© ISOPIX
Kritiek op pleidooi van De Wever om straatboefjes weg te halen uit gezin: “Belediging voor mensen die aan gezinsondersteuning doen”
Jonge criminelen die ontsporen, missen vaak een stabiel gezin om hen weer op het rechte pad te brengen. Of om het met de woorden van Antwerps burgemeester Bart De Wever (N-VA) te zeggen: “Op een mesthoop groeien niet veel bloemen.” Daarom wil De Wever hen sneller uit dat gezin weghalen en hun opvoeding toevertrouwen “aan de gemeenschap”. Zowel kinderpsychiater Peter Adriaenssens als kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen hebben bedenkingen bij die aanpak.
Kinderpsychiater Peter Adriaenssens ziet ze ook geregeld langskomen: de veelplegers, de jongeren die “heel ver van de samenleving staan”. Over die groep had Bart De Wever het gisteren inDe Zevende Dag: “Minderjarigen die al tientallen feiten op hun kerfstok hebben, die al in een gesloten instelling hebben gezeten, en die tegen hun 23 of 24 jaar voor het eerst in de gevangenis belanden.”
© Marc Herremans - Corelio
Voor hen heeft het Antwerpse stadsbestuur een project opgezet, een “Ketenondersteuning” om hen zowel vanuit de hulpverlening, onderwijs als justitie dichter op de huid te zitten. Maar De Wever ging gisteren nog een stap verder. “Voor sommigen is de enige oplossing om de opvoeding over te nemen”, zei hij. “Al vanaf 11 of 12 jaar zou de gemeenschap hun opvoeding moeten overnemen.” Met andere woorden, naar een instelling voor heropvoeding.
Probleemwijk
“Het doet denken aan de tijd dat arme kinderen uit hun gezin werden weggehaald om heropgevoed te worden”, zegt kinderpsychiater Peter Adriaenssens (KU Leuven). “Intussen hebben we geleerd dat dit niet werkt. Er komt altijd een moment dat ze naar hun buurt, hun vrienden en hun ouders terugkeren. Onderschat de loyaliteit aan de eigen wortels niet.”
Adriaenssens verwijst naar de Multi Systeem Therapie (MST) die nu internationaal opgang maakt om zulke jongeren aan te pakken. “In Vlaanderen wordt die voorlopig alleen in Mechelen toegepast”, zegt Adriaenssens. “Daar was een probleem met hardnekkige veelplegers in één bepaalde wijk. Sinds de invoering van die methode zien we duidelijk positieve resultaten.”
© Bart Dewaele
Het uitgangspunt is om die jongeren net niet in een tehuis te plaatsen, maar hen intensief in hun thuissituatie te begeleiden. “Elke dag komt er iemand langs, minstens gedurende een halfjaar”, zegt hij. “De hele omgeving wordt daarin betrokken. De ouders, de vrienden en als het nodig is de hele buurt.”
Ook kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen ziet meer heil in zo’n aanpak.“Een pleidooi om veelplegers buiten het gezin op te voeden, is eigenlijk een belediging voor de mensen die aan gezinsondersteuning doen”, zegt hij. “Dat is geen gemakkelijke taak, maar het is belangrijk om met het hele gezin te werken. Een zware investering, maar we merken dat het wel resultaten oplevert.”
