De toename van het aantal everzwijnen hangt samen met de toename van de schade aan gewassen, de overdracht van ziekten en auto-ongelukken in veel Europese landen. In Vlaanderen waren everzwijnen al bijna 50 jaar uitgestorven en zijn ze pas in 2006 teruggekeerd. De structuur van het Vlaamse landschap veranderde in de jaren van afwezigheid van de dieren, wat resulteerde in een dicht, mozaïekachtig patroon van agrarische, natuurlijke en stedelijke gebieden.

Anneleen Rutten, Limburgse doctoraatsstudente aan de Universiteit Antwerpen, maakte gebruik van een drone om luchtfoto’s te maken van beschadigde landbouwvelden, en analyseerde die met een algoritme dat het beschadigde gebied identificeert. Alle foto’s in dit artikel werden op Limburgse velden gemaakt. In de video is het Munsterbos in Bilzen te zien.

Schade monitoren

“Ik wil een eerste inzicht krijgen in de omvang van de landbouwschade door everzwijnen in Vlaanderen omdat, in tegenstelling tot naburige regio’s en landen, de schade niet wordt gemonitord en niet bekend is wat de financiële omvang van de gewasschade is voor de landbouw”, aldus Anneleen Rutten uit Meeuwen-Gruitrode.

“De methode is ontwikkeld om betaalbaar en eenvoudig toepasbaar te zijn. Ik sluit mijn smartphone aan op de afstandsbediening van mijn drone, zodat ik de beelden van de drone kan zien. Schade is duidelijk op de camera: in maïsvelden rollen everzwijnen over de maïs, waardoor je gebieden hebt in een normaal groen bedekt maïsveld met gaten in de dekking door de gebroken stengels. In graslanden zorgt het gewroet voor een duidelijk kleurverschil tussen gras en waar de grond omgewoeld is “, legt Rutten uit.

Kosteneffectief

“Traditioneel wordt gewasschade geschat door getrainde experts die de beschadigde zone in het veld opmeten. Het vliegen en fotograferen van beschadigde velden duurt niet zo lang als een grondbezoek, wat het ook kosteneffectief maakt”, voegt Rutten eraan toe.