“Sterke groei bewijst nood”

Met vijf busjes leggen ze jaarlijks 6.500 ritten af, samen goed voor ruim 100.000 kilometer per jaar. “En een zesde is op komst”, verduidelijkt de nieuwe voorzitter, Jaak Cardels. Sinds drie jaar steunt de provincie de aankoop van de busjes. Handicar Zoersel bereikt dan ook zeven gemeenten. Naast Zandhoven en Ranst zijn er nog steunpunten in Wuustwezel, Schilde, Kalmthout en Brecht.

“De busjes zijn veilig en nu de gemeente er een carport voor bouwt, wordt de levensduur langer en kunnen we comfortabeler vertrekken, vooral in de winter”, stelt Calders.

Dertig jaar geleden ging het er heel anders aan toe. Met een zelf omgebouwde tweedehandswagen is Walter Van Bouwel er op 1 juli 1988 mee gestart. Nu dertig jaar later rijden vijftien vrijwilligers al met vijf uitgeruste busjes rond. “Ik had nooit verwacht dat de organisatie zo zou uitgroeien. De Handicar is bekender geworden en de bevolking vergrijst, maar het bewijst wel de noodzaak”, benadrukt de voorzitter van het eerste uur. “Het was eigenlijk op vraag van de KVG dat we er ooit mee begonnen zijn. We hadden toen de vraag gesteld aan het toenmalige gemeentebestuur, maar die stelde voor dat we het zelf deden mits steun.”

Belbus

Moesten Walter en co het dertig jaar geleden allemaal zelf nog uitzoeken, dan is Handicar Zoersel vandaag een geoliede machine. Zodanig zelfs dat het team nu ook de dispatching doet voor de buurtbus, een project van de gemeente na het verdwijnen van de Belbus.

“Ongelooflijk dat Handicar Zoersel toen meteen op de kar is gesprongen. Ook minder mobiele mensen willen naar familie, vrienden, het werk, de tandarts of de dokter. Zonder mobiliteit is er geen inclusie en daarin is Handicar Zoersel een onmisbare schakel”, verwoordde OCMW-voorzitter Katrien Schryvers het. “Ik pleit er overigens nog steeds voor dat Handicar de aparte buslijn mag gebruiken, dat zou veel tijdswinst opleveren”, meent Schryvers nog.