Plak wint van ‘Rob’ in volleybalfinale tussen Italiaanse grootmachten

Europees clubkampioen worden na een verblijf van twee uur in de trappelhoek, de desolaat ogende plek waar de wissels zich tijdens een volleybalwedstrijd ophouden. Celeste Plak speelde zaterdagavond slechts tien van de 171 punten mee in de finale van de Champions League, maar er kwam geen onvertogen woord over haar lippen.

Haar Italiaanse club Novara won van de Italiaanse landskampioen Conegliano, met 3-1, aan de hand van de hard slaande Paola Egonu. Dan past slechts blijheid, had de Nederlandse zich voorgenomen. De lach won het van de frustratie over haar spel (nul scores).

In de catacomben was Plak eerlijk, maar ook diplomatiek. ‘Ik ben niet tevreden over wat ik heb kunnen brengen. Maar de blijheid overheerst. Gelukkig. Want ik ben enorm blij dat ik weer een prijs achter mijn naam heb kunnen bijschrijven’, aldus de volleybalster die in haar drie jaar bij Novara alle prijzen heeft gewonnen: de Supercoppa, de Coppa Italia, het landskampioenschap in de Serie A1 en ten slotte, op deze glorieuze dag in de Duitse hoofdstad, de hoogste Europese clubprijs: de Champions League.

Klaar mee

De verliezende Robin de Kruijf, middenspeelster van Conegliano, relativeerde de euforie van haar landgenote, die bij interlands haar kamergenoot is. De twee gaan als ‘Plak’ en ‘Rob’ door het leven in de vlogs die zij produceren.

De Kruijf: ‘Ik heb Celeste na de wedstrijd een knuffeltje gegeven. Ze zei dat ze er alweer klaar mee was. Het is allemaal leuk, dat winnen, maar ook van: nou, wat gaan we nu doen? Weer met zijn allen op de grond liggen?’

De nuchtere Plak verdedigde met zeker vuur de oprechtheid van haar vreugde, ondanks het langdurige dribbelen en armzwaaien in de verste hoek van het stadion. Dat Italianen de nationale titel zo mogelijk belangrijker zouden vinden dan de Champions League, wenste ze niet te onderschrijven. Dat Conegliano met het winnen van het landskampioenschap (3-0 in een best-of-five) de concurrenten uit eigen land pijn hadden gedaan, stond wel vast.

Plak: ‘Soms speelden we dit seizoen met Novara de sterren van de hemel. Dan waren we weer heel slecht. Bij de finale om het landskampioenschap hebben we onze slechte kant laten zien. Pas na tweemaal 3-0 hebben we in de derde wedstrijd een echte finale gespeeld: 3-2. We waren gebrand. De Italiaanse beker die we eerder dit seizoen hebben gewonnen is geen echte prijs. Het enige dat overbleef was de Champions League.’

Tegen alle verwachtingen in bleek Novara dat doel te kunnen bereiken. Er zat vanaf bal één vuur in het spel van de ploeg. Plak legde fijntjes uit waardoor ze op scherp waren gezet. ‘Conegliano had de flessen prosecco al meegenomen naar de hal en de feestlocatie was al gehuurd. Dat hebben we uit goede bron. Ja, dat komt dan in onze WhatsAppgroep.’

Onverwacht verlies

Het gif was duidelijk te vinden in het spel van Novara, dat de nederlagen tegen Conegliano keurig had geanalyseerd. De pionnen stonden nu anders, volkomen voorbereid op wat de landskampioen op de vloer zou brengen. Robin de Kruijf stamelde na afloop over het onverwachte verlies. Aan alles was te merken dat dit geheel buiten het verwachtingspatroon had gelegen.

Plak: ‘Zij waren niet meer gewend om tegenstand te krijgen. Die kregen door onze vliegende start het gevoel: wow, wat is hier aan de hand?’

Na het Italiaanse onderonsje in de uitpuilende Berlijnse hal begon voor Celeste Plak het knopen tellen. De nummer twee van Nederland op de belangrijkste aanvalspositie, de diagonaal, heeft bij de topclub Novara drie leerjaren achter de rug. Wil ze nog een vierde leerjaar? ‘Tot nu toe heb ik altijd mijn keuze gemaakt voor de coach die bij een club werkte. Waar ik dacht het meest te kunnen leren. Niet qua speeltijd.’

Na een aarzeling: ‘Ik denk dat ik nog een jaar voor het leren ga. Ik ben 23, vrij jong nog. Ik heb altijd gezegd: tot mijn 25ste blijf ik leren. Daarna wordt het geld belangrijker.’ Maar er zijn nu al mogelijkheden. In het geruchtencircuit zou ze naar het grote Vakifbank Istanbul kunnen, naar de coach die haar bij het Nederlands team zo graag vooruithielp, Giovanni Guidetti. Plak: ‘Er zijn opties.’

Plak-power

Tussen alle bespiegelingen door liet ze weten dat het afgelopen seizoen ‘niet heel lekker’ is geweest. Ze zakte na het slopende WK van de afgelopen herfst in Japan – dertien wedstrijden in 22 dagen – door de knie en was twee maanden uit de roulatie. Om weer goed te spelen heeft zij, het type ruwe diamant, veel speeltijd en veel ballen nodig.

‘Bij Novara gaat 70 procent van de ballen naar Egonu’, stelde Plak zuinigjes vast. Zij speelt officieel niet op dezelfde plaats als Egonu, die met de Servische Boskovic, de Nederlandse Slöetjes en de Chinese Zhu Ting een van de vier vedetten van het internationale volleybal is. De Italiaanse met Afrikaanse wortels, een soort Grace Jones op sportschoenen, verkast deze zomer naar de concurrent, Conegliano. Er komt dan meer ruimte voor de Plak-power zoals het aanvalsgeweld van de Nederlandse wordt genoemd.

Egonu is bij Novara de voorbije jaren door de drie jaar oudere Plak opgevangen. Over Egonu: ‘De meesten die het stempel talent krijgen worden lui. Paola niet. Zij werkt hard.’

Van het stempel talent wil Plak zelf ook af. ‘Het is een mooi compliment, bedankt voor de veren in mijn reet, maar liever ben ik een volwaardig speelster.’ Waarna het weer over het kanon Egonu ging dat deze zomer Nederland, bij het kwalificatietoernooi op Sicilië, van een olympisch ticket af kan houden. ‘Robin en ik hebben haar geanalyseerd. Als we terugkeren bij de nationale ploeg gaan we met de scouts zitten.’