© Walter Saenen

Onzichtbare beugel maakt opgang

De onzichtbare beugel maakt opgang bij ons, twintig jaar nadat die in de VS is uitgevonden. Tandarts Stefan Van Boom heeft er zich in zijn praktijk in Hemiksem in gespecialiseerd. Digitale scans zijn daarbij de basis. “Als je dit gewend bent, zijn de gewone blokjes eigenlijk primitief.”

Sylvia Mariën

“Helemaal onzichtbaar is de beugel niet”, zegt Karin (58) uit Antwerpen, “als je ’t weet, zie je ’t. Maar opvallen doet het niet, want mijn collega’s waren verbaasd.”

Karin heeft vroeger blokjes gedragen, maar met het ouder worden, gingen haar tanden weer wat overeen staan. “Ik kreeg er last van”, zegt Karin. “Ik was een recht gebit gewend, dus er iets aan doen, was logisch. Ik ben via internet gaan zoeken wat mogelijk was want ik wilde zeker geen blokjes meer, en mijn eigen tandarts bleek er wel weg mee te weten.”

Dat is tandarts Stefan Van Boom. Hij runt een praktijk in Hoboken, en een in Hemiksem, MyDent, waar hij zich specialiseert in orthodontie, en met name in de onzichtbare beugel.

‘Gootjes’ wordt ook wel gezegd, of een ‘aligner’, naar het Amerikaanse, beursgenoteerde bedrijf Align Technology dat de onzichtbare beugel ‘Invisalign’ eind jaren negentig op de markt bracht. “Topingenieurs en -wiskundigen werken daar, en zij hebben van Invisalign door de jaren een compleet systeem gemaakt dat, zoals in sommige landen gebeurt, 90% van de behandelingen aankan”, zegt Stefan Van Boom. “We beginnen met een 3D-scan, en maken een totale behandelplanning op, tot we aan een glimlach komen die bij de patiënt in kwestie past. Facial driven orthodontics, heet het met een duurder woord. Elke orthodontist zou dat moeten toepassen, maar digitaal kun je ’t beter in beeld en in de praktijk brengen. Vergelijk het met een gps: alle wegen leiden naar Rome, maar met een goed ingestelde gps zul je er normaal vlotter geraken.”

Smartphone

De onzichtbare beugel is simpel geschetst een plastic mondstuk dat in verbinding staat met attachements die op de tanden worden geplaatst, 3D-geprinte geometrische vormpjes die de tanden in hun gewenste positie dwingen. Je draagt de beugel 22 uur per dag en vervangt hem om de tien dagen tot twee weken, controle bij de orthodontist is doorgaans om de zes à acht weken. Gemiddeld – maar afhankelijk van de stand van de tanden – duurt een behandeling anderhalf jaar, net zoals bij de klassieke blokjes. Duurder is Invisalign wel. Als een behandeling met blokjes 3.500 euro kost, kost de onzichtbare beugel 5.000 à 6.000 euro. Het ziekenfonds betaalt bij beide gemiddeld 750 euro terug.

“Vanwege de kostprijs, en het esthetische aspect, zijn het vooral volwassenen die kiezen voor Invisalign. Onderschat ook niet de trend van gekleurde elastiekjes op klassieke blokjes bij kinderen”, zegt Stefan Van Boom. “De prijs zal allicht ook nog dalen, want er komt volop concurrentie op de markt.”

Van Boom werkt nu vijf jaar met Invisalign en was twintig jaar geleden een van de eerste Belgische tandartsen die met een digitale scanner voor kronen werkte. “Ik zeg niet dat de resultaten per se beter zijn dan met traditionele methoden, dat hangt altijd ook af van de orthodontist in kwestie. Maar als je eenmaal kiest voor digitale orthodontie, zet je de stap terug niet meer. Gewone blokjes zijn dan ‘primitief’. Als je een smartphone hebt gehad, wil je ook niet meer terug naar je oude telefoon.”

Orthodontisten: “Reclame maken mag niet”

Tandarts Stefan Van Boom maakt onder ‘Orthodontie Antwerpen’ via Facebook reclame voor de onzichtbare beugel van het bedrijf Align Technologies. “Hoe moet de consument anders te weten komen dat er iets anders bestaat dan blokjes?”, zegt hij. “In Nederland rijden er trams rond met reclame voor de onzichtbare beugel. Hier bij ons is het een grijze zone.”

Volgens het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten is reclame voor geneesmiddelen wel gereglementeerd, maar beugels zijn medische hulpmiddelen, en enkel reclame voor implanteerbare medische hulpmiddelen is verboden. De Belgische Beroepsvereniging van Nederlandstalige Orthodontisten reageert kritisch. “Zelf naar een kwakzalver gaan, is iets anders dan wanneer de kwakzalver naar jou komt”, zegt Bart Vande Vannet. “Naar de consument toe reclame maken voor geneeskunde, is not done. Je zet aan tot consumptie van gemeenschapsgeld.” En wat denkt de vereniging over de onzichtbare beugel zelf? “In principe kan elke orthodontist met de onzichtbare beugel werken, en de resultaten zijn goed, maar het is slechts bruikbaar bij een beperkt aantal indicaties, bij de eenvoudigere gevallen zou ik zeggen. De therapietrouw is ook minder, omdat je ‘m aan en uit doet. Nee, het is niet het walhalla maar vooral een economisch verhaal.”