Toen de 39-jarige Mohamed Naddaf uit Melbourne in november 2016 in zijn garage kwam, stootte hij naar eigen zeggen op een gruwel. Zijn vrouw, die zich had bekeerd tot de islam om met hem te kunnen trouwen, was het slachtoffer geworden van een gruwelijke aanval.

Water met een spuitje

Op de passagierszetel van hun wagen zat de vrouw, vastgebonden met wasdraad, onder het bloed. Ashlee haar lichaam was zwaar gehavend: ze had snijwonden en kneuzingen over haar hele lichaam. Haar hoofd, haar romp, haar armen, haar benen, haar achterwerk, alles was geraakt door een stomp én een scherp voorwerp. Maar er was hoop voor de vrouw, ondanks haar pijnlijke verwondingen leefde ze nog en haar echtgenoot had haar snel gevonden.

Maar Naddaf was niet van plan om de hulpdiensten te bellen, zo bleek. In plaats daarvan bracht hij haar naar de badkamer, waar hij haar op de grond neerlegde. Haar wonden verzorgen deed hij niet, maar hij bracht haar wel elke dag water om te drinken. Omdat haar gezicht zo veel pijn deed, kreeg ze dat alleen binnen met een spuitje, terwijl ze vijf dagen lang lag te creperen.

“De alarmcentrale kreeg pas een oproep binnen op 6 november, toen het slachtoffer al gestorven was aan de complicaties van haar verwondingen en interne en externe bloedingen”, stond er te lezen in de neerslag van het officiële onderzoek. “Toen de ambulance ter plaatse kwam was de jonge vrouw al koud en stijf.”

“Zwak en belachelijk

Twee jaar lang onderzochten de speurders twee pistes: was Brown gestorven door haar mans nalatigheid? Of was het de echtgenoot zelf, die haar zo zwaar had toegetakeld? “De rechtbank kan niet bewijzen wie de verwondingen bij mevrouw Brown veroorzaakt heeft”, aldus de rechter. “Het is ook niet mogelijk om te zeggen wanneer ze exact gestorven is. Maar wel zeker is dat ze enorm heeft afgezien.”

De rechter spaarde dan ook geen commentaar over de reactie van Naddaf. “Je pogingen om haar te verzorgen waren zwak en belachelijk. Het enige wat je moest doen, was één telefoontje plegen. Haar dood was traag, vermijdbaar en ellendig. Waarom je het hebt laten gebeuren, is nog altijd een raadsel. Dit verdient een veroordeling”, besloot de rechter.

Het verdict: 11 jaar cel, waarvan hij er minstens 8 moet uitzitten. Met zijn tijd in voorarrest daar afgetrokken, wil dat zeggen dat hij ten vroegste vrijkomt in 2024.

Geen man, maar een beest

En daar is de moeder van het slachtoffer het absoluut niet mee eens. “Naddaf had terecht moeten staan voor moord. Haar verwondingen en de omstandigheden van haar dood hebben alle kenmerken van een islamitische eremoord”, beweert Siobhan Brown. “Door deze uitspraak wordt niemand verantwoordelijk gehouden voor de dood van mijn dochter. Hij is geen man, maar een beest.” Zij plant nu protesten en demonstraties onder de slagzin ‘gerechtigheid voor Ashlee’.

Talloze leiders van Australische moslimgemeenschappen hebben hun verontwaardiging al geuit. Zij veroordelen met klem de gruwelijke dood van Ashlee. “Dit mag niet in de naam van de islam gebeuren, wij eisen respect en liefde voor vrouwen”, klinkt het.