"Jong N-VA is intussen een holebibeweging geworden, meer dan de helft is homo of lesbienne"

Maandag 29 januari 2018 was een historische dag voor transgenders in België. Televisiejournalist Boudewijn Van Spilbeeck, een getrouwde man van 58 met twee volwassen kinderen, maakte bekend dat hij voortaan als vrouw door het leven zou gaan. Hij had er lang over nagedacht, zei hij. En hij had het ook strategisch gepland: een week lang was mevrouw Van Spilbeeck niet van het scherm te branden. Journaal, talkshow, documentaire: Bo, de nieuwe naam van Boudewijn, was overal. Ze kreeg van alle kanten lof toegezwaaid voor haar leeuwenmoed: je moest het maar doen, je voor het oog van de camera laten verbouwen.

De enige die vals zong in het koor van opgewekte eenstemmigheid, was Filip Brusselmans, een 21-jarige student politieke wetenschappen en voorzitter van het Antwerpse Katholiek Vlaams Hoogstudenten Verbond (KVHV). Hij schreef namens zijn vereniging, die al menige vooraanstaande Vlaamse politicus heeft voortgebracht, een open brief waarin hij een geslachtsverandering allesbehalve moedig noemde, maar "een overgave aan het absurde". Als je "in de knoop ligt met je hormonen", moet je worden geholpen "door naasten en mensen met medische kennis, in plaats van aangemoedigd door het halve land".

Daarna vertrok Brusselmans onverwijld met vakantie. "Ik heb dat persbericht in vijf minuten tijd geschreven," zegt Brusselmans in een Antwerpse brasserie. "Het was scherp, dat wist ik. Er zou gedoe van komen. Maar als ik het niet zo scherp formuleer, kraait er geen haan naar."

Incest

Filip Brusselmans: "Transgenders zijn een anomalie, een afwijking. Van geslacht veranderen is niet normaal. Het is een symbool voor onze doorgeschoten permissiviteit: je doet en laat alles wat je maar wilt, zolang je de ander daarmee geen kwaad berokkent. Ik ben het niet eens met dat uitgangspunt.

"Het is begonnen met de holebi's die uitkwamen voor hun geaardheid. Moest kunnen, vonden we. We aanvaardden dat voortplanting en liefde van elkaar werden losgekoppeld. De volgende stap was het homohuwelijk: de overheid erkende een homofiele of lesbische relatie. Het begrip 'liefde' kreeg een andere invulling: uit liefde hoefden geen kinderen meer te worden geboren.

"Mensen zijn vooral van zichzelf gaan houden. Ze krijgen het idee: 'ik ben verliefd op een vrouw, misschien wil ik zelf ook wel een vrouw zijn.' En zo gaan wij dus in een rotvaart naar beneden op onze slippery slope: we glijden almaar verder af in ons narcisme. Als we in dit tempo blijven afglijden, zullen we binnenkort incest legaliseren. Let op mijn woorden: over twintig jaar vinden wij het normaal dat broer en zus het met elkaar doen - met wederzijdse instemming, welteverstaan. Ik kan nu al het argument voorspellen waarmee men iedereen plat zal slaan: 'Het is liefde, wie bent u om daarop tegen te zijn?'"

Katholicisme

Brusselmans: "Met het KVHV zullen wij het fenomeen van de transgenders niet tegenhouden. Maar moeten wij, als samenleving, geslachtsoperaties faciliteren? Het ziekenfonds hoeft, wat mij betreft, helemaal niets terug te betalen. Maar ook dat gevecht zullen wij verliezen, het zal allemaal voor rekening van de samenleving zijn. Kijk naar abortus. Hoeveel kost zo'n operatie tegenwoordig nog? 3 euro. Het is te absurd voor woorden.

"Het stopt niet. Onze normen en waarden zijn in verval sinds we het katholicisme hebben losgelaten. Het katholicisme is niet alleen een moreel kompas, het is ook een pijler van onze beschaving. Maar sinds mei '68 kunnen wij er niet snel genoeg komaf mee maken: het katholieke geloof moet eraan. Dat zie je overal, met name in de media en het onderwijs. Wij hebben al lang geen katholiek onderwijs meer dat die naam waardig is: het godsdienstonderricht blijft beperkt tot een lesje zedenleer. Zelfs de catechese, de voorbereiding op het vormsel, heeft geen inhoud meer."

