Geschubde buitenbeentjes (en 4 andere Film Fest Gent-tips)

1. The Shape of Water

Hoe maak je een überromantische film zonder zeemzoeterig te worden? Vraag dat maar aan Guillermo Del Toro (Pan’s Labyrinth). De fantasierijke Mexicaan maakt met het hartverwarmende The Shape of Water een soort KNT-variant op een Disneyfilm.

In een geheim labo ergens begin jaren 60 wordt een schoonmaakster verliefd op een mysterieus zeemonster. En ja, daar hoort ook seks bij, vindt Del Toro. The Shape of Water is een ode aan buitenbeentjes: de hoofdpersonages zijn Afro-Amerikaans, homoseksueel, stom of, euh, geschubd.

Del Toro tovert een tot in de puntjes verzorgd sprookjesuniversum op het scherm, waarin je heerlijk kan verloren lopen. In Venetië won de film de Gouden Leeuw, en actrice Sally Hawkins lijkt met haar woordeloze hoofdrol nu al zeker van een Oscarnominatie. 

Op 18/10. Tickets zijn hier te koop.

2. Sicilian Ghost Story

De acties van de Italiaanse maffia zijn niet goed te praten, maar ze inspireren Italiaanse filmmakers wel tot indrukwekkende films. Negen jaar geleden maakte Matteo Garrone het brute Gomorra, een hyperrealistische film over de Camorra uit Napels. Vandaag is er Sicilian Ghost Story, een sprookjesachtig drama over de wandaden van de Cosa Nostra – de Siciliaanse maffia.

Regisseurs Fabio Grassadonia en Antonio Piazza lieten zich inspireren door een beroemde ontvoerings- en afpersingszaak uit de vroege jaren 90, maar zijn minder geïnteresseerd in de maffioso dan in de mensen die door hun misdaden worden getroffen. Sicilian Ghost Story volgt de gevoelswereld van Luna (Julia Jedlikowska), een twaalfjarig meisje dat op zoek gaat naar haar jeugdliefde, de ontvoerde Giuseppe (Gaetano Fernandez).

Droom en realiteit lopen door elkaar in deze grimmige thriller, die de stempel ‘tienerdrama’ met gemak overstijgt. De geweldige acteerprestaties van het jonge koppel krijgt u er gratis bij.

Nog op 18/10. Tickets kunt u hier kopen.

3. Hitler’s Hollywood

“Hitler sells!”, grapte regisseur Rüdiger Suchsland toen hij voor een volle bioscoopzaal zijn documentaire Hitler’s Hollywood kwam voorstellen. Want, zo zei hij erbij: “Ik had de film evengoed Goebbels’ Hollywood kunnen noemen”.

Goebbels was immers de propagandaminister die van de Duitse filmproductie een staatsaangelegenheid maakte. Tussen 1933 en 1945 werd een duizendtal films geproduceerd, die in meer of mindere mate aansloten bij de nazi-idealen, of er alleszins niet van afweken. In Hitler’s Hollywood monteert Suchsland fragmenten uit zo’n 80 films – soms vrolijke musicals als Wir machen Musik, soms vileine propaganda als Der ewige Jude – aan elkaar. Een begeleidende voice-over vertelt alles wat je moet weten over een van de meest fascinerende periodes uit de filmgeschiedenis.

Want fascineren doet Hitler’s Hollywood. Al was het maar omdat Casablanca-ster Ingrid Bergman nog in nazi-films is opgedoken. En omdat de Duitsers ook wel spektakel zagen in Titanic.

Nog op 19/10. Tickets kunt u hier kopen.

4. Tueurs

Een Waalse misdaadfilm die zijn inspiratie haalt uit een van de donkerste bladzijden van onze nationale geschiedenis: de Bende van Nijvel. Tueurs toont hoe die meer dan 30 jaar na datum terugkeert, en daarbij in aanvaring komt met de bende van Frank Valken (rol van Olivier Gourmet) en zijn poulain Vik (Kevin Janssens).

Het bijzonderste aan de film: een van de twee regisseurs is zelf ervaringsdeskundige. François Troukens verdiende in de jaren 90 rijkelijk zijn brood met het overvallen van geldtransporten. Na tien jaar gevangenis is hij nu opnieuw een vrij man, en ook buiten de criminaliteit boert hij goed: Tueurs beleefde zijn wereldpremière op het Filmfestival van Venetië, en mag absoluut gezien worden. 

Troukens en coregisseur Jean-François Hensgens zijn misschien geen rastalenten, maar ze leveren wel een verrassende, entertainende actiethriller af. 

Nog op 19/10. Tickets kunt u hier kopen. 

5. Call Me By Your Name

Het is altijd opletten geblazen wanneer films al een half jaar op voorhand als Oscar-favoriet worden uitgeroepen. In het geval van Call Me By Your Name kunnen we alleen maar hopen dat de voorspellingen kloppen.

De zeventienjarige Elio brengt de zomers door met zijn ouders aan de Italiaanse Riviera. Zijn vader - een joodse professor - laat er telkens een assistent logeren. In 1983 is dat de knappe Amerikaan Oliver.

Hoewel Elio in trek is bij de meisjes in het dorp, leidt Oliver hem steeds meer af. Er ontstaat een wondermooie band uit het constant aantrekken en afstoten. Al dan niet verpakt in een strakke eighties-zwemshort.

Met andere woorden: Call Me By Your Name dé LGBT-film van het festival.

Nog op 19 en 20/10. Tickets kunt u hier kopen.