“Nicky miste zelfs het vormsel van Mathis, maar ik geniet mee”: maak kennis met Vera, de sterke vrouw achter Club-trainer Nicky Hayen

Plaats van afspraak is … Stayen. Het gezin Hayen woont immers op een boogscheut en zonen Milan (14) en Mathis (12) zijn allebei jeugdspeler van STVV. Talentvolle jongeren die nu al aan de mouw worden getrokken door andere clubs. De één traint van vier tot zes, de ander van zes tot acht, mama Vera weet wat doen. “Of ze in de voetsporen van papa kunnen treden en prof worden? Dat weet ik niet, hoeft voor mij ook niet”, zegt Vera, die haar drukke agenda van Taxi Mama combineert met een fulltime job als accountmanager in een vleeshandelbedrijf. “De jongens denken daar natuurlijk anders over. Zij zijn voetbalgek, net als Nicky.”

“Nicky heeft altijd gezegd dat hij een betere trainer zou worden dan speler. Ik kan het niet ontkennen: hij is goed bezig om die stelling kracht bij te zetten”

Vera Duchateau

Hoe beleef je de huidige rollercoaster van succes, Vera?

“Ik kan het niet goed vatten. Het is vreemd om te zien. Overal word ik erover aangesproken, zeker omdat ik met de jongens ook altijd in de voetbalsfeer vertoef. Ik geniet er heus wel mee van. Nicky is amper thuis. Maandag was hij er nog eens. Nu is het wachten tot volgende week vrijdag. Tja, dat is de keerzijde van medaille. Zelfs het vormsel van Mathis heeft Nicky moeten missen. Maar we nemen het erbij. Als Nicky dan met een filmpje voor de jongens op de proppen komt van zijn spelers bij Club, dan zijn ze verkocht. Onyedika, Nusa, Jutgla, ze zijn er zot van!”

Niet alle vrouwen zouden het kunnen. Fulltime werken, de zonen hun hobby’s managen, terwijl manlief elders vertoeft.

“Ik ben het gewoon. Nicky heeft al een parcours achter de rug, hé. Eerst ging hij voor tien maanden met Marc Brys mee naar Saudi-Arabië. Hij was ook een half jaar in Wales. De passie is zo groot bij Nicky, gaan zal hij toch. Hij heeft altijd gezegd dat hij een betere trainer zou worden dan speler. Ik kan het niet ontkennen: hij is goed bezig om die stelling kracht bij te zetten.”

“Vroeger dacht ik: trainer zijn, dat is twee uurtjes mee op het veld met die mannen en de rest van de dag vrij. Euhm, dat is wel even anders. Zelfs als ik een sms’je stuur, moet ik meestal uren wachten op een antwoord”

Vera Duchateau

Welke magische kracht heeft hij in zich waardoor die ommekeer er is gekomen bij Club Brugge?

“Eerlijk? Ik zou het niet weten. Ik vind het echt zot en sta de laatste weken met de mond vol tanden. Het enige wat ik weet is dat hij dag en nacht bezig is met zijn job. Vroeger dacht ik : trainer zijn, oké, dat is twee uurtjes mee op het veld met die mannen en de rest van de dag vrij. Euhm, dat is wel even anders. Zelfs als ik een sms’je stuur, moet ik meestal uren geduld hebben vooraleer ik antwoord krijg. Meetings, gesprekken met spelers, analyses, het is werken aan de lopende band.”

Ligt Nicky ’s nachts wakker van zijn vak?

“O ja, bij momenten zeker, maar het is zo druk dat hij nu wel goed slaapt… En uiteindelijk blijft hij in elke situatie rustig. Ik zou me vaker opjagen.”

Moet jij er zijn wanneer hij zijn voetbalhart wil luchten?

“Dat kan hij bij mij. Maar als het echt voetbaltechnisch of tactisch gericht is, zal hij sneller met zijn assistenten communiceren of met vrienden bellen die in het voetbal zitten. Ook op vrije dagen is Nicky voortdurend bezig met het spelletje. Andere wedstrijden bekijken, analyseren.”

Is dat soms niet vervelend?

“Nee. Een Nicky Hayen die niet met voetbal kan bezig zijn, dat wil je niet, hoor. Een andere job, dat zou niets voor hem zijn. Dan zouden we pas op mekaars kap zitten. Nu is het goed. En onze twee zonen vinden het allemaal geweldig.”

Ben jij nerveus tijdens een wedstrijd?

“Niet meer. Vroeger wel. Zeker toen Nicky speler was. De jongens zijn wel zenuwachtig. Nicky had graag dat we naar Firenze waren gegaan voor de halve finale tegen Fiorentina, maar dat is niet gelukt. Ik met het werk, zij met hun school en trainingen…”

“Als speler tapete Nicky de enkels in met een specifieke draairichting. En voor elke match wilde hij een stuk vlees van mijn werk, met pasta en wortelen.Ik denk dat die grijze trui nog wel even zal blijven”

Vera Duchateau

Eind 2019 werd Nicky interim-trainer bij STVV. De club oordeelde dat het te vroeg was om hem volwaardig T1 te laten blijven. Terecht?

“Een keuze van de Japanners bij STVV. Ik vond Nicky nochtans helemaal klaar.”

Houdt Club Brugge hem straks aan boord als hoofdtrainer, denk je?

“Dat zal de toekomst uitwijzen. Opnieuw zeg ik volwaardig ‘ja’ als je vraagt of ik hem klaar vind voor de job. Hij smijt zich zo hard. Dat doet hij voor elke voetbaluitdaging. Ik weet dat er nog geen besprekingen bezig zijn naar volgend seizoen toe. Daar is geen tijd voor gezien de drukke sportieve agenda.”

Zijn grijze pull waaraan hij steevast vasthoudt in de play-offs was de voorbije dagen een issue. Heb je hem nog geen maatpak aangepraat?

“We konden kiezen tussen enkele outfits. Die pull behoort tot het arsenaal van Club. Nicky is bijgelovig. Dat zal hij altijd blijven. Als speler tapete hij de enkels in met een specifieke draairichting waar geen centimeter van werd afgeweken. Voor elke match wilde hij een stuk vlees van mijn werk, met pasta en wortelen. Nooit wilde hij wat anders. (Lacht) Ik denk dat de grijze trui nog wel even zal blijven. En met zijn assistenten speelt hij op een vast moment padel op het basecamp in Knokke. Dat tijdstip zal ook blijven staan zolang Club wint.”

Word je op Club Brugge anders bekeken nu als ‘de vrouw van…’?

“Toen ik spelersvrouw was bij STVV was dat één damesbende die aan mekaar klitte. Tijden veranderen. Ik denk dat in Brugge nauwelijks iemand me kent. Ik vind dat niet erg. De match tegen Union heb ik samen met de vrouw van Sven Van der Jeugt gevolgd. Hij is keeperstrainer in Union en één van Nicky’s beste vrienden.”

Wordt Club Brugge straks kampioen?

“Daar gok ik niet op. Ik heb ooit één keer gepronostikeerd voor een voetbalmatch. Toen Nicky als speler in 2003 met STVV in de bekerfinale stond tegen La Louvière. Dat werd één grote ontgoocheling. Met prognoses maken, ben ik wijselijk gestopt.”