De Ketele en De Pauw zijn de keizers van ’t Kuipke

Spanning troef op de slotdag in ‘t Kuipke. Liefst vier koppels waren nog in de running op eindwinst van de 77ste Gentse Zesdaagse. Kenny De Ketele en Moreno De Pauw bereikten vrij vroeg de kaap van de 400, waardoor zij een bonusronde namen op de concurrentie. 

Nadien kwamen de Belgische leiders niet meer in problemen. Integendeel.  De Ketele en De Pauw zetten hun voornaamste tegenstanders nog eens op één ronde. In een spreekwoordelijke zetel kroonden zij zich tot de keizers van 't Kuipke.

Kenny De Ketele behoort tot de recente lichting Belgische renners die voor het baanwielrennen hebben gekozen. In zesdaagses is hij te duchten.

De Ketele werd geboren in Oudenaarde op 5 juni 1985. Bij de beloften behaalde hij al een reeks nationale titels op de baan, in 2007 werd hij prof bij Topsport Vlaanderen, de van naam veranderde Vlaamse ploeg voor jong talent waarvan hij in 2017 nog steeds deel uitmaakt. Maar in zijn eerste profjaren moest hij opboksen tegen die andere Oost-Vlaming, Iljo Keisse.

Toch bleven de nationale titels, in meerdere disciplines op de baan, De Ketele te beurt vallen. Met Keisse werd hij ook in 2008 en 2011 Europees kampioen in de ploegkoers. Nog in Europese kampioenschappen pakte hij in 2009 goud achter de derny.

Met de Zwitser Bruno Risi won De Ketele in 2009 zijn eerste zesdaagse, die van Hasselt. Bij de start van het seizoen 2017-2018 had hij er dertien op zijn naam staan, vandaag kwam er in het Kuipke nog één bij. Hij won drie keer de Zesdaagse van Gent: in 2011 met de Duitser Robert Bartko, in 2014 met Jasper De Buyst en in 2017 met Moreno De Pauw. De jongste jaren vormt hij met De Pauw het te kloppen koppel. Het duo won al zes zesdaagses, waaronder twee keer die van Londen.

Met Gijs Van Hoecke won De Ketele in 2012 de ploegkoers op het WK in Melbourne. Daar behaalden ze ook brons in de puntenkoers. In 2017 pakte de Oost-Vlaming zilver in de puntenkoers en brons in de ploegkoers op het WK in het Poolse Pruszkow.

In de Zesdaagse van Gent 2017 lanceerde hij op de vierde avond zijn ploeg- en koppelgenoot De Pauw zodanig dat die zijn baanrecord over één ronde (van 166 meter), met twee honderdsten van een seconde aanscherpte tot 8,43 seconden. De snelheid bedroeg 71,1462 km per uur. Samen verbeterden ze op de derde wedstrijddag het baanrecord op de 500 meter tot 26,59 seconden. 

Moreno De Pauw behoort tot de recente lichting Belgische renners die voor het baanwielrennen hebben gekozen. Samen met ploeggenoot Kenny De Ketele vormt hij in zesdaagsen een te duchten koppel.

De Pauw zag het levenslicht op 12 augustus 1991 in Sint-Niklaas. In de jeugdcategorieën behaalde hij al meerdere nationale titels in het baanwielrennen. Als junior won hij in 2008 zilver op het WK in Kaapstad, in de omnium.

In 2014 tekende de renner een profcontract bij Topsport Vlaanderen-Baloise, waar hij nog steeds onderdak heeft. Hij bleef nationale titels binnenrijven en won in 2015 met ploeggenoot Kenny De Ketele de Zesdaagse van Londen. Het duo deed dit een jaar later over en pakte toen ook de zege in de Zesdaagse van Berlijn en Amsterdam. Samen schreven ze al zes zesdaagses op hun naam, vandaag kwam daar die van Gent bij. In april 2017 werd het duo derde in de ploegkoers op het WK in Hongkong.

De Pauw verbeterde op de vierde wedstrijddag van de Zesdaagse van Gent 2017, gelanceerd door zijn team- en koppelgenoot Kenny De Ketele, zijn uit 2015 daterende baanrecord over één ronde (van 166 meter) met twee honderdsten van een seconde tot 8,43 seconden. Op de derde avond van de Zesdaagse 2017 scherpten De Ketele en De Pauw het baanrecord op de 500 meter aan tot 26,59 seconden.

Dit gebeurde er eerder vandaag:

Met een ronde voorsprong beginnen Kenny De Ketele en Moreno De Pauw aan de finale van de Zesdaagse Vlaanderen-Gent. Het duo won deze namiddag voor de zesde keer de baanronde. Dankzij de tien daaraan verbonden punten overschreden de topfavorieten op de eindzege de kaap van vierhonderd punten (401). Wat hen een bonusronde opleverde. De finale is een ploegkoers over zestig minuten met de laatste vijftig ronden vijf spurten om tien, zes, vier en twee punten. Op deze slotdag waren De Ketele-De Pauw niet alleen de snelste in de baanronde, maar ook op de vijfhonderd meter. 'Ketelke' schreef ook de dernyfinale op zijn naam. Drie ploegen volgen op één ronde: Kneisky-Thomas (324 punten), Havik-Stroetinga (291) en Ghys-De Vylder (258).

Voor het eerst werd in ’t Kuipke een ploegkoers voor vrouwen gereden. De wereldkampioenen Jolien D’hoore en Lotte Kopecky moesten in de eindsprint de duimen leggen voor het Nederlandse duo Kirsten Wild-Amy Pieters.

Wild en Pieters namen de eerste vier tussenspurten voor hun rekening. Drie ploegen – D’hoore-Kopecky, Wild-Pieters en Raaijmakers-De Zoete – namen een winstronde. Net voor de eindsprint kwamen D’hoore-Kopecky in de puntenstand naast Wild-Pieters. In de eindspurt was Pieters sneller dan Kopecky waardoor het Nederlandse duo de winst pakte. Krijgen deze winnaressen op de pistewereldkampioenschappen in Apeldoorn de rekening gepresenteerd?

“Als we dat kunnen zeker”, vertelde D’Hoore. “Wij waren snel, maar de Nederlanders zijn dat ook. Als maar twee ploegen kunnen winnen is het heel moeilijk om een achterstand goed te maken.”

De slotsprint verliep bij de wereldkampioenen niet perfect. Een ronde voor het einde gooide D’Hoore ploegmaat Kopecky nog in de strijd. "Op zo’n kleine piste volgen de spurten elkaar in een razend tempo op, heel moeilijk om het perfect te houden", vond Kopecky.

Jules Hesters (19) en Bryan Boussaer (21) schreven in het Gentse Kuipke de Toekomstzesdaagse op hun naam. Met niet minder dan vijf ronden voorsprong op de Fransen Crabos-Lecamus Lambert en de Duitser Weisspfennig-Schmiedel.

In de finale over 240 ronden smeerden ze, op de gelegenheidsploeg Kron-De Groote, iedereen nog eens twee ronden aan. Waardoor het duo met vijf ronden voorsprong afsloot.

“We hadden drie ronden voorsprong, onze leidersplaats werd niet meer bestookt, eigenlijk werd in de finale vooral om de andere podiumplaatsen gebikkeld”, vertelde Jules Hesters na afloop. “Ben blij dat ik na 25 jaar de volgende Belg ben die deze Toekomstzesdaagse twee keer op rij wint.”

In 1992 won Gino Primo, eveneens een Gentenaar, aan de zijde van Tom Steels. Een jaar later was Primo aan de zijde van de Italiaan Marco Villa de beste. Vorig jaar won Hesters met Gerben Thijssen, gisteren met Bryan Boussaer.

“Mooi dat ik op mijn 21ste verjaardag deze zesdaagse kan winnen”, glunderde Boussaer. “Een jongensdroom gaat in vervulling. Jammer van een valpartij zaterdag, gelukkig viel de averij mee.”

Opmerkelijk aan deze jongerenzesdaagse: de talrijke valpartijen. Niet voor het eerst. Om ze te vermijden reden de beloften dinsdag en woensdag puntenkoersen in plaats van koppelritten. Toch werd vanaf donderdag regelmatig gevallen. Matthias Van Beethoven (barst staartbeen) kon zaterdag en zondag niet meer in actie komen. De Deen Arne Birkemose liep zaterdag een breuk aan het staartbeen op. Deze middag werd de Brit Conor Davies nog afgevoerd.

Voor de start van de eigenlijke finale van de 77e editie van de Gentse zesdaagse vandaag maakten organisatoren, Rob Discart en Christophe Sercu, hun evaluatie over de afgelopen vijf dagen en nachten.

"De voorbereiding verliep niet perfect want er was ineens het afhaken van Iljo Keisse", opende Christophe Sercu. "Ook tijdens de zesdaagse werden we niet gespaard van pech. Michele Scartezzini werd ziek en Cameron Meyer kwam zwaar ten val. Kenny De Ketele en Moreno De Pauw waren heel de tijd dominant maar echt gemakkelijk hebben ze het niet gekregen. Vooral de Fransen Kneisky-Thomas en de Nederlanders Stroetinga-Havik boden serieus weerwerk. Ook de Belgische jongeren deden het ook voortreffelijk. Ik denk dan meteen aan Lindsay De Vylder en Robbe Ghys, maar ook Gerben Thyssen liet zich meermaals opmerken op positieve wijze. We hebben dit jaar een kwalitatief sterk deelnemersveld kunnen presenteren en die weg willen we verder zetten. In 2018 zal Iljo Keisse er weer bij zijn en we blijven uitkijken naar andere interessante renners."

"Ook qua publieke belangstelling was deze Zesdaagse van Gent opnieuw een voltreffer", vulde Rob Discart aan. "We hebben zes dagen het bordje 'uitverkocht' aan de deur kunnen hangen. Er gingen al 30.000 tickets de deur uit in voorverkoop, dat zegt genoeg. Deze zesdaagse leeft nog bij het publiek. Wel willen we het programma iets minder zwaar maken. Hier en daar zal er wel eens een proef sneuvelen. Twee supersprints op één avond is wat te lastig. We mogen niet vergeten dat de Zesdaagse van Gent op atletisch vlak wellicht de zwaarste van het rijtje is. Ik had tijdens de Zesdaagse van Londen een gesprek met Mark Cavendish. Die wil heel graag terugkomen naar Gent. Dit jaar paste het niet in zijn programma omdat hij dan op stage is met zijn team, misschien lukt het wel in 2018."