N-VA

Je kunt 'm door een ringetje halen, de gesoigneerde voorzitter van het studentenverbond. Geen grammetje vet aan zijn strakke lichaam, zijn haren in een streep, zijn gezicht gladgeschoren. Hij draagt kekke Italiaanse schoenen, een scherp gesneden grijs pak en een hemd met mouwen waarop de initialen FB zijn gestikt. Zijn jasje, met donkere kraag, lijkt verdacht veel op het Oostenrijkse model dat de Antwerpse burgemeester Bart De Wever (N-VA) graag draagt. Maar dat weerlegt Brusselmans met veel nadruk. Het is een Bretons jasje. Met Bart De Wever, de voormalige hoofdredacteur van het ledenblad van het KVHV, wil hij niet worden vergeleken. De Wever draait tegenwoordig plaatjes op holebifuiven. "Voor het kiesvee," zegt Brusselmans minachtend. "Alles voor een politieke stem."

Brusselmans: "Mijn persoonlijke standpunt inzake homofilie is heel duidelijk: in je slaapkamer doe je wat je wilt, maar ik hoef het niet te weten. Ik ben geen voorstander van homohuwelijken en adopties. Dat is een stap te ver.

"Ik maak wel het onderscheid tussen nature en nurture, homofielen en janetten, als ik me zo plat mag uitdrukken. Je kunt een relatie met een man hebben, maar je overschrijdt de grens wanneer je in een jurkje en met een sacoche op een wagen gaat staan en bijna openlijk seksuele betrekkingen hebt, zoals op de Gay Pride gebeurt. Dat is een cultuur, dat is geen geaardheid. Dat mogen wij niet aanvaarden, laat staan promoten.

"En toch zie je politieke partijen ermee uitpakken in hun campagnes. Zelfs de N-VA doet eraan mee. Jong N-VA is intussen een holebibeweging, meer dan de helft is homo of lesbienne. Het is niet gezond: een minderheid in de maatschappij wordt op die manier de motor van de grootste partij in Vlaanderen, het vertekent het beeld. Met zo'n partij zullen we zeker niet terugkeren naar de normen en waarden die wij propageren.

"Ik snap het engagement van holebi's bij de N-VA, ze hebben lange tijd geen stem gehad in de politiek. De meesten onder hen zijn ook rechts in economisch opzicht. En ze zijn bang voor de opkomst van de islam. Als ik het op één punt met hen eens ben, is het dat wel. Als de moslims aan de macht komen, zullen de holebi's nog niet jarig zijn. Maar dat willen al die ethische nieuwlichters niet inzien."

U lijkt inzake homoseksualiteit op dezelfde lijn als de meeste moslims te zitten. U deelt dezelfde normen en waarden.

Brusselmans: (verheft zijn stem) "Dat is een verkeerde voorstelling van zaken. Wij steken geen holebi's in brand. Wij duwen geen holebi's van torengebouwen."

Dat doen doorsneemoslims ook niet.

"Oké, maar ik heb het over de islam. Er bestaan gematigde moslims, maar er bestaat geen gematigde islam. De Koran blijft de Koran, een gewelddadig boek.

"Natuurlijk heb je gelijkenissen tussen het katholicisme en de islam. Die religies zijn eeuwenoud, ze hebben in de loop der tijden ideeën en principes met elkaar uitgewisseld. Maar ik ben het er niet mee eens dat ik redeneer als de gemiddelde moslim. Ik zal je eens wat vertellen: mijn beste vriend is homofiel. Ik heb daar geen probleem mee. Wij waren al anderhalf jaar met elkaar bevriend voor ik het van hem vernam - dat geeft aan wat voor iemand hij is: hij pakt er niet mee uit. Maar als hij morgen zegt: 'Filip, ik stap op in de Gay Pride, ga je niet mee?', dan zou ik wel aan hem twijfelen."

En als hij zou willen trouwen?

"Dan ga ik naar het burgerlijke trouwfeest. Een kerkelijk huwelijk blijft onbespreekbaar, al gaan er binnen de kerk steeds meer stemmen voor op. Ridicuul. Als de kerk de club van de rode T-shirts is, moet je daar niet met een geel T-shirt komen aanzetten, toch? Je trekt een rood T-shirt aan of je richt je eigen club op. Zo moet een vrouw ook geen priester willen worden, dat kan nu eenmaal niet. Dat zijn de regels van de club."

Ook in de islam is de gelijkheid van man en vrouw problematisch.

"Nee, bij de islam gaat het veel verder. Daar moeten vrouwen een hoofddoek dragen. Aan de haard blijven. Op straat achter hun man aan lopen - het gaat om hun hele leven.

"Mijn vader werkt als expat in Saudi-Arabië. Daar heb ik met eigen ogen gezien hoe een vrouw werd gestenigd op een parking van een grootwarenhuis. Dat lijkt me van een andere orde dan de discussie of een vrouw één uurtje in de week mag voorgaan in de mis."

Achterhoedegevecht

Brusselmans: "Van oorsprong ben ik een gewoontekatholiek, zoals de meeste Vlamingen. Na mijn plechtige communie ging ik niet meer naar de mis, tenzij met mijn grootouders op het platteland. In mijn puberteit heb ik me zelfs afgezet tegen de kerk. Ik was me gaan interesseren voor de politieke besluitvorming in België, en ik zag de kerk als een sta-in-de-weg voor het democratische proces. Weg ermee! Maar ik ben altijd blijven lezen. Thomas van Aquino heeft het vuur weer doen oplaaien: zijn godsbewijzen deden me twijfelen. Door hem ging ik terug naar de kerk, met veel scepsis. Ik dacht: ik knap er voorgoed op af, maar het tegendeel was waar. Ik kwam er volledig tot rust. En ik bleef het doen als ik problemen had.

"Bij het KVHV heb ik Wouter Jambon getroffen, de zoon van minister Jan Jambon (N-VA). Hij heeft me veel over het geloof gesproken, en me ook geregeld naar de kerk meegenomen. Ik ben niet de beste katholiek, maar ik probeer er wel naar te leven. Ik neem ook deel aan de vasten, ik ben tegen abortus en euthanasie, en als ik vroeger had geweten wat ik nu weet, zou ik geen seks vóór het huwelijk hebben gehad. Het is één van de grootste tekenen van liefde om je volledig te geven. En nu heb ik dat al gedaan omdat het leuk is. Dat is wat minnetjes, vind ik. Maar goed, het is nu geen kwestie meer.

"Ik lever een achterhoedegevecht: overtuigde katholieken zijn een minderheid in dit land. Niet alleen als katholiek, maar ook als Vlaming zal ik binnenkort in de minderheid zijn: in Antwerpen is het in 2040 al zover. Daar moeten wij ons op voorbereiden. We mogen onze cultuur en geschiedenis niet verloren laten gaan. Ik vergelijk het graag met wat de Grieks-orthodoxen hebben gedaan toen vreemde mogendheden hen bedreigden. Ze hebben al hun kennis in kloosters op het eiland Athos ondergebracht, om later - toen de rust was teruggekeerd - van daaruit weer hun cultuur te verspreiden. Daar zijn wij nu ook mee bezig: wij zijn volop geschiedkundige bronnen aan het digitaliseren en archiveren."

Ondergang van het Avondland

Brusselmans: "Wij beleven de ondergang van het Avondland. We zijn verweekt, decadent, niet opgewassen tegen de sterke cultuur die de islam is. De islam zal het halen, dat is niet meer te keren. Je kunt misschien met veel moeite nog je eigen bevolking sensibiliseren en weer op het goede pad brengen, maar je blijft aanhikken tegen die demografische evolutie: mensen die wij niet kunnen overtuigen, die te veel van ons verschillen, zullen hier met steeds meer zijn.

"Dat blijft niet zonder gevolgen: mensen radicaliseren, ook in het katholicisme. Ik gebruik die term niet graag, maar het is normaal: je houdt je vast aan het laatste beetje eigenheid dat je nog rest. Maar kijk naar de gemiddelde leeftijd in de kerken, en je weet dat je je geen begoochelingen moet maken: je bent met te weinig. Je gaat het tij niet meer keren. Het is te laat. Je moet het alleen doen voor jezelf.

"Ik pleit niet voor een kruisvaart: ik ben niet van plan me met een zwaard of een geweer op straat te begeven. Ik zal me wel blijven verzetten: als ze morgen met een wapen voor mijn deur staan, schiet ik terug. Ik heb geen geweren in mijn kelder liggen met het oog op een nakende burgeroorlog. Maar ik ken wel zulke mensen, preppers, mensen die zich met volle voorraadkasten op de oorlog voorbereiden: bonen en ravioli in blik, rijst, immens veel water, wapens. Mensen met wapenvergunningen, voor alle duidelijkheid, ze hebben niets te maken met het illegale circuit.

"Ikzelf vind wapenbezit gevaarlijk. Het kan leiden tot datgene waar je het meest bang voor bent: een burgeroorlog. De Engelsen noemen dat a selffulfilling prophecy. Trouwens, die burgeroorlog is al lang bezig, op demografisch vlak. Als de Turkse president Recep Erdogan zijn bevolking ertoe aanzet meer kinderen te maken, past dat in een buitenlandse strategie: 'Go out! Verover de wereld!' Terwijl wij net het omgekeerde doen, met abortus en de pil. Wij hebben steeds minder kinderen, en dat maakt ons zwak.

"Wij zouden ons moeten optrekken aan een land als Hongarije. Ik ga er elk jaar met vakantie. Fantastische sfeer, vriendelijke mensen, bijna iedereen op dezelfde golflengte. Polen: hetzelfde verhaal. 97 procent van de bevolking is actief katholiek. Daar moet je 's ochtends vroeg eens naar de mis gaan: de kerken zitten afgeladen vol. Wij kunnen daar alleen nog van dromen."

De onfatsoenlijken van Jan Antonissen verschijnt op 20 september bij Polis.

© Humo