Permanente aanstelling van Hayen stilaan onafwendbaar: hoe Club haast niet meer rond de Limburger kan

“Onze doelstelling? Die eerste match tegen Cercle winnen. Dat kan belangrijk zijn. En van daaruit willen we opbouwen. Als iedereen zijn beste niveau haalt, dan is er nog veel mogelijk.” Zes weken na zijn eerste persconferentie als T1 ad interim van Club Brugge staat blauw-zwart helemaal bovenaan. Eén puntje volstaat voor Nicky Hayen en zijn team om vanuit een verloren positie, daar was iedereen het over eens, alsnog landskampioen te worden.

Nog een duwtje en de euforie is compleet. De zesde landstitel onder Verhaeghe en Mannaert zal in dat geval de mooiste van allemaal zijn. Een exploot van jewelste. Nicky Hayen gaat zo de rijkgevulde geschiedenisboeken van blauw-zwart in als de coach die anderhalf jaar ellende naar de achtergrond dreef en Club Brugge in een mum van tijd zijn DNA teruggaf.

Toen Deila tot vervelens toe meende dat “alles nog mogelijk was”, dacht het journaille collectief: “Ja, Ronny. Het zal wel.” Het is zijn opvolger die op het punt staat het onmogelijke te verwezenlijken.

Bij Club Brugge mag het dan wel allemaal met veel overleg tussen alle geledingen gebeuren, het is Hayen die straks als eindverantwoordelijke een dikke pluim op zijn hoed mag steken. De voorbije weken maakte hij nagenoeg altijd de juiste keuzes, hoe heet de omstandigheden ook waren. Dat begon in wedstrijd één tegen Cercle Brugge, waar Club na enkele aanpassingen aan de rust over de stadsgenoot heen walste.

Rond die tijd had blauw-zwart het plan om de prestaties van Hayen na speeldag acht te evalueren. Allesbehalve in de veronderstelling dat hij de Bruggelingen naar de titel zou leiden. Gaandeweg de succesvolle play-offs diende blauw-zwart tot zijn eigen verbazing die evaluatie uit te stellen tot na de laatste wedstrijd.

Week na week verbaasde Hayen met zijn plan van aanpak, wedstrijdmanagement en de manier waarop hij zich in de kleedkamer en aan de buitenwereld presenteerde. Denk aan de matchen op PAOK of die van zondag op Anderlecht. Twee keer zonder Thiago, maar met een gameplan waarmee Club de tegenstander helemaal tureluurs speelde. Net als die Grieken zo’n maand geleden wist ook Anderlecht het zondag niet meer.

Tussendoor drukte Hayen nagenoeg altijd de juiste knoppen in. Odoi op het middenveld tegen Union bijvoorbeeld, of Vetlesen even als flankaanvaller in Genk, wat meteen een goal en een assist van de Noor opleverde. Hier en daar was er wat geluk mee gemoeid, dat gaf de coach zelf nog toe vorige vrijdag. Maar wel zijn Hayen en zijn staf met glans geslaagd, daar waar Deila er weinig van bakte. De Noor verdient straks op het kampioenenrapport in het beste geval een drie of een vier. Daar waar Hayen een dikke negen of zelfs een tien dient te krijgen.

De metamorfose onder Nicky Hayen zorgt ervoor dat Club straks nauwelijks nog om de Limburger heen kan. Enkele weken geleden diende men nog met twee woorden te spreken. Moest nog blijken hoe Hayen de matchen van de waarheid zou doorkomen of als blauw-zwart daadwerkelijk een vervolg zou breien aan die veelbelovende start van de play-offs.

Parallel met de fenomenale resultaten, is ook de rust in het Basecamp teruggekeerd. Club installeerde een soort van hybride werkomgeving, waar op een heel normale, open en constructieve manier oplossingen bereikt werden. Hayen trad in overleg met de mensen boven hem, maar gaf ook zijn belangrijkste spelers inspraak. Met Mignolet op kop en ook Mechele, Odoi en Vanaken. Spelers die Club en de play-offs door en door kennen. Hij haalde daarnaast het beste uit iedereen. Denk maar aan Onyedika of Skoras.

Bij Club moeten ze zich deze week luidop afvragen of ze straks - de ellende van de voorbije seizoenen indachtig - nog eens een nieuwe weg willen inslaan. Of dat ze Hayen, tot voor kort tegen alle verwachtingen in, toch de volwaardige kans willen geven die hij intussen dubbel en dik verdient. Je kan het licht van de zon immers niet ontkennen.

Hayen zelf wil sowieso T1 van Club worden. Hij heeft er geen probleem mee om op de open manier te werken zoals dat nu bij Club gebeurt. Anderzijds dient het bestuur de Limburger bij een permanente aanstelling gaandeweg het volgende seizoen ook in ere te laten. Hem zijn stempel laten drukken en eindbeslissingen te laten nemen.

Club Brugge vertoefde de voorbije zes weken in een soort van roes, waarbij vooral niet verder dan de volgende match of matchen werd gekeken. Pas deze week zal doordringen dat bovenop de wenkende landstitel ook een nieuwe Champions League-campagne voor het rapen ligt, met daaraan gekoppeld een bedrag dat makkelijk tot veertig miljoen kan oplopen. En hoe groot de prestatie van Hayen en zijn team de voorbije weken ook is geweest, in de veronderstelling dat de kers zondagavond in een uitzinnig Jan Breydel op de taart wordt gezet.

Het exploot zou dusdanig groot zijn, dat je je nauwelijks kan inbeelden dat er eind juni een andere trainer de groep zal toespreken wanneer blauw-zwart in het Basecamp opnieuw verzamelen blaast.