Zaakvoerster Leen Verwaest met een lading vers getapt gerstenat. © Mia Uydens

Langverwachte opening Café Chaos: “Omzet is groter dan die op oudejaarsavond ooit is geweest”

Afgelopen weekend is het langverwachte Café Chaos opengegaan in de Turnhoutse Herentalsstraat. De nagelnieuwe kroeg, én grote broer van café Wirwar, kreeg tijdens zijn openingsweekend al meteen een driedaagse stormloop aan klanten over zich heen. “De honderden fietsen van klanten stonden rijen dik aan weerszijden van de straat. Het was hier op een gegeven moment echt een overrompeling.”

tim valkiers

Café Chaos is niet zomaar het zoveelste nieuwe café in de stad van de speelkaart. Bij een niet gering aantal Turnhoutenaren was de kroeg van meet af een populair gespreksonderwerp. En of dat eraan te merken was toen zaakvoerster Leen Verwaest afgelopen vrijdag de deuren van haar café openzwaaide. Een niet-aflatende toeloop aan klanten was het gevolg. Het leek wel alsof heel Turnhout de gloednieuwe horecatent tijdens het openingsweekend al eens met eigen ogen wilde hebben gezien. “Ik heb de precieze cijfers er nog niet bijgenomen, maar ik kan wel al zeggen dat de omzet die we dit weekend hebben gedraaid, waanzinnig is. Nog veel groter dan ik al ooit heb opgehaald met oudejaarsavond. En ik zit toch al een hele tijd in het horecawereldje”, hijgt Leen maandagochtend nog na.

© Mia Uydens

Interieur van jaren dertig

Twee dagen eerder was ik zelf getuige van de mensenzee die zich had gevormd in de charmant aandoende kroeg. Wanneer ik mezelf in allerlei bochten meander om tot bij de meterslange toog te raken, valt vrijwel meteen de diepte van het pand op. In de verte – een kleine twintig meter, schat ik – lijken discjockeys Funkie Frankie en Sugar Charlie alvast goed op weg hun publiek een muzikaal delirium te bezorgen. De afstand ernaartoe boezemt me vooralsnog wat schrik in waardoor ik besluit om mijn eerste pint nog in het voorste deel van de zaak te nuttigen. Zaakvoerster Leen is logischerwijs ook van de partij. De volleerde barvrouw heet me welkom en verschaft me een woordje uitleg terwijl ze de ene na de ander pint aan de man brengt. “We hebben geprobeerd ons zo goed mogelijk te schikken naar de vorm van het pand. Dat is de reden waarom onze toog zo uitgestrekt is. Hier en daar hebben we wat modernere toetsen aangebracht, al willen we het café zo authentiek mogelijk houden. Onze witte marmeren schouw is daar een goed voorbeeld van. Hopelijk zijn we erin geslaagd om onze klanten via ons interieur terug te flitsen naar de jaren dertig, want dat is toch het opzet.”

We, dat is zaakvoerster Leen en haar partner Joeri Raaymakers. Ze kochten het pand, dat dateert uit eind negentiende eeuw, van een op leeftijd zijnde dame voor wie haar vroegere huis stilaan te groot was geworden. “Aan het einde van de negentiende eeuw was hier een beenhouwerij”, zegt Leen. “In de jaren veertig werd dat dan een ijzerhandel, De Gulden Hamer, genaamd. En vanaf de jaren zeventig werd het een winkel met huwelijksuitzet. Het zaaltje achteraan het gebouw, kochten we eveneens. Dat gebruiken we binnenkort als extra feestzaal. In lang vervlogen tijden was dat zaaltje nog een studio waar onder andere Margriet Hermans haar eerste stapjes in de muziekwereld heeft gezet, maar ook waar onze huidige burgemeester Paul Van Miert nog veelvuldig is komen repeteren met zijn bandje.”

Geen ‘Les Lacs du Connemara’

Het opgedaagde cliënteel, gaande van rijpe twintigers tot frivole vijftigers, oogt opvallend divers. “Precies zoals ik het graag heb”, reageert Leen. “Al zijn fuifbeesten hier aan het verkeerde adres. Daar is de Wirwar (het legendarische café in de Otterstraat dat eveneens door Leen uitgebaat wordt, red.) meer geschikt voor. Een goed feestje op tijd en stond moet zeker kunnen in Café Chaos, al moet het café ook ruimte kunnen bieden aan rustige gezelligheid. Jazz, rock, electroswing: dat soort genres kun je hier veelvuldig horen. Daarbuiten zijn er op muzikaal vlak best veel mogelijkheden, maar verwacht hier geen Smurfenlied of Les Lacs du Connemara.”

© tval

Wie dat soort nummers in geen geval genegen is, is Sander Brijs. De steevast glimlachende jongeman zweert bij reggaemuziek en wordt op zijn wenken bediend. Sander heeft er zelfs een fietstocht voor over gehad vanuit zijn thuishaven Tielen (Kasterlee). “Ik zit op kot in Leuven waar ik Biologie studeer. Maar ik ga veel liever hier uit. Op feestjes in Leuven hoor je altijd weer dezelfde commerciële muziek. En als er dan toch eens een reggaefeestje is, kost je dat handenvol geld voor een toegangsticket. Daarom kom ik veel liever naar een café zoals dit.”

Klokslag 3u

Klokslag 3u gaan de gordijnen dicht en zit de avond erop voor de op dat moment al fel uitgedunde mensenmassa die enkele uren voorheen nog luidkeels van de partij was. “Diegenen die nog niet willen gaan slapen, raad ik aan om de nacht verder te zetten in Café Wirwar, dat blijft open tot 5u”, roept Leen haar stem schor. “En nu maar hopen dat er niet te veel lawaai wordt gemaakt op straat, want daar heb ik helaas geen controle over. Ik heb een heel goed contact met onze buren en dat wil ik graag zo houden. Al zal de grote drukte na dit weekend wel gepasseerd zijn, vermoed ik.”