© BERT DE DEKEN

INTERVIEW. Yoleen Van Camp (N-VA) bijt van zich af: “Politiek is geen stiel voor blozende maagden”

“Tja, ik ben nu eenmaal een spraakwaterval”, zegt Yoleen Van Camp (haar voornaam verwijst naar het liedje ‘Jolene’ van Dolly Parton) aan het eind van het interview. Als kandidaat-burgemeester voor N-VA in Herentals kwam ze in het oog van een plaatselijke storm terecht na een afscheuring binnen de lokale afdeling en een uitgelekt persoonlijk LinkedIn-bericht dat volgens haar nep is. Maar ze verkondigt haar verkiezingsprogramma alweer alsof er niets gebeurd is, praat honderduit en gaat valkuilen vakkundig uit de weg.

Dirk Hendrikx

Over politieke communicatie moet je ze bij N-VA niets leren, en ook Yoleen Van Camp, met haar 30 jaar het jongste Vlaamse parlementslid in de Kamer, geeft geen krimp als het over voornoemde affaires gaat. “Ik heb een klacht ingediend bij de onderzoeksrechter met burgerlijke partijstelling, om er zeker van te zijn dat er een onderzoek naar het nepbericht komt. Het gerecht moet klaarheid brengen”, zegt ze. Hoe kan het gerecht dat doen? “Er zijn concrete aanwijzingen om van te vertrekken, zoals het IP-adres, de locatie en het tijdstip van het posten van het bericht. In elk geval wil ik dat er opheldering komt.”

Voor wie het niet gevolgd heeft: een maand geleden werd via de netwerksite LinkedIn een bericht verspreid waarin Yoleen Van Camp zich smalend uitlaat over enkele partijgenoten en nog een paar persoonlijke verzuchtingen doet.

Het bericht is verstuurd via uw account, maar het is niet door u opgesteld, zegt u.

Ik weet voor mezelf dat ik het niet geschreven heb en niet gepost. Ik heb een klacht ingediend wegens identiteitsfraude en laster en eerroof. Dat doe je toch niet als je per vergissing zelf iets hebt verstuurd? En wie mij kent, weet dat ik nooit zulke dingen zou zeggen. Echt niet. Voor dat soort zaken heb ik geen tijd. Ik ben altijd de laatste die mee is met wat er waait in de wandelgangen. Ik ben met de inhoud bezig. En met het doel van onze partij in Herentals: een einde maken aan achttien jaar socialistisch bewind. Daar ga ik helemaal voor.

U beschuldigde uw ex-partner ervan het bericht te hebben verspreid.

Ik heb mijn vermoedens overgemaakt aan het gerecht. Verder wil ik daar geen uitspraken meer over

© BERT DE DEKEN

doen. Laat het onderzoek nu maar plaatsvinden.

Denkt u dat het ergens toe zal leiden?

Ik hoop het van harte. Ik ben altijd opgekomen voor rechtvaardigheid en hier ben ik zelf het slachtoffer geworden van onrecht.

Na die affaire kwam er de afscheuring van verschillende partijleden van N-VA in Herentals.

Ik ben eigenlijk verbaasd dat daar zoveel om te doen was. Bij elke lijstvorming komt iedereen met zijn dromen en ambities op de proppen, maar er zijn nu eenmaal maar 29 plaatsen. Je kunt niet ieders wensen inwilligen. Uiteindelijk kiezen het partijbestuur en de ledenvergadering voor een lijst. Er waren maar twee tegenstemmers, niet toevallig die van de twee afhakers. De andere vertrekkers zijn vrienden en familieleden van hen. Wat gebeurd is, is gebeurd. Het stelt ons voor een uitdaging, maar we staan sterk als team. Ons programma is goed uitgewerkt en we vertegenwoordigen iedereen in Herentals, jong en oud, ondernemers, horeca- figuren en mensen uit de sociale sector en de sportwereld.

Is het niet de taak van een politicus om aan teambuilding te doen en zulke scheuringen te voorkomen?

Dat gebeurt bij ons ook. Maar politiek is geen stiel voor blozende maagden. Het botst wel eens tussen mensen en dat is begrijpelijk. Dan is het aan het bestuur om beslissingen te nemen. Het is spijtig dat sommigen zich niet bij dat democratisch genomen besluit konden neerleggen. Daar moet je verder geen tijd en energie mee verliezen.

Een scheurlijst kan toch stemmen kosten?

Elke andere partij kan ons stemmen kosten. Ik ben benieuwd naar hun lijst en hun programma. We zullen hen daarop beoordelen.

U bent nog jong. Moet u nog leergeld betalen?

Dit gebeurt in alle partijen. En nogmaals: de beslissingen zijn door het bestuur genomen. Dit weekend gaan we weer met het hele team langs de deuren om ons programma voor te stellen. ’s Avonds kaarten we uitgebreid na. We zijn een goede ploeg.

© BERT DE DEKEN

Er wordt u ook een brandende ambitie aangewreven: het burgemeesterschap dat lonkt.

U heeft campagne gevoerd met uw foto op broodzakken van de bakkers van Herentals, die daarvoor een vergoeding kregen. Is dat geen manier om stemmen te kopen?

Maar nee, ik snap die heisa niet. Een partij die advertenties koopt op krantenpapier, koopt die stemmen? We hebben voor de actie waardebonnen gekocht bij de bakkers, die de Herentalsenaars konden winnen. We wilden alleen maar een originele campagne opzetten en ook de lokale middenstand steunen. We zitten in de oppositie en meer steun voor de handelaars is een van onze actiepunten.

Er wordt gezegd dat u mensen hebt betaald om op de lijst te staan.

Ik weet niet waar dat vandaan komt. Het is een absurd idee. Ik zou niet weten wie aan wie iets betaald zou kunnen hebben. Je kunt toch niemand overtuigen tenzij je een goede ploeg en een goed verhaal hebt? We waarschuwen onze kandidaten: dit doe je uit idealisme. Je moet veel vergaderen, er veel voor over hebben, en je krijgt er misschien weinig voor terug.

© instagram

Zo kort voor de verkiezingen kunt u dit soort ophef wel missen.

Natuurlijk raakt dit mij. Ook wat er geschreven is in de pers. Dat is maar menselijk. Ik kon mij niet vinden in de eenzijdige beeldvorming. Maar ik heb al veel meegemaakt. Ik heb geen makkelijk leven gehad. Ik laat mij niet zo gauw van mijn stuk brengen. Onze doelstelling, een alternatief voor Herentals, blijft duidelijk.

Waarom hebt u geen makkelijk leven gehad?

Mijn vader had een zwaar ongeluk toen ik 7 was, en dat is heel ingrijpend geweest. Hij was van zijn paard gevallen en heeft twee maanden in een coma gelegen. Je kunt de littekens nog altijd zien.

Hebt u daar nog een heldere herinnering aan?

Oh ja, alsof het gisteren was. We stonden met zijn drieën aan de schoolpoort te wachten, mijn broer, mijn zus en ik, en ineens stond onze buurvrouw daar. Dat was nog niet eerder gebeurd. Ze zei dat papa een ernstig ongeluk had gehad. We mochten even later zo de intensieve zorgen binnenwandelen. Hij lag daar met het hoofd helemaal ingewikkeld, met wat draden en buisjes die eruit staken... Het is een mirakel dat hij het gehaald heeft. De dokters hebben ons echt zitten voorbereiden op het verlies van onze papa. Ofwel zou hij als een plant verder leven, met kunstmatige beademing.

Twee maanden in een coma is heel lang.

Ja, hij moest daarna helemaal vanaf nul beginnen, opnieuw leren lopen, schrijven… alles gewoon. Het ongeluk heeft ook zijn karakter veranderd, omdat hij geraakt was in het voorste deel van de hersenen. Voor het accident was hij een hardwerkende zakenman, altijd bezig, streng in de opvoeding. Erna is dat compleet omgeslagen. Hij is een heel lieve, zachte mens geworden. Je kunt geen ruzie maken met hem. Hij en mijn moeder zijn zo’n koppel dat alles doet voor de kinderen en de kleinkinderen, het dochtertje van mijn zus en het zoontje van mijn broer. Mijn broer heeft vorig jaar zijn andere kindje moeten afgeven, dat was voor onze familie opnieuw een zware dobber. Mijn ouders vangen de kleinkinderen nu hele dagen op en wat ze ook uitsteken, het is altijd goed. In mijn jonge jaren was mijn vader veel meer het streng-maar-rechtvaardige type.

Uw moeder was de jongste van negen kinderen.

Ja, zij had het thuis ook niet makkelijk. Verder studeren was er niet bij. Daarom was het voor mijn ouders zo belangrijk dat hun kinderen dat wel deden.

Hebt u wel voor de goede partij gekozen? Moet u niet voor een linkse partij gaan, die solidair is met minderbedeelden?

© BERT DE DEKEN

Dat is een rare misvatting. Ik ga zeker nooit veranderen van partij. Het is juist het socialistische gedachtegoed dat asociaal is. Neem het idee van het basisinkomen: dat zou je dan ook geven aan mensen die het makkelijk hebben. Maar je moet zorgen dat de groep van hulpbehoevenden kleiner wordt, zodat je degenen die echt problemen hebben, beter kunt helpen. Je helpt mensen niet door maar geld uit te delen en schulden te maken. En deze regering hééft de laagste uitkeringen opgetrokken en de welvaartsenveloppe helemaal gebruikt.

Het moet helemaal anders in Herentals, zegt u. Maar in de grote Vlaamse gemeentetest van Het Nieuwsblad haalde de stad de vijfde plaats, van 308 gemeenten.

Ja, maar dat ging vooral over dienstverlening. Die is goed, ja, een pluim voor het gemeentelijke personeel daarvoor. Maar er is ook de leegstand in winkelstraten, met kebabzaken en interimkantoren die dat wat opsmukken, maar daarvoor komen de mensen niet winkelen. Op het vlak van verkeer moet het beter, er razen hier nog altijd vrachtwagens door het centrum, en ook inzake veiligheid is er nog winst te behalen. We steken met kop en schouders boven andere gemeenten uit qua aantal inbraken. We lopen serieus achter op Turnhout voor wat betreft camera’s met nummerplaatherkenning. Wij zijn de derde grootste stad in de Kempen. Dat zou niet mogen.

U tweet veel, met selfies bij alle mogelijke gelegenheden. Een Kempense Kim Kardashian?

(onverstoorbaar) Politici moeten ten dienste staan van de mensen, dicht bij de mensen staan en ook buiten komen en met mensen spreken. Daarom dat ik in mijn vrije tijd naar zoveel evenementen en eetfestijnen in de regio ga. Wie vindt dat er iets moet veranderen, kan mij daar altijd aanspreken. En de foto’s? Ik krijg geregeld reacties en bijkomende vragen als mensen zien dat ik ergens geweest ben. Ik vind de sociale media dus heel belangrijk voor een politicus.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Keuze van de Redactie

MEER OVER