Leven in de Brouwerij was jarenlang het bezinningshuis dat was opgebouwd rond de figuur van pater Luc Versteylen. Hij overleed in 2021. Jezuiet Versteylen was destijds leraar aan het Xaveriuscollege. In 1970 wilde hij het schooljaar zo lang laten voortduren tot iedereen geslaagd was. “Kom maar naar ons in Viersel, mijn grootvader heeft er nog een brouwerij staan”, zei een leerling. Op 1 mei 1970 kwam Versteylen met zijn klas voor het eerst naar Viersel. Het begin van alles.

“We hebben voor het eerst tweehonderd flyers verdeeld om te tonen dat we nog altijd bezig zijn. We doen nog hetzelfde als vroeger, alleen is het rustiger geworden. Vroeger kwamen hier meer jongeren”

Wim

Oude Brouwerij

Brouwer Van de Wiele verkocht zijn brouwerij aan de vzw van Versteylen, op voorwaarde dat er niks afgebroken zou worden. Het oud brouwerskoppel mocht in het brouwershuis blijven wonen. De bakermat van Anders Gaan Leven (Agalev), later Groen, ligt in Viersel. “Maar we hebben nu niets meer met politiek te maken”, benadrukken Geertrui uit het Brusselse en Wim uit Berchem die de gasten namens de vzw ontvangen.

Mieke, de levensgezellin van pater Versteylen, leeft nog. Maar voor haar is het te moeilijk om zonder Luc naar Viersel te komen. Er is ook veel gebeurd op het einde. De kern van wat Viersel altijd is geweest, een plek van stilte, soberheid en samenhorigheid, is ongewijzigd gebleven. “We hebben voor het eerst tweehonderd flyers verdeeld voor onze viering”, vertelt Wim. “Gewoon om te tonen dat we nog altijd bezig zijn. We doen nog hetzelfde als vroeger, alleen is het rustiger geworden. Vroeger kwamen hier meer jongeren.”

Zelfs mensen uit de directe buurt kwamen zondag kijken, uit nieuwsgierigheid. “Ik wou eens zien of er hier nog leven in de brouwerij is”, zei iemand. Fons uit Viersel wou ook eens komen zien. “Pater Versteylen kwam vroeger bij ons op de winkel, bij Mampay, soms planten kopen. Ik herinner me hoe hij narcissenknollen had gekocht, en er een paar dagen later opnieuw stond. De mensen van de brouwerij hadden ze opgegeten, ze dachten dat het ajuinen waren.”

“Ik herinner me dat pater Versteylen narcissenknollen had gekocht, en er een paar dagen later opnieuw stond. De mensen van de brouwerij hadden ze opgegeten, ze dachten dat het ajuinen waren”

Fons

Buurtbewoner

En zo had iedereen wel een anekdote. Een koppel met kindjes uit Grobbendonk vroeg of het op zondag soms met de kindjes naar de tuin mag komen. Dat mag. Een vrouw uit Deurne die vroeger soms naar Viersel was gekomen, wou weten of de christelijke spiritualiteit nog aan bod komt en of er ’s middags nog psalmen worden gebeden. En of er nog een inspirator is, zoals vroeger.

Eigentijdse psalmen

“De psalmen worden nog gebeden, maar zijn eigentijds vertaald door Jos Van Pelt, vroeger diaken aan de KU Leuven en studentenpastor. Hij is intussen overleden maar kwam hier vroeger vaak. De boeken van pater Versteylen liggen hier ook nog. Het woord God gebruiken wij niet meer zo veel”, vertelt Wim. “Maar voor de rest biedt de brouwerij nog altijd een tegengewicht voor de consumptiemaatschappij en de prestatiedruk.”

Groepen voor kampen ontvangt de Oude Brouwerij niet. “Iedereen is elke zondag welkom om te komen meeleven. De poort staat open vanaf 11 uur”, legt Geertrui uit. “Je leeft mee op het ritme van de dag. We kappen hout, maken soep, werken in de tuin: hier valt zoveel te doen. Om 3 uur houden we ons 3-uurtje en gaat de poort dicht. Mensen die blijven, kunnen dan de avond nog mee doen. We houden nog altijd zoals vroeger schrijfgesprekken, één op één”, vertelt Wim. “Als je een wat stillere persoon bent zoals ik die normaal aan een drukke tafel nooit het woord zou nemen, krijg je zo de kans toch een goed gesprek te voeren.”

De Oude Brouwerij houdt ook meerdaagsen. Deelnemers blijven maximaal drie nachten slapen. “Ondanks de verschillende leeftijden, maak je altijd verbinding. Wat het kost? Je deelt in de fles wat het je waard is, of wat je kwijt kunt”, zegt Geertrui. “Wij hebben geen ‘klanten’, je moet niet betalen hier zoals je in deze maatschappij overal voor alles moet betalen.”

Meerdaagsen

Van 10 tot 12 mei is de eerstvolgende driedaagse. Mensen komen vrijdag en vertrekken zondag. “Ik ben hier vroeger als jonge gast met een vriend binnengekomen in de jaren zeventig”, vertelt een man. “Daarna zijn we nog een paar keer teruggekeerd. Ik herinner me een vijver met een eilandje, en op dat eilandje was een put, waarin je kon zitten. Hier was veel jeugd toen.”

André De Weerdt (73) uit Kessel groeide op in Viersel. “Toen ik zestien was, repeteerden wij met een orkestje hier op zolder bij de brouwer. De brouwer was ook onze burgemeester. In de tijd van pater Versteylen ben ik hier nooit teruggeweest. Toen hij hier kwam, was er eerst argwaan in het dorp. Er werd gezegd dat er seksorgieën gebeurden. Tot de pater dan eens in de kerk van Viersel een paar keer de mis is komen doen ter kennismaking. Ik had nu op Facebook gezien dat het open was en wou komen kijken. Ik dacht dat ze opnieuw bier gingen brouwen!”, lacht André, met zijn glas pompwater in de hand. “Maar ik ben blij dat ik gekomen ben. Zo’n rustig toevluchtsoord uit de drukke maatschappij is meer dan ooit nodig.” Zijn vrouw Lucienne Bruynseels (73) knikt. “Het is goed dat er zulke plekken bestaan.”

“In de tijd van pater Versteylen ben ik hier nooit teruggeweest. Toen hij hier kwam, was er eerst argwaan in het dorp. Er werd gezegd dat er seksorgieën gebeurden”

André De Weerdt

Groeide op in Viersel

“Misschien kom ik wel eens wat groenten uit mijnen hof brengen om samen soep te koken”, zegt André.