaal voor de reünie van de kampioenenploeg uit 2002 met zijn familie vanuit Australië naar Genk afreisde. Het had nochtans geen haar gescheeld of Skoko had Genk in februari 2000 al verlaten, zonder één wedstrijd te spelen. “Boskamp verving Heyligen als trainer en wilde me er aanvankelijk niet bij.”
Josip Skoko moet er nu hartelijk om lachen. Anderhalf jaar na zijn komst werd hij door Sef Vergoossen al gepromoveerd tot aanvoerder. Zijn leuze was ‘leading by example’, altijd en overal gaf Skoko het goede voorbeeld. Maar dat wist Johan Boskamp niet, toen hij Jos Heyligen afloste en met een nieuwkomer van Hajduk Split geconfronteerd werd.
“Boskamp wilde dat mijn contract verscheurd zou worden”, herinnert Skoko zich. “Maar daar wou ik niet van weten, ik wilde me bewijzen bij de nieuwe coach. Dat lukte vrij snel, we hadden na enkele weken al een sterke band. Zo sterk dat Boskamp me zes jaar later naar Stoke City haalde, toen hij er manager was.”
Complementair
Onder Boskamp pakte Skoko al na enkele maanden zijn eerste prijs, in de bekerfinale ging Standard met 4-1 voor de bijl. Maar nog veel mooier én onverwachter was de landstitel twee jaar later.
“In het seizoen na de bekerwinst liep het al snel fout onder Boskamp. Hij had privéproblemen en was zichzelf niet meer. Pierre Denier maakte het jaar vol als interimcoach. Toen werd de basis gelegd voor de kampioenenploeg. Sef Vergoossen kreeg er met Mirsad Beslija en Moumouni Dagano extra snelheid bij, de rest van de groep was al gevormd en hing goed aan mekaar. We waren vooral erg complementair. Bernd Thijs en ik waren balvast, op de flanken hadden we met Daerden, Chatelle en Beslija jongens met veel loopvermogen en voorin een sterke - Dagano - en een slimme - Sonck - spits. Ook defensief zat het stevig in mekaar. Het werd één van de mooiste seizoenen uit mijn carrière, ik werd er even stil van toen ik de beelden terugzag. (Glimlacht) Nochtans heb ik ze al vaker gezien, ik heb in Australië nog een stapeltje videobanden liggen.”
Vukovic
Momenteel is Skoko verdeler van een koffiemerk, op de groene mat was hij de voorbije jaren alleen actief als trainer van de teams van zijn zonen Luka (14) en Noa (11). “Ze hebben een beetje talent, maar ze zijn nog veel te jong om nu al te voorspellen of ze het ooit als profvoetballer kunnen maken.”
Skoko wil woensdagavond graag als talisman Genk naar een stunt tegen de leider stuwen.
“Ik vind het niet abnormaal dat de club hoogtes en laagtes kent. Dat is alleen te vermijden als je over het hoogste budget beschikt. Hopelijk gaan de supporters nog intenser genieten, wanneer de ploeg weer bovenaan meedraait. Mijn oordeel over landgenoot Danny Vukovic? Een heel degelijke en ervaren keeper, mentaal sterk. Het verbaast me echter niet dat hij het even lastig heeft gehad. Onderschat de stap van Australië naar België niet. Zowel op als naast het veld kom je in een andere wereld terecht.”
