'Hive Mind' van The Internet: deze funkateers weten met hun talent geen blijf

Lust, verliefdheid en verlangen stromen opnieuw door de poriën van Sydney ‘Syd’ Bennett, de Los Angeles-homegirl die sinds 2011 The Internet aanvoert. Op Hive Mind, de vierde plaat van het zwoele funkkwintet, nestelt ze zich loom onder satijnen lakens, knus tegen haar geliefde aan. “I’ll bring the champagne, don’t turn me down babe / We can play Simon Says / or watch TV in bed / Wake with the sunrise, sleep in it’s alright / Ain’t even gotta sex”. Een r&b-versie van Depeche Modes ‘In Your Room’, zeg maar.

Die slaapdronken r&b-stijl is sinds de begindagen van The Internet langzaam verveld tot smoorhete, opvallend dansbare jazzfunk. Op het debuut Purple Naked Ladies peddelde The Internet nog in het kielzog van obscure maar invloedrijke psychedelische r&b-collectieven als Sa Ra Creative Partners en J*Davey: zinnenprikkelende synth-soul gedrenkt in jazzakkoorden. Vanaf de opvolger Feel Good durfde de funk al eens met de spieren rollen (zie: het onweerstaanbare ‘Dontcha’), mede dankzij het nieuwe groepslid Steve Lacy, die vandaag ook solo brokken maakt. Op de derde plaat Ego Death vielen de puzzelstukjes op hun plek en vond The Internet de perfecte balans tussen coole funk en sexy r&b.

Slaapkamerstemmetje

Met Hive Mind profileert The Internet zich als een eigenzinnige high profile-exponent van de hedendaagse Californische Afro-Amerikaanse muziekscene. De band mag Thundercat, Terrace Martin, Moonchild en zelfs Pharrell Williams tot zijn geestesgenoten rekenen: zwarte muzikanten die hun jazzachtergrond gewiekst aanwenden om er innoverende, retrofuturistische pop mee te brouwen. De kers op de taart is Syds romige, hese slaapkamerstemmetje dat schippert tussen de Janet Jackson uit de nineties, TLC en kokette r&b-nimfjes als Cassie. Haar hypnotiserende, elegante zangpartijen herleiden zelfs de meest gewaagde akkoordenprogressies tot honing voor de trommelvliezen.

Deze keer triomfeert The Internet pas echt in vol ornaat wanneer oldskool seventiesfunk de bovenhand krijgt. Zoals in ‘Roll (Burbank Funk)’, dat aftrapt met een sappige drumsample uit ‘Sing Sing’, een cultclassic van Gaz, die in het verleden ook al door Dj Kool en Wu-Tang werd gebruikt. De Californiërs wenden die basis aan voor een knapperige popsong met Steve Lacy aan de microfoon, in een fenomenale productie van Matt Martians. Ook ‘Come Over' – hiphopsoul waarin het bronstige gesmacht van Syd zich tegen een bonkige groove aanschurkt – hoort bij het allerbeste wat u in 2018 in dit genre te horen zult krijgen.

De implosie nabij

Wij sudderden eveneens lekker weg bij de lijzige fusion-r&b van ‘Come Together’ (die baslijn! die zangharmonie!), bij de unieke bossanova-soul van ‘La Di Da’ (Astrud Gilberto meets The Bar-Kays) en bij ‘Bravo’, minimalistische hiphopsoul waarin Syd mijmerend door het puin van een teloor gegane relatie struint. “Words come out your mouth / Look around / What a mess you made”, zingt ze, haast schouderophalend, met een laatste zucht voor ze het huis uitwandelt.

Let u ook op de kwikzilveren gitaarpartijen van Steve Lacy, een man zo getalenteerd dat hij “de nieuwe Pharrell” wordt genoemd (check zeker Lacy’s solonummers en zijn samenwerkingen met Kali Uchis, Goldlink en Tyler, The Creator!). Vandaag werkt hij met Solange aan haar nieuwe plaat en is hij catwalkmodel voor Louis Vuitton. Lacy's songwritertalent, Syds wonderlijke stem, Martians’ productieskills: The Internet beschikt over maar liefst drie geheime wapens die niet lang geheim zullen blijven. 

Implodeert The Internet hierna? Zullen zijn groepsleden stuk voor stuk solosterren worden? En brengt de band dan nog maar heel sporadisch muziek uit, om vervolgens weer even snel te verdwijnen, à la N*E*R*D? Spannend!

Hive Mind is nu uit bij Columbia/Sony.