“Ik heb een intense carrière in het onderwijs achter de rug. 42 jaar lang stond ik voor de klas in het Stedelijk Onderwijs. Ik gaf Frans en geschiedenis aan complexe klasgroepen. Als zestig procent van je leerlingen onder de armoedegrens leeft en zij uit vijftig verschillende landen afkomstig zijn , kan je onmogelijk lesgeven volgens het boekje.”

“Dat is net wat mijn job zo interessant maakte. De leerlingen leerden veel van mij, maar ik nog meer van hen. De belangrijkste les die ik leerde? Luister naar de ander. Het is niet altijd aan de andere om zich aan te passen. De wereld zit complexer in elkaar dan dat.”

“Vandaag de dag is het onderwijs nog niet helemaal uit mijn leven verdwenen. Ik geef toneelles aan amateurs van twintig tot zeventig jaar. Het is fijn om mijn eigen ervaring door te geven aan nieuwe en oudere generaties.”

“Zelf stond ik op mijn vierde voor het eerst op de planken. Sindsdien liet het acteervirus me nooit meer los. Ik speel toneel omdat ik dat nodig heb, ik moét spelen.”