U hoeft zich niet te schamen als haar naam bij u geen belletje doet rinkelen. We citeren volgende rechtzetting uit een Vlaamse krant: ‘Undercover’ is met Anna Drijver, niet met Angela Schijf. “Echt maf”, zegt de actrice vol ongeloof. “Nou ja, misschien denken ze dat er maar één Hollander kan meespelen in politieseries?” Iets waar Undercover voor Drijver (35), die boven de Moerdijk sinds de film Komt een vrouw bij de dokter een grote naam is, weldra verandering in zal brengen. Daarin speelt ze Kim De Rooij, een Nederlandse undercoveragente die met Bob (Tom Waes) op de camping moet samenhokken. Een Belg en een Nederlander onder één caravandak. “Dat is het leven van een undercoveragent: van de ene dag op de andere moet je je als iemand anders in een wereld storten. Je moet dat tot het eind volhouden, anders kan het je je kop kosten. Die spanning maakt deze rol voor mij als actrice ook zo leuk. Want eigenlijk spelen we twee dingen: een agent, en dat die agent op zijn beurt een rol speelt.”

Verschilt dat dan erg van acteren zelf?

Anna Drijver: “Nee, totaal niet. Ik heb ook met een undercoveragent uit het veld gesproken, die had het echt over spelen: Ja, in die zaak heeft hij ook gespeeld. En je moet ook constant in die neppersoonlijkheid, dat nieuwe leven dat je verzonnen hebt, blijven improviseren. Het kan zijn dat je met een paar vuige types in een café zit en plots wandelt je nichtje binnen. Of iemand uit een andere missie. Want vaak hebben agenten meerdere personages tegelijk.”

“Als kijker ga je merken dat Kim daar last van krijgt. Want als je steeds maar in een nieuw leven moet stappen, weet je na een tijd niet meer wat echt is. Kim liegt altijd maar alles bij elkaar. En Kims privéleven stelt niks voor. Ze begint het ook moeilijk te vinden om steeds maar aan te pappen met mensen die je eigenlijk aan het verlinken bent. En geloof me: er zitten nog heel wat mindfucks aan te komen.”

Denk je dan: “Blij dat ik nooit een echte undercoveragent ben geworden”?

“Absoluut. Eigenlijk heb ik de lightversie: actrice. Perfect zo. (lacht) Al wou ik vroeger wel absoluut FBI-agente worden. Onze ouders lieten ons naar The X-Files kijken, zodat we al een mondje Engels leerden praten. Scully achterna, maar blijkbaar gaat dat niet als je geen Amerikaans staatsburger bent.”

In Vlaanderen ben je een nobele onbekende. Wie is Anna Drijver eigenlijk?

“Ik acteer in film- en tv-series, en in theater. Goh, wat moet ik nog zeggen? Ik vind het leuk dat mensen mij hier niet kennen, en ik denk dat dat voor Tom ook leuk is als ze hem in Nederland op het scherm zien. Het maakt een serie ook lekkerder om naar te kijken. Als ik naar La casa de papel kijk, denk ik vaak: Ik weet niet wie jullie zijn, maar ik vind het enig!”

Een kans om jezelf heruit te vinden, dus?

“Absoluut. Een beetje alsof je naar een nieuwe school gaat. Nederland is een klein land met een kleine filmindustrie, dus kom je altijd mensen tegen met wie je gewerkt hebt. Hier denk ik: Wat leuk, die hebben helemaal geen idee wie ik ben. Maar ja, je kan je nooit echt anders voordoen dan je bent. Dat hou je misschien een dag vol, maar geen zeven maanden.”

“Ik zag mensen af en toe wel een beetje schrikken van hoe luid en direct ik ben. Ik ben gewend om dingen te benoemen. Oké, wat ging er mis? Hoe gaan we het anders doen? Dan zag je de rest wat terugdeinzen. Of stond ik te grappen en grollen, en bleef iedereen stil doorgaan met zijn werk. Enkel krekelgeluiden en mensen die ergens in een hoekje een lamp klaarzetten. (lacht) Belgen hebben precies meer angst voor ongemak.”

Tom Waes is wel atypischer dan de meeste van zijn landgenoten.

“Dat schijnt wel. Ik lijk wel op Tom: we zijn allebei best wel ongeduldig. Door zijn ervaring met andere programma’s is hij gewend om sneller te werken. Terwijl je bij film vaak dingen moet overdoen, of moet wachten. Wij hadden allebei iets van ongedurige schoolkinderen: Mogen we weer door?”

“Ik had met Tom wel de afspraak dat ik niet ging doen alsof ik hem verstond. Zoals je soms in een café doet alsof je iemand verstaat doorheen het lawaai. Dus heb ik vaak gezegd: Wat zeg je!? Het was echt alsof iemand Hongaars praat. Je ziet die mond bewegen, en je denkt: wat komt er in godsnaam uit? En als ik het verstond, begreep ik het vaak nog niet.”

Merkte je dat het Toms eerste grote fictierol was?

“Nee. Noch ik noch mijn Nederlandse collega’s hadden er last van dat hij geen acteur was. Het gekke was: als je op de set staat, wil iedereen met Tom op de foto. En dan vroegen ze aan mij of ik de foto wil maken. Ja, oké dan. (lacht) Voor mij was hij gewoon weer een collega, maar hier in Vlaanderen is hij een ster. Goh, we hebben zoveel gelachen, joh. En mekaar erdoorheen gesleept. Vaak zijn het lange dagen, nachtenlang in de kou. Dat is best wel heftig. Dan is het leuk als je mekaar wat kan opvrolijken.”

Jij en je levenspartner Benja Bruijning, ook een acteur, spelen een koppel in de populaire fictieserie ‘Nieuwe Buren’. Is dat bijzonder?

“Niet echt, want Benja is dan gewoon een collega. En als ik liefdesscènes met hem heb, is het ook niet sexy. We zoenen niet eens hetzelfde! Het is wel handig dat je thuis samen over je rol kan doorpraten en eraan schaven. Je houdt mekaar ook scherp. Benja is altijd superkritisch voor mij. Dan denk ik vaak: Niet leuk om te horen, maar je hebt wel gelijk. We laten mekaar ook ruimte op de set. Dan denk: Ach, we spreken mekaar later wel weer.”

Wat seksscènes betreft: onlangs liet je optekenen dat je autorijscènes spannender vond dan seksscènes.

“Omdat ze me vroegen: Is het dan moeilijk, een seksscène? Terwijl ik denk: het is vaak moeilijker als ik een of andere oldtimer krijg waar ik nog nooit in heb gereden. Je moet daar links, daar rechts, zo mee met de camera. Dan moet je je koppie erbij houden. En bij een seksscène… Tja, we hebben toch allemaal weleens seks gehad? Dat is iets in het leven waar je een duidelijk beeld bij hebt. Waarvan je denkt: hier kan ik wat van maken. Moeilijk zijn ze dus niet, laat staan interessant. Ik wil het verhaal achter het waarom van de seks: vinden ze troost bij elkaar, is er een verlangen? Gewoon seks, waarom zou ik dat spelen?”

Undercover start vanavond om 21 uur op Eén.