Dit boek waarschuwde al in 2015 voor mogelijke wantoestanden in het voetbal
Auteur Frank Van Laeken beet zich in 2015 al vast in het geld van het voetbal. In £X€£$$ United. Het geld van het voetbal concludeerde hij toen al : "We staan niet ver af van de situatie dat een spelersmakelaar of investeringsfonds zal beslissen wie wanneer mag winnen."
In het boek wijt hij ook een flink hoofdstuk aan Mogi Bayat, vandaag een van de hoofdrolspelers in het onderzoek naar verdachte financiële verrichtingen in de Jupiler Pro League. We publiceren het hoofdstuk hier integraal:
In Sport/Voetbalmagazine van 8 juli 2015 werd een boekje opengedaan over Mogi Bayat, zowat de meest invloedrijke makelaar in ons land, iemand die vriend aan huis is in Anderlecht, Gent en Kortrijk, maar die niet graag gezien wordt in Brugge en in Luik ten tijde van voorzitter Roland Duchâtelet. ‘Hij werkt voor de clubs en niet voor de spelers’, laat een anonieme concurrent optekenen.
Geld zal nooit de motor zijn voor een transfer. Noch de rem
En dan volgt het voorbeeld van een speler van KV Kortrijk die samen met spelersvakbond Sporta een dispuut met zijn club probeerde uit te praten, terwijl zijn makelaar, Mogi Bayat, doodgemoedereerd aan de overkant van de tafel naast de bestuurders van de club zat. In een interview met De Standaard van 18 juli 2015 gaf de praatgrage Bayat meer uitleg over de specifieke rol van de makelaar.
‘Als Qatar olie wil verkopen aan het Westen, is het niet de emir die een land opbelt. Dat gaat via tussenpersonen, grossisten, detailhandel, specialisten. Het is een keten. En zo gebeurt het ook in het voetbal. Een manager van een club kan trouwens niet naar een andere club bellen om een speler te verkopen, want dan gaat de waarde naar beneden.’
"Ik betaal veel belastingen"
Van Bayat is ook bekend dat hij minder gulzig is dan zijn concurrenten. Terwijl anderen meestal 10 tot 15 procent eisen op een transfer, houdt Bayat het gemiddeld bij 7 procent commissie. ‘Soms werk ik zelfs gratis’, merkt hij op. ‘Geld zal nooit de motor zijn voor een transfer. Noch de rem.’ En nog: ‘Ik ondergraaf de markt niet en ik betaal veel belastingen.’
In een commentaarstuk in Het Nieuwsblad van 11 augustus 2015 stak chef voetbal Ludo Vandewalle de draak met de politiek van Bayat én de clubs bij de transfer van Kara Mbodj van KRC Genk naar Anderlecht. ‘Anderlecht meldt dat het een verdediger wil en Bayat begint na te denken. Hij komt met een plan. Bayat weet dat Anderlecht aan de transfers van Mitrović en Mbemba 24 miljoen euro netto overhield. Het wil en kan dus wel wat betalen voor een goede verdediger, een international liefst. Wel, Bayat trekt naar RC Genk, waar Kara Mbodj weg wil. De Limburgse oren beginnen te flapperen als ze 4,5 miljoen euro horen. Trainer Peter Maes is toch geen fan van de hooghartige, zelfkritiekloze Senegalees die ook nog beperkt is in het uitvoetballen. En daar zoveel geld voor krijgen. Wauw.’
Bayat weet van de Genkse euforie en heeft een dwingend advies: Genk moet Sébastien Dewaest weghalen bij Charleroi. Waar de neef van Mogi, Mehdi Bayat, de baas is
Vandewalle gaat verder: ‘Bayat weet van de Genkse euforie en heeft een dwingend advies: Genk moet Sébastien Dewaest weghalen bij Charleroi. Waar de neef van Mogi, Mehdi Bayat, de baas is. Zo komt het dat Peter Maes zijn linksvoetige, goed opbouwende verdediger Milos Kosanovic niet krijgt, maar met Dewaest, rechtsvoetig en meer rechttoe rechtaan, aan de slag moet. RC Genk vond het geen goed idee om met Kosanovic een speler binnen te halen die met dezelfde makelaar werkt als de trainer, maar stapt tegelijkertijd in een door een andere makelaar uitgedokterd verhaal. Als straks nog een speler van Anderlecht bij Charleroi terechtkomt (…), is het verhaal helemaal rond. (…) Bij zulke verhalen dwalen mijn gedachten af naar de scoutingcellen van sommige van onze topclubs. Veel vertrouwen genieten die niet. (…) De topclubs rekenen nog maar zelden op hun scouts om een grote vis binnen te halen.’
Loverboys
Mogi Bayat wordt genoemd als makelaar van onder meer AA Gent-trainer Hein Vanhaezebrouck en de spelers Sven Kums, Danijel Milicevic en Brecht Dejaegere van de landskampioen. Didier Frenay heeft met zijn bedrijf Star Factory een vinger in de pap bij heel wat clubs. In mijn korte periode als woordvoerder van Beerschot AC, in het seizoen 2011/2012, kwam hij vaak langs voor vergaderingen met toenmalig voorzitter Patrick Vanoppen, waarbij de overtollige decibels door het Olympisch Stadion galmden.
Vanoppen wilde namelijk af van de exclusieve band die Frenay met het vorige bestuur van, toen nog, Germinal Beerschot had bedongen. Clubs die gegijzeld worden door een makelaar, het is geen uitsluitend Belgische ziekte, maar laten we zeggen dat er hier meer patiënten voorkomen met die symptomen. Makelaars die zich in een club hebben ingekocht of -gewroet kun je zo’n beetje vergelijken met loverboys die hun lief verplichtten om seks te hebben met eenieder die daarvoor wil betalen.
£X€£$$ United, Frank Van Laeken, 304 pagina's
