’Mevrouw Ria Van Landeghem vordert een schadevergoeding van het BOIC in verband met de dopingcontrole die op 16 september 1988 in Seoel, op de vooravond van de Olympische Spelen, werd georganiseerd’, bevestigt het BOIC.

De intussen zestigjarige Van Landeghem werd in 1988, na een positieve dopingtest, onterecht weggestuurd van de Olympische Spelen. De atlete mocht een kruis maken over haar deelname aan de olympische marathon en later werd ze ook voor twee jaar geschorst.

Van Landeghem heeft dopinggebruik altijd ontkend en in december 1988 werd ze wegens procedurefouten reeds vrijgesproken door de Beroepscommissie van de Vlaamse Atletiekliga (VAL). Die oordeelde dat er een schending van de rechten van de atlete had plaatsgevonden. In de lente van 1989 werd die vrijspraak ook bevestigd door de Internationale Atletiekfederatie IAAF.

Ondanks die vrijspraak en haar plaats in de top tien van de wereld heeft het BOIC Van Landeghem destijds gedurende twee jaar van de selectielijsten voor internationale competities gehouden. Daarvoor volgden pas vorig jaar excuses van het BOIC en die leek de gewezen atlete ook te aanvaarden. Het BOIC is verbaasd dat de voormalige atlete nu een schadevergoeding eist.

‘Ze hebben mij van mijn carrière beroofd, ze hebben mijn leven voor altijd veranderd. Dan volstaat gewoon sorry zeggen voor mij niet’, zegt ze aan Het Nieuwsblad.

Volgens experts voldeed de analyse van het dopingstaal niet aan de minimumvereisten die in 1988 gangbaar waren in de antidopinglaboratoria en dus mocht het staal in kwestie nooit positief bevonden worden. Zo heeft er tijdens de detectie en analyse mogelijk vervuiling door andere stalen plaatsgevonden en komt het B-staal niet overeen met het A-staal. Dat is een noodzakelijke voorwaarde om te kunnen spreken van een positieve test.