Het woordje ‘gewoon’ is bij de wolzwever een verkeerde keuze. Deze vlieg – want dat is het – is allesbehalve een gewoon beestje. Allereerst is er zijn lange tong. Die valt echt op, omdat hij ze niet oprolt. Deze optie was blijkbaar te duur. Dus vliegt hij met een lang uitgestoken nectarslurfje de hele tijd rond. Volgens ons niet echt een voordeel om je snel uit de voeten te maken. Dus bedacht hij een methode om zijn belagers te misleiden. Laten we eruitzien als een gevaarlijke bij of hommel. Onze score voor deze poging: ver beneden alle peil. De kleur van zijn lichaam lijkt in de verste verte niet op de mooie combinatie van zwart, oranje, geel en wit van die prachtige hommels die we in onze tuin zien rondsnorren. Met dunne spillebeentjes en twee dikke vliegogen boven zijn snoet denk je ook niet meteen aan een gevaarlijk steekbeest. Hiervoor hoef je trouwens helemaal niet bang te zijn. Ook de optie ‘angel’ werd niet aangevinkt. Het is een zielige poging om op een hommel te lijken. Zoiets van een persoon op een verkleedpartij waar de andere gasten voortdurend moeten vragen ‘en wat stelt jouw kostuum voor?’.

Pinokkio-neus

Minder zielig zijn de vliegkunsten van deze wolzwevers. Met minstens 300 vleugelslagen per seconde – we vragen ons dan altijd af wie er dat ooit heeft geteld en vooral hoe – is het een echte atleet. Met die snelheid kan hij stil blijven hangen in de lucht. Als we dat nalezen, is dat een wat gekke tegenstelling. Maar het is wel zo. Met zijn lange Pinokkio-neus – die dus zijn tong is – slurpt hij zo nectar uit de diepste bloemen waar die bijen en hommels die er dan wel beter uitzien zonder twijfel voor moeten passen.

Dat zweefkunstje past het vrouwtje ook toe om voor nageslacht te zorgen. Zodra de eitjes bevrucht zijn, bepoedert ze deze met een laagje zand. Deze camouflagetruc werkt nu wel perfect. Vervolgens gaan ze op zoek naar een holletje van een zandbij, waar ze met hun indrukwekkende 300 maal per seconde klappende vleugelslag even blijven hangen. Dit om het eitje gewoon naar binnen te smijten. Opdracht volbracht. Tijd om opnieuw nectar te gaan slurpen.

Zandbij

Uit dat eitje kruipt een larve die eerst de hele voorraadkast van de familie zandbij naar binnen speelt, om daarna zijn stiefbroertjes en -zusjes lekker op te smikkelen. Daar kan hij zich ontpoppen tot een volwaardige wolzwever. Met de wat stuntelige ‘ik-lijk-op-een-hommel’ poging vliegt hij met supersnelle vleugelslag de wijde wereld in. Klaar om nectar te gaan slurpen in de diepste bloemkelk die hij kan vinden. ‘Eat this’ roept hij in ons hoofd naar een voorbijvliegende zandbij.

https://limburgs-landschap.be/