De dag in het herstelproces van Evenepoel begint met een training op de rollen. De Belgische kampioen had veel laagjes aan getrokken om “het oncomfortabel warm te hebben”, wat deel uitmaakte van zijn training in aanloop naar zijn hoogtestage op de Sierra Nevada. We zien de Belgische kampioen serieus zweten, maar nadien kreeg hij een welverdiend ontbijtje van vriendin Oumi.

Evenepoel verraste nadien zijn schoonzusje Amira op een loopwedstrijd. “Hier heb ik altijd gewonnen vroeger. Dat was hier altijd op leven of dood”, kijkt hij nostalgisch terug. Evenepoel reikte de medailles aan de podiumlaureaten uit en ging ook gretig op de foto met zijn jonge fans.

In de namiddag was het opnieuw pure ernst. Evenepoel ging een stevig trainingsritje maken van drie uur, een “eerste test om een stapje terug te nemen of gewoon door te gaan in de revalidatie”, aldus de Vlaams-Brabander. Na de stevige training blikte hij met gemengde gevoelens terug. “De schouder is nog een beetje stijf, dus ik voelde me nog niet honderd procent op fiets. Het gevoel in de benen was dan weer wel goed, maar ik heb nog veel werk voor de boeg. Dat maakt allemaal deel uit van de revalidatie.”

Tot slot zette Evenepoel zijn weg verder richting Antwerpen, waar hij een afspraak had met kinesist Thijs Hertsens, die zowel Wout van Aert als Evenepoel onder handen nam. De fysiotherapeut van LAB Antwerp nam R.EV serieus onder handen en testte aan de hand van stabiliteitsoefeningen onder andere de mobiliteit van Evenepoels schouderblad, dat hij tijdens de Ronde van het Baskenland brak. Om af te sluiten onderging Evenepoel nog een “compressie -en ijstherapie om de spieren van zijn rechterschouder en Remco zelf af te koelen” en kreeg hij een soort icepack op zijn schouder.