Stig Broeckx (27) kwam op 28 mei 2016 zwaar ten val in de voorlaatste rit van de Baloise Belgium Tour toen twee motoren die het peloton wilden inhalen tegen het asfalt gingen. Hij werd meegesleurd in de valpartij en raakte daarbij ernstig gewond aan het hoofd. Broeckx bevond zich meteen in comateuze toestand, wat later overging in een ‘vegetatieve coma’. Er leek in eerste instantie weinig hoop op beterschap, maar die kwam er tegen alle verwachtingen in toch. Vorige week was Broeckx zelfs present op de teamdag van Lotto-Soudal.

“Het gaat goed met Stig”, vertelde ploegdokter Servaas Bingé vanmorgen op Radio 1. “In het begin waren de berichten erg onheilspellend maar ik heb hem vorige week gezien op de teamdag van Lotto-Soudal, waar hij onder meer heeft gegeten met zijn ploegmaats. Er werd ook de nieuwe kleding gepast maar dat heeft hij niet meegedaan. Het werd een heel gezellige avond en ik heb ook met hem een leuke babbel gehad, hij was goed verstaanbaar. Toen ik hem op een bepaald moment vroeg of hij gelukkig was, antwoordde hij ja, ik ben gelukkig.”

Als dokter beseft Bingé natuurlijk dat het nog veel te voorbarig is om daar conclusies aan te koppelen. “De vraag of hij ooit zal kunnen terugkeren in het peloton is nu nog niet te beantwoorden.”

Bingé heeft wel enorme bewondering van het karakter van Broeckx om terug te vechten: “Zijn vader vertelde me een ancedote: tijdens zijn revalidatie moest hij bijvoorbeeld een halfuur fietsen, maar telkens zette hij de teller weer op nul om langer te mogen fietsen. Dat is die speciale mindset, de topsportmindset, om de grens voor zichzelf telkens te verleggen.”

“Geen klassieke arts-patiënt relatie”

Bingé heeft het ongeval van Broeckx ook live meegemaakt, hij zat toen in de volgwagen. “Na een aantal seconden was ik ter plaatse. Heel raar. Op dat moment zelf switch je naar automatische piloot en doe je je job maar ik heb niet de klassieke arts-patiënt relatie met de renners want die jongens zijn leeftijdsgenoten. Als je die jongen dan comateus op de grond ziet liggen, doet dat wel iets met je. Prognoses geven net na het ongeval was ook zeer moeilijk. Inschatten of het goed afloopt of niet, kan pas later. In het geval van Stig wisten we dat hij zo snel mogelijk naar een centrum moest waar er neurochirurgie was, want we merkten dat er wat gaande was met de hersenen. We waren in de buurt van Malmedy, maar daar konden we niets doen waarna we de helikopter namen naar Aachen, en dan duren minuten echt lang.”

“Ik weet nog een moment, toen ik de renners op het BK aansprak, dat ik moest zeggen dat er een klein beetje hoop was. Maar we moesten realistisch zijn, want ook de specialisten hadden er weinig hoop in dat het zou goed komen. Ik heb echter gevoeld bij zijn ouders en vriendin dat het sprankeltje hoop werd vastgegrepen, ook al was het zo klein. Ze waren er iedere dag. Stig is dan later wakker geworden en heeft zijn grenzen steeds hoger gelegd.”