
Recordbedrag voor onterecht veroordeelde Japanner: 1,3 miljoen euro na 47 jaar in de cel
217.362.500 yen, oftewel 1,3 miljoen euro. Die som krijgt Iwao Hakamada, omdat hij tientallen jaren onterecht in de cel zat voor moord op een gezin. Het is meteen in Japan de hoogst mogelijke compensatie voor een verdachte die uiteindelijk wordt vrijgesproken. Hakamada is intussen 89 jaar en erg verzwakt.
Pas vorig jaar, in september, werd Hakamada vrijgesproken. De man werd in 1966 gearresteerd en in 1968 veroordeeld voor de moord op zijn baas, diens vrouw en hun 2 kinderen.
Zijn straf wordt de zwaarst mogelijke: de doodstraf. Hakamada zit 47 jaar en 7 maanden in de gevangenis, waarvan hij 46 jaar lang wacht in de dodencel op de exacte dag dat hij zou sterven. Het Japanse gerecht geeft namelijk geen datum waarop een terdoodveroordeelde zal sterven.
Bekentenis onder druk
Na een lange juridische strijd, onder initiatief van zijn zus, krijgt Hakamada een nieuw proces. Een DNA-test toont aan dat bloed gevonden op een pyjamabroek geen match is met dat van Hakamada of de slachtoffers.
In 2014 wordt hij alvast vrijgelaten, omdat zijn mentale gezondheid niet optimaal is. Hij woont tot de uitspraak - 10 jaar later - bij zijn zus.
De rechter oordeelde uiteindelijk dat:
- Er indertijd met het bewijsmateriaal was geknoeid.
- De verhoren onmenselijk waren. Hakamada werd mishandeld om verklaringen onder dwang te bekomen.

Hakamada ontvangt nu het recordbedrag van 1,3 miljoen euro van de overheid. Dat is zo'n 76 euro voor elke dag gevangenschap. De jarenlange detentie heeft echter zijn sporen nagelaten. Volgens zijn 91-jarige zus leeft hij in zijn eigen fantasiewereld.
Het geld weegt niet op tegen de extreem geleden pijn
Amnesty International wijt de mentale achteruitgang aan het rechtssysteem van Japan. Terdoodveroordeelden zitten namelijk jarenlang in eenzame opsluiting, zonder contact met de buitenwereld.
De executies worden ook gehuld in geheimzinnigheid. De veroordeelde zelf weet niet wanneer hij geëxecuteerd wordt en de families worden vaak pas op de hoogte gebracht na zijn dood. Dat moet jarenlang voor heel wat onzekerheid en stress gezorgd hebben.