Politiek in Herstappe: “In 25 jaar zijn mijn banden 120 keer lekgestoken”

Een dag na de verkiezingen ligt Herstappe er vredevol bij. Zondag laaiden de emoties nochtans hoog op. Er werd gescholden op straat en de nieuwe burgemeester, Leon Lowet, beschuldigde de huidige, Claudy Prosmans, ervan dat hij zijn dochter en schoonzoon in Herstappe gedomicilieerd had, enkel en alleen om de verkiezing te beïnvloeden.

Het rommelde al langer in Herstappe. Midden juni werden in een anonieme brief acht gevallen van domiciliefraude aangeklaagd, onder wie schepen Tanja Bellefroid. Toen burgemeester Claudy Prosmans niet veel later uit de eenheidslijst Gemeentebelangen stapte om zijn eigen lijst Herstappe+ te beginnen, zat het spel helemaal op de wagen. De dag voor de verkiezingen raakten oud-burgemeester Serge Louwet en de man van OCMW-voorzitter Mariëlla Creten zelfs slaags na een woordenwisseling.

Grafkelder

Dat het niet botert tussen Louwet (Gemeentebelangen) en Creten (Herstappe+) is geen geheim in Herstappe. Volgens Creten heeft dat veel te maken met het bouwpuin dat Louwet anderhalf jaar geleden op een van zijn akkers dumpte en waarvan zij en haar man foto’s in handen kregen. Daarnaast is er een dispuut over een grafkelder van Cretens familie, die volgens Louwet niet aan de voorgeschreven afmetingen zou beantwoorden.

“Maar eigenlijk voldoet geen enkel graf daaraan”, zegt Creten. “Over de afmetingen van ons poolhouse heeft hij ook klachten. Het zijn gewoon pesterijen.” Mariëlla Creten is de strubbelingen naar eigen zeggen zo beu dat ze overweegt om uit Herstappe te verhuizen.

Serge Louwet wilde gisteren niet reageren, maar het mag duidelijk zijn dat verkiezingen in Herstappe over veel meer gaan dan partijprogramma’s. In een dorp met amper 72 kiezers is politiek altijd persoonlijk en is het verschil tussen eigenbelang en algemeen nut soms erg klein.

Handjeklap

Dragan Markovic (68), jarenlang gemeentesecretaris, werd zondag verkozen met 28 stemmen op de lijst Gemeentebelangen. Hij is nog in de running om naast Marlutje Jackers tweede schepen te worden. “Herstappe is een landbouwgemeenschap. Afspraken worden hier bezegeld met handjeklap. En als dat dan niet gehonoreerd wordt, werkt dat soms generaties later nog door”, zegt Markovic.

Markovic’ goede score was een verrassing, zegt hij. “Ik was midden jaren negentig de gemeenschappelijke vijand in het dorp, omdat het leek alsof ik alleen de vergunning van het bedrijf van Serge Louwet had tegengehouden. Terwijl ik alleen de bezwaren van de bevolking genoteerd had, maar zo dom was om met mijn eigen naam te ondertekenen.”

Stratego

Markovic wordt gezien als een sluwe vos. “Met wie je geen stratego wil spelen”, zeggen tegenstanders. Hij werd al gauw genoemd als afzender van de anonieme brief die de eenheidslijst van Herstappe in de afgrond duwde. “Er werd gezegd dat ik dat gedaan had uit wraak. Terwijl ik zelf een van de acht namen in de brief was die zogenaamd domiciliefraude pleegden. Zo masochistisch ben ik nu ook weer niet. Na die brief zijn de onderlinge verdachtmakingen in de gemeenteraad begonnen. Wat het doel van die brief was? In één klap acht kiezers en eerste schepen Tanja Bellefroid uitschakelen, die ook beschuldigd werd.”

Valt er zoveel politieke macht te rapen in het kleine Herstappe dat het spel zo hard gespeeld wordt? “Een schepen krijgt toch 6.000 euro netto per jaar. Dat is toch niet slecht?”, zegt Markovic.

Zoals alle hoofdrolspelers in de Herstapse vaudeville pleit ook Markovic voor verzoening. “Dit mag niet blijven hangen. Ik wil niet dat iemand moet meemaken wat ik heb meegemaakt. In die 25 jaar als gemeentesecretaris zijn mijn autobanden 120 keer lekgestoken. Ik had twaalf reservebanden liggen en nog kwam ik soms niet toe.”