Tongerse mama van Quinn (12) met autisme schrijft open brief aan Vlaams minister van Onderwijs Weyts: "Het is bijna leuren met je kind"

Groenendaels heeft de brief geschreven nadat ze donderdag te horen kreeg dat haar zoon Quinn (12) op de zesde plaats op de wachtlijst staat. "Zijn basisschool raadde ons onderwijsvorm 1 type 9 aan. We hebben enkele scholen bezocht en ons ingeschreven waar dat kon. Dan is het afwachten of de computer je lotje trekt. Hij staat 6e op de wachtlijst voor een klas van 5 leerlingen. Dat wil zeggen dat er nog zo'n klas gevuld kan worden voor hij een plaats krijgt." 

De basisschool raadde de onderwijsvorm aan omdat Quinn een autismespectrumstoornis (ASS) heeft. Hij heeft dus extra nood aan duidelijkheid en structuur en raakt sneller overprikkeld. Daarnaast heeft hij een MCDD-profiel. "Voor hem is de grens tussen fantasie en werkelijkheid veel brozer. Medicatie kan die wel verstevigen. Daarnaast beleeft hij emoties zeer intens. Als hij blij is, is hij niet te houden. Als hij verdrietig is, kan hij soms zeggen dat hij dood wil." 

Quinn heeft op school dan ook omkadering nodig. "Vorige week zijn we met hem nog naar een opendeurdag geweest. Je wil hem toch wat laten wennen, mocht je lotje getrokken worden. Tijdens het bezoek voel je de bui al hangen. Vanbinnen smeekt iets dat je gekozen wordt, maar het ligt in de handen van een computer. Ik begrijp dat je zo iedereen gelijke kansen wil geven, maar het is toch moeilijk te slikken." 

Soms wordt ook thuisonderwijs gesuggereerd. "Maar hij heeft het al zo moeilijk met sociale contexten. Net in een schoolcontext komen, biedt hem zoveel leerkansen waar hij in zijn latere leven nog veel aan zal hebben." 

In zijn basisschool zijn - naast Quinn - nog twee andere kinderen georiënteerd naar hetzelfde type onderwijs. Geen van hen heeft een plek gevonden. Volgens Groenendaels bieden in Limburg maar twee scholen het aan: Kids in Hasselt en De Dageraad in Kortessem. In Kortessem waren de vijf plaatsen al bezet. Kids had nog drie plaatsen. 

Het weegt enorm op de ouders. "Wanneer je leest dat hij op de wachtlijst staat, valt het plafond op je hoofd. Wat nu? Waar moet moet mijn kind in september heen? Hij is leerplichtig, maar er is geen plaats met de juiste omkadering. Op het einde van de dag weet ik niet wat er in september met mijn kind zal gebeuren. Andere ouders zitten ook met de handen in het haar. Je weet niet hoe je moet toeleven naar september." 

Voor Quinn zelf is het ook niet makkelijk. "Hij hoorde hoe we erover bezig waren en was overstuur. Hij vraagt dan waarom hij niet naar de school kan waar hij is ingeschreven. Dan zijn we eerlijk en zeggen we dat we het nu niet weten. We verzekeren hem dat we er alles aan doen en dat wij ons wel zorgen zullen maken. Omdat hij ons vertrouwt, kan hij dat dan loslaten." 

In de eerste plaats wil Groenendaels dat er plaatsen bijkomen. "Geen enkel kind verdient het om op een wachtlijst te staan. Recht op onderwijs is universeel. Ik ben dankbaar dat ik in België leef, omdat hier al wat omkadering is. Tegelijkertijd betaal ik elke maand belastingen. Daar heb ik geen probleem mee, maar je verwacht wel iets terug zoals het onderwijs waar mijn kind nood aan heeft." 

Daarnaast pleit de mama van Quinn voor meer bewustwording. "We hebben de mond vol over een inclusieve maatschappij en inclusief onderwijs. Dan wordt het ook tijd om inclusief te denken. Hoe veel je je als ouder ook focust op wat een prachtkerel zoals Quinn wel kan, toch blijf je met vragen zitten. Wat als je er zelf niet meer bent? Zal hij ooit kunnen werken in een sociale werkplaats? Als zelfstandig alleen wonen niet lukt, is een kangoeroewoning dan een oplossing? Het is zeer moeilijk."