© Geert Van de Velde
Arcade Fire eert Aretha Franklin op Pukkelpop
Om maar meteen in huis te vallen: we hebben onze ass afgedanst bij Arcade Fire. Veelal sluiten dj’s de festivalboeken op Pukkelpop met een (op voorhand uitgestippelde) partyset, de Canadezen kunnen dat live. Al had hun optreden ook iets van een dj-set.
De outro van ‘Ready To Start’ was ronduit vet en ging naadloos over in ‘Sprawl II (Mountains Over Mountains)’ waarbij Regine Chassane voor de gelegenheid een glitterpakje had aangetrokken. Dat kwam perfect van pas bij ‘Reflektor’ waarbij ze tussen het publiek naar een verstopt klein podiumpje in het publiek holde om daar te dansen bij een ineens opgedoken glitterbal.
Ook ‘Afterlife’ kwam uit de ‘Reflektor’-plaat: een song die duidelijk familie is van ‘Temptation’ van New Order, maar op Pukkelpop een staartje kreeg uit ‘I Say A Little Prayer’ van Aretha Franklin. Mooi. Win Butler eerde de queen of soul eerder al met een ingetogen ‘The Suburbs’. “Ze was de grootste, al de rest stond in haar schaduw.”
‘The Suburbs’ vormde een zeldzaam rustpunt, ongeveer midden in de set. De groep begon feestend met ‘Everything Now’ en rockend met ‘Neighbourhoud # 3 (Power Out)’ en herhaalde dat truukje aan het eind, met een akoestisch stukje uit ‘Everything Now’ en afsluiter ‘Wake Up’. Tussendoor trok de groep richting spacediscotheek met ‘Electric Blue ‘ (falset van haar) en ‘Put Your Money On Me’ (falset van hem), de enige twee songs uit hun laatste album. Een trip via ABBA, Tom Tom Club, Blondie en vooral Arcade zelf: kers op de taart.
