commentaar
Alleen praten kan Rafah én de Israëlische gijzelaars nog redden
Families van gijzelaars komen op straat om hun vrijlating te eisen. — © afp
De Israëlische historicus Ilan Pappé ziet een rechte lijn tussen het offensief in Gaza en de etnische zuivering van Palestina in 1947. Het extreme zionisme in de regering-Netanyahu is diep geworteld.
Arabische diplomaten, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken, een Israëlische delegatie en misschien ook vertegenwoordigers van Hamas onderhandelen dinsdag opnieuw over een staakt-het-vuren in Gaza. Op tafel ligt de vrijlating van 33 Israëlische gijzelaars door Hamas. In ruil moet de Israëlische vuurkracht tijdelijk zwijgen. Dat moet het pad effenen om humanitaire hulp op te drijven en een politieke oplossing voor het decennialange conflict uit te werken. Zowel voor de VS als voor de Arabische buren is dat de oprichting van een echte Palestijnse staat. Nu ja, het rompstaatje dat nog rest van het gebied dat de VN in 1947 aan de Palestijnen hadden toegewezen.
De Nederlandse vertaling van het standaardwerk van de Israëlische historicus Ilan Pappé is heruitgegeven:De Nakba, de etnische zuivering van Palestina. Daarin toont Pappé, verbonden aan de universiteit van Exeter, dat de vlucht van 800.000 Palestijnen geen noodlottig gevolg was van de overlevingsstrijd van Joodse kolonisten tegen de Arabische dreiging, maar een doelbewuste en methodisch uitgevoerde strategie om zo veel mogelijk Palestijns land in te palmen met daarop zo weinig mogelijk Palestijnen.
Toen al hadden de Palestijnen noch het Arabisch legioen enig verweer tegen de militaire slagkracht van de Joodse milities. Minutieus beschrijft Pappé de intimidaties, het seksuele geweld, de moorden en de systematische vernietiging van Palestijnse dorpen. Dat alles voorbereid, gepland en opgedragen door David Ben-Goerion, de eerste premier van Israël. Als Gaza niet ontvolkt werd, is dat omdat Egypte, in tegenstelling tot Jordanië en Libanon, de grenzen dichthield.
Het is verplichte lectuur voor wie het conflict beter wil begrijpen. Het denken en handelen van de extreme zionisten in de regering-Netanyahu echoot dat van de Raad van Twaalf die de Nakba plande. Het Israëlische leger, dat zich op de borst klopt om zijn efficiëntie en hoge morele standaarden, laat in Gaza 34.500 doden na. Het onderzoekscollectief Bellingcat bracht in kaart hoe gedreven commando 8219 daarbij te werk ging.
VolgensThe New York Times zou het Internationaal Strafhof aanhoudingsbevelen voorbereiden tegen hoge Israëlische regeringsambtenaren en tegen Hamasleiders. Israël en de VS erkennen het Internationaal Strafhof niet, maar nog volgens The New York Times zou Netanyahu niet helemaal ongevoelig zijn voor de morele blaam. Hij ziet Israëlische gezagsdragers liever niet in hetzelfde rijtje staan als Vladimir Poetin, de afgezette Soedanese dictator Omar al-Bashir of de terreurleiders van Hamas. Het voedt enig optimisme over de slaagkansen van de gesprekken. Voor het miljoen gevluchte Palestijnen in Rafah, het laatste stukje Gaza waar nog geen tanks door zijn gedonderd, maar ook voor de gijzelaars, is dat een zaak van leven of dood.
plusartikels
