Internationalisering van het veldrijden. Voor de vierde manche van de Wereldbeker maakte het crosspeloton de verplaatsing naar Denemarken om in havenstadje Bogense ook ineens de grond voor het WK van 2019 te verkennen. Vooraf kwam er echter al wel kritiek op het parcours. Te snel, klonk het. “Duizend kilometer rijden om op een razendsnel parcours vanop de vijfde rij te starten? Zo zot krijgen ze mij niet”, verwoordde Klaas Vantornout het. Maar vlak voor de wedstrijd klonk dan weer het omgekeerde met renners die betreuren dat er te veel moest gelopen worden door de zware ondergrond en de haakse bochten op de steile stukken. Tja.

Te snel of te zwaar: voor een verrassend begin van de Wereldbeker-cross zorgde het parcours alleszins niet. Mathieu Van der Poel, die afgelopen week kampte met knieproblemen en op de laatste training ook nog eens zijn knie bezeerde bij een val, pakte meteen uit met de kopstart. Wereldkampioen Wout van Aert liet niet begaan en volgde hem als zijn schaduw, net als Lars Van der Haar.

Dekselse balken

Maar aan de eerste hindernis van de dag, de balken, liep het al bijna mis voor de kleine Nederlander. Van der Haar sprong maar net over de eerste balk, maar kwam daardoor niet goed uit voor het tweede exemplaar. In de hele wedstrijd zou hij problemen hebben met het springen, maar gelukkig kon hij met een reflex een vroege valpartij vermijden. En aan het einde van de openingsronde samen met Toon Aerts aansluiten bij het kopduo Van der Poel-Van Aert.

Op een wondermooie locatie in de haven van Bogense voelde Aerts zich als een vis in het water. Zijn eerste versnelling leverde niets op, maar even later sloeg de renner van Telenet-Fidea wél een kloof. Lang zou hij niet alleen op kop rijden, want de ex-Europees kampioen kreeg snel het gezelschap van de huidige kampioen van Europa: Mathieu Van der Poel. de Nederlander nam meteen over en voerde het tempo met een snok de lucht in. Zichtbaar. Want Aerts moest zich dubbel plooien om de dominante leider in de Wereldbeker te kunnen bijhouden. Maar hij deed het wel. Tot hij van fiets wisselde en Van der Poel dat moment aangreep om een kloof te slaan. Zeven seconden werden er snel vijftien. Van der Poel was de laan uit.

Prangende spurt

En hoe verging het Wout van Aert? De wereldkampioen moest het alleen zien te rooien in de achtervolging nadat hij Van der Haar had afgeschud. De Kempenaar volgde wel op meer dan twintig seconden van de eenzame leider, maar hij zou wel terug kunnen komen tot in het wiel van Aerts, die af te rekenen kreeg met een lekke band.

De strijd voor de tweede plek zou niet voor het eerst deze herfst de spannendste strijd worden in het veldrijden. Van der Poel toonde dat zijn knie volledig hersteld is en demonstreerde op Deense bodem. Zelfs enkele kleine technische foutjes, kon hij zich veroorloven. Wereldbekerzege nummer vier was een feit, knieproblemen werden vergeten. Aan de finish was er zelfs voldoende tijd om dat te vieren met de aanwezige Deense fans. Tien seconden later pakte in een prangende spurt wereldkampioen Wout van Aert de tweede plek voor de neus van Toon Aerts.