Jasper Philipsen mocht het podium op met Miss België Angeline Flor Pua. BELGA
Wielrennen
Jasper Philipsen op het podium in De Panne, Amaury Capiot en Roy Jans in top tien
Limburgers hijgen Viviani in de nek
Slechts 34 renners sprintten gisteren in de Driedaagse De Panne-Koksijde om de zegebloemen. Nadat het stof was neergedaald, bleek dat drie gouwgenoten zich naar een dichte ereplaats hadden gesprint. De amper 20-jarige Jasper Philipsen uit Ham mocht als derde mee het podium op. En dat in pas zijn derde profkoers: dat belooft. Ook vaste klanten Amaury Capiot en Roy Jans waren weer van de partij. De twee Lanakenaren eindigden respectievelijk zesde en zevende. Lommelaar Jelle Mannaerts moest tevreden zijn met een dertiende stek.
| Uitslag | |
| 1 | Elia Viviani (Ita) |
| 2 | Pascal Ackermann (Dui) |
| 3 | Jasper Philipsen |
| 4 | Baptiste Planckaert |
| 5 | Jens Debusschere |
| 6 | Amaury Capiot |
| 7 | Roy Jans |
“Gevloekt in De Moeren”
Wat goed is, komt snel. Heel snel. Gisteren was het pas de derde profkoers van Jasper Philipsen en meteen mocht hij al met Miss België het podium op. “Hoh, ik ben er blij om hoor”, zei de pas 20-jarige Hammenaar over zijn derde plaats. “Maar maak van mij alstublieft geen nieuwe Tom Boonen. Ik kom nog niet aan zijn kleine teen. Dit was nu ook weer niet dé zwaarste wedstrijd, hé. Ik ben al heel blij dat ik derde werd, want bij de laatste passage van De Moeren zag het er uitzichtloos uit. Ik zat slecht en niemand van onze beloftenploeg Hagens Berman Axeon zat nog vooraan. Ik zat te vloeken, omdat ik me laten vangen had. Ik lag vijftien seconden achterop. Het was de laatste vijf kilometer nog harken om zo door dat koppeloton te rijden. En dan liet ik me nog doen, omdat ik heel veel respect heb voor de profs.”
Palmares
Vijfde in Rucphen in een beloftenkoers. Veertiende in Nokere Koerse. Door een kapot wiel geen prijs in de sprint van de Handzame Classic en derde in de rit Brugge-De Panne: dat is het puike palmares van zijn eerste wedstrijden. “Nu koers ik opnieuw een tijdje bij de beloften. Ik start in Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen met de nationale ploeg, de Ardense Triptiek en Luik-Bastenaken-Luik rijd ik met mijn team. Mijn volgende profkoers is de Tour of California. Ik kijk er geweldig naar uit.” (hc)
“Slippend door laatste bocht”
Van de zeventien koersdagen die Amaury Capiot reed, eindigde hij zevenmaal bij de eerste tien. Gisteren flitste de Lanakenaar van Sport Vlaanderen-Baloise als zesde over de witte streep.
“Misschien dat er iets meer had ingezeten als ik niet alles had moeten dichtsmijten in de laatste rechterbocht”, verklaarde Capiot achteraf. “Slippend schoof ik daar door. Dat heeft me zeker een plaats of vijf à zes gekost voor de aanzet van de sprint. Maar bij het overschrijden van de finish zat iedereen waar hij thuishoorde. Heel eventjes had ik het wiel van Philipsen te pakken, maar hij wist langs links door een gaatje te glippen. Ik moest langs rechts en kwam zo vol met mijn neus in de wind.”
Gent-Wevelgem
De race van gisteren was kortom een geslaagde generale repetitie voor zondag. Dan staat namelijk Gent-Wevelgem op Capiots programma. Een WorldTour-wedstrijd waar hij enorm naar uitkijkt.
“Klopt, omdat het een koers is die me op papier moet liggen. Wevelgem houdt zowat het midden tussen een klassieke en een sprinterskoers. Wedstrijden die ik beide goed aankan. Het echte beulswerk heb ik in Spanje op stage gedaan. Ik voel dat ik niet kapot zit na een koers van 200 kilometer en recupereer goed. Goed rusten en soigneren is nu de boodschap om fris in Deinze aan de start te verschijnen.” (roro)
ROY JANS (ZEVENDE)
“Zat eerst in Viviani’s wiel”
Het drieluik Nokere-Handzame-De Panne leverde Roy Jans respectievelijk een vierde, elfde en zevende plaats op. Mooie ereplaatsen, maar de eergierige Lanakenaar smacht naar podiumplaatsen en zeges.
“Dat moet er eens van komen. Aan de conditie ligt het alvast niet”, spreekt het speerpunt van Cibel-Cebon zichzelf moed in. “Alleen loopt er tot dusver telkens iets mis in de slotfase. Tot op 500 meter van de meet zat ik perfect geplaatst. Ik had het wiel van Viviani te pakken. Maar dan smeet een renner zich er net voor die laatste bocht tussen, ik slipte en viel vervolgens compleet stil. Bijgevolg moest ik eerst een gat dichten om meteen daarop aan te zetten voor de eindsprint. Ik denk dat ik een spurt van wel 400 meter heb gereden. Jammer dat ik weer van zo ver moest komen. Tot die laatste bocht reed ik de koers die moest rijden.”
Franse wegen
De komende drie weekends mag Jans de zege najagen op Franse wegen. Dit weekend combineert hij Classic Loire Atlantique met Cholet, daarna is er het duo Route Adélie de Vitré-La Roue Tourangele om te eindigen met Tour du Finistère en de Tro-Bro Léon. “Vooral die laatste wedstrijd spreekt tot de verbeelding, met al zijn onverharde paden. Het zou mooi zijn mocht ik daar de bloemen pakken. Ik won al vaker op Franse wegen, dus waarom niet opnieuw? Het gevoel is goed, de motivatie groot”, besluit Jans. (roro)
