Twaalf maand geleden reisde Fabian Cancellara af naar Japan voor zijn laatste opdracht als wielrenner. Het zwarte gat is niet aan de Zwitser besteed, zo blijkt. De Spaanse zakenkrant Expansion liep de Zwitser tegen het lijf en mocht de nodige vragen stellen.

Sinds uw afscheid één jaar geleden hebt u uzelf omgevormd tot een ondernemer in de wereld van de sport! Het was nooit mijn droom om ploegmanager, ploegleider of trainer te worden. Dat ligt me niet. Ik werp me liever op sportieve evenementen, stap voor stap en vertrekkend vanaf nul. Ik heb net mijn studies sportmanagement afgerond aan de universiteit van Sankt Gallen. Neen, het was niet makkelijk om terug te keren naar de schoolbanken.

U bent reeds aandeelhouder van Tristar, een bedrijf dat triatlons organiseert. En van Chasing Cancellara, een reeks van wielerwedstrijden. En ik ben een actief aandeelhouder. Ik beperk me niet tot het ter beschikking stellen van mijn naam of afbeelding maar zet er mij actief voor in. Ik neem zelf deel aan de wedstrijden en maak deel uit van het organisatiecomité. Ik wil alles onder controle hebben. Net als in mijn sport ben ik ook hier de perfectionist. Als ik niet zo was geweest, dan was ik nooit een goed tijdrijder geworden. Het detail is het verschil tussen winnen en niet winnen.

Wat betekent geld voor u? Op het einde van de dag is het niet het geld dat mij gelukkig maakt. Natuurlijk heb je geld nodig om het einde van de maand te halen. Maar het leven is meer dan geld. Er is de gezondheid, de echte vrienden en boven alles de familie. Meer geld hebben verandert je leven niet. Mijn leven is nu anders dan dat het voordien was. Ik ben op zoek naar stabiliteit en een nieuw levensritme. Vandaar mijn nieuwe uitdagingen. Maar ik werk niet voor het geld.

Dacht u er ook zo over toen u nog renner was? Zeer zeker! Wie fietst met de centen als enige motivatie, zal nooit resultaten bereiken. Telkens ik van ploeg wisselde, keek ik enkel naar het sportieve. Waar kan ik beter worden? Ik heb mij bij een verandering van team nooit laten leiden door de centen, zoals dat in het voetbal wel gebeurt.

Mis je de competitie? Helemaal niet. Ik wil ook niet meer winnen in de competities waaraan ik deelneem. Dat hoofdstuk is afgesloten. Ik kan gelukkig zijn met minder. Trouwens, ik heb niet meer de tijd om actief aan competities deel te nemen.

Waarom? Omdat mijn job voorgaat. Ik doe nog aan sport: lopen, fietsen, skiën, tennis, badminton. Ik heb een personal coach die me fit houdt. Het geeft me energie. Maar ik moet het goed inplannen want er is ook nog de familie. Mijn vrouw, mijn twee dochters… Ze willen me vaker thuis zien en wanneer mijn oudste dochter examens heeft, dan verwacht ze dat ik haar ’s avonds verhoor. Dat vind ik even belangrijk. Mocht ik een afwezige vader zijn, dan zouden mijn kinderen anders zijn. Ontbijten met de kinderen, daar kan ik van genieten.

U bent ook met triatlon begonnen! Het is een zware sport omwille van de drie verschillende disciplines. Mijn respect voor de sport is groot. Triatlon heeft me ook sterker gemaakt, vooral mentaal. Zwemmen is met voorsprong mijn zwakste discipline. Van het fietsen en het lopen geniet ik. Ik doe het niet om te winnen, die periode ligt achter mij. Maar het vraagt wel trainingen en opofferingen, zoals in mijn tijd als profwielrenner. Ik doe het ook om gezond te blijven. Bewegen houdt de mens gezond